„Wojna o obozy” - konflikt zbrojny z okresu wojny domowej w Libanie między pro-syryjskimi szyitami z milicji Amal a Palestyńczykami, wspieranymi przez sunnitów.

Przebieg konfliktu

Po wycofaniu się w lutym 1984 roku sił międzynarodowych, szyici z pro-syryjskiego Amalu przejęli kontrolę nad zachodnimi dzielnicami Bejrutu i postanowili rozprawić się z siłami sunnitów . Sunnicka milicja Al-Murabitun była najbliższym libańskim sojusznikiem OWP . Ofensywa Amalu rozpoczęła się 15 kwietnia 1985 roku. Po serii krwawych starć oddziały Al-Murabitun zostały rozbite, a jej przywódcy uciekli za granicę. 19 maja wybuchły ciężkie walki o bejruckie obozy palestyńskich uchodźców Sabra, Szatila i Buri el-Barajnija. Amal był potajemnie wspierany przez wojsko syryjskie oraz szyickie jednostki armii libańskiej. Po jego stronie opowiedziały się także pro-syryjskie frakcje OWP: dowodzona przez Abu Musę Fatah al-Intifada oraz As-Saika . Walki toczyły się również o bastiony Palestyńczyków na szyickim południu kraju (np. Raszidijja w pobliżu Tyru). Tysiące uchodźców palestyńskich schroniło się na terenach kontrolowanych przez druzów. Wiele razy ogłaszano zawieszenie broni, ale większość z nich nie trwała zbyt długo. Palestyńczycy zostali osaczeni w swoich obozach przez siły szyitów na kolejne dwa lata, zanim interwencja Syrii doprowadziła do zakończenia konfliktu. Sytuacja ludności cywilnej była tragiczna. Blokady obozów doprowadziły do dramatycznego braku żywności i lekarstw oraz wielu ofiar wśród ich mieszkańców. Dopiero 7 kwietnia 1987 roku Amal ostatecznie przerwał oblężenie palestyńskich pozycji i przekazał swoje stanowiska wojskom syryjskim.

Linki zewnętrzne

• http://www.tanbourit.com/lebanon_war.htm
• http://www.liberty05.com/civilwar/civil87.html