Odra (
czes.
i
dł.
Odra,
niem.
Oder,
gł.
Wodra,
łac.
Viadua, Viadrus) – rzeka w
Europie
Środkowej
, w
zlewisku
Morza Bałtyckiego
, na terenie
Czech
,
Polski
i
Niemiec
. Pod względem całkowitej długości jest drugą (po Wiśle) rzeką Polski. Biorąc pod uwagę tylko jej część w granicach Polski jest trzecią rzeką pod względem długości (po jej dopływie
Warcie
).
Rzeka ma długość 854,3 km[1], z czego 742 km[2][3] w Polsce. Powierzchnia dorzecza Odry obejmuje obszar 118 861 km²[2][3] z tego 106 056 km² w Polsce[2][3].
Wypływa na wschodzie Czech, w
Górach Odrzańskich
w
Sudetach
Wschodnich
, na wysokości 634
m n.p.m.
[4]; uchodzi do
Roztoki Odrzańskiej
, będącej zatoką
Zalewu Szczecińskiego
, w północno-zachodniej części Polski, przy północnej granicy miasta
Police
.
Największymi miastami nad Odrą są:
Ostrawa
w Czechach oraz
Opole
,
Wrocław
i
Szczecin
w Polsce.
Przebieg
Odra swoje
źródło
ma na południowo-wschodnim zboczu wzgórza
Fidlův kopec
w
Górach Odrzańskich
na wysokości 634 m
n.p.m.
[4] Płynie przez
Bramę Morawską
, poniżej przez
Śląsk
. W górnym biegu pomiędzy
Boguminem
a ujściem
Olzy
[2] na krótkim odcinku jest rzeką
graniczną
między Polską a
Czechami
, a w dolnym – od ujścia
Nysy Łużyckiej
(w km 542,4) stanowi granicę między Polską i Niemcami przez 161,7 km długości swojego biegu[1][5]. Powyżej
Gryfina
we wsi
Widuchowa
, na 704,1 km biegu, Odra rozdziela się na dwa nurty –
Odrę Wschodnią
(która przechodzi w
Regalicę
do jeziora
Dąbie
) oraz płynącą przez centralne dzielnice
Szczecina
(
Północ
i
Śródmieście
) i omijającą od zachodu jezioro Dąbie –
Odrę Zachodnią
. W okolicy Szczecina, na
Międzyodrzu
, płynie już kilkoma korytami, z których główne to (oprócz Odry Wschodniej i Zachodniej)
Duńczyca
,
Parnica
i
Święta
. Odcinek rzeki w
Policach
utworzony przez połączenie Odry Zachodniej i wód wypływających z jeziora Dąbie poprzez Iński Nurt, Babinę aż do ujścia do
Roztoki Odrzańskiej
nosi nazwę
Domiąży
.
Północna część Odry Zachodniej, począwszy od północnego mostu
Trasy Zamkowej w Szczecinie
, należy do
akwenu
polskich
morskich wód wewnętrznych
.
Średni spadek rzeki w jej górnym biegu wynosi 7‰, poniżej
Bramy Morawskiej
spadek zmniejsza się do 1‰, a średni spadek na całej długości wynosi 0,73‰[].
Zagospodarowanie
Dzięki uregulowaniu całego
koryta
Odra jest najlepszą
śródlądową drogą wodną
w Polsce. Nazwana
Odrzańską Drogą Wodną
jest żeglowna od ujścia Opawy, długość odcinka żeglownego 761 km, skanalizowana od
Kędzierzyna-Koźla
do
Brzegu Dolnego
, wykorzystywana przez kraje środkowoeuropejskie nie mające dostępu do
morza
.
Kanalizacja Odry odbyła się w dwóch etapach. Pierwszy zrealizowano w latach 1888 - 1897, skanalizowano wówczas odcinek od Koźla do ujścia
Nysy Kłodzkiej
, wybudowano 12
stopni wodnych
ze
śluzami
komorowymi. Szybko jednak okazało się, że jest to niewystarczająca liczba i w latach 1907 - 1922 w ramach drugiego etapu powstało 10 kolejnych stopni.[6]
W dorzeczu Odry znajduje się 7
elektrowni wodnych
[7] (największa w
Brzegu Dolnym
o mocy 9,7 MW).
Na Odrze funkcjonuje kilka przepraw promowych, w tym na terenie
województwa lubuskiego
w
Milsku
,
Pomorsku
,
Brodach
i
Połęcku
. W
Bytomiu Odrzańskim
działa przeprawa łodzią.
Powodzie
Szkody we
Wrocławiu
po wielkiej powodzi w lipcu 1997
Powódź Odry w kwietniu 1947
Mimo, iż Odra należy do rzek ubogich w wodę, dość regularnie wylewa. Najgroźniejszą i największą
powódź
– nazwaną
"powodzią tysiąclecia"
– zanotowano w lipcu
1997
, ofiarami rzeki padły wówczas, z dużych miast:
Wrocław
i
Opole
, a także takie miasta, jak
Kędzierzyn-Koźle
i
Racibórz
. Obserwacje przy ujściu
Małej Panwi
w Opolu wskazały
10
/
11 lipca
1997 poziom wód Odry wynoszący 733 cm i przepływ 3500 m³/s, podczas gdy średni wieloletni przepływ w tym miejscu wynosi czterdzieści dwa razy mniej (82,5 m³/s), a przeciętny poziom wód o ponad 5 metrów mniej (213 cm); zaobserwowane przez ostatnie stulecia dotychczasowe maksimum wynoszące 644 cm zaobserwowano
28 sierpnia
1813
, a minimum (tylko 44 cm) –
1 lutego
1956
.
Poprzednia wielka powódź nieco mniej poważna w skutkach, w
1903
roku, dotknęła z dużych miast Wrocław zalewając m.in. ulice koło
dworca kolejowego
Wrocław Główny
; po tej powodzi zdecydowano zbudować w tym mieście system obwałowań, kanałów i śluz przeciwpowodziowych, które skuteczne były przez następne 90 lat, ale w 1997 okazały się niewystarczające.
Podczas
powodzi
w maju 2010 r. obfite opady deszczu od nocy z
15
na
16 maja
2010 na terenie województwa śląskiego oraz Czech spowodowały gwałtowny przybór wód. Odra i jej dopływ,
Olza
, zasilana przez wodę z Czech,
gwałtownie wezbrały
w dniu
16
i
17 maja
2010. Następnie fala powodziowa przesuwała się wraz z biegiem rzeki na północ.
Dorzecze Odry
Powierzchnia dorzecza Odry obejmuje obszar 118 861 km²[3] z tego 106 056 km² w Polsce[2][3], co stanowi 32,9% powierzchni kraju. Dorzecze wykazuje asymetrię na korzyść dopływów prawobrzeżnych. Jego najwyższym punktem jest wierzchołek
Śnieżki
(1602 m n.p.m.).
Największymi lewobrzeżnymi dopływami są rzeki wypływające w
Sudetach
, m.in.
Opawa
,
Nysa Kłodzka
,
Bystrzyca
,
Kaczawa
,
Bóbr
i
Nysa Łużycka
; wśród dopływów prawobrzeżnych wyróżnia się najzasobniejszy w wodę i najdłuższy dopływ Odry -
Warta
, poza tym m.in.
Mała Panew
,
Barycz
i
Ina
.
Kanały śródlądowe
łączące się z Odrą:
-
Kanał Gliwicki
(prawy, 98 km rzeki,
Kędzierzyn-Koźle
)
-
Kanał Odra-Sprewa
(lewy, 553 km rzeki,
Eisenhüttenstadt
)
-
Kanał Finow
(lewy, 667 km rzeki, Hohensaaten)
-
Kanał Odra-Hawela
(lewy, 667 km rzeki, Hohensaaten)
- Kanał Hohensaaten-Friedrichsthal (
niem.
Hohensaaten-Friedrichsthaler Wasserstraße, HoFriWa) (lewy, Odra Zachodnia, Hohensaaten)
Poprzez Wartę, jej dopływ
Noteć
i
Kanał Bydgoski
Odra posiada połączenie także z
Wisłą
.
Jakość wód
Według danych
Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska
w ciągu 2006 roku poprzez Odrę do Morza Bałtyckiego trafiła duża ilość
metali ciężkich
, tj.: 121,4 ton
cynku
, 61,0 tony
miedzi
oraz 56,6 ton
niklu
[14].
W wyniku badań z 2007 r. wody Odry od granicy woj. lubuskiego do ujścia
Nysy Łużyckiej
oceniono na
V klasy czystości
, a na odcinku granicy polsko-niemieckiej
IV klasy jakości
. We wszystkich punktach monitoringu woj. lubuskiego stwierdzono
eutrofizację
i nadmierną zawartość
chlorofilu
„a”. Na odcinku do ujścia Nysy Łużyckiej, wody Odry cechowały się nadmiernym zasoleniem i złą jakością pod względem bakteriologicznym, a niezadowalającą jakością na odcinku granicznym[15].
Badania wykonane w 2007 roku w woj. zachodniopomorskim poniżej ujścia
Słubi
i powyżej ujścia
Rurzycy
wykazały, że Odra na w tych punktach ma
wody III klasy czystości
. Dalsze badania przy wodowskazie Widuchowa wykazały wody IV klasy czystości. Kolejnego badań dokonano w miejscowości
Mescherin
nad
Odrą Zachodnią
, gdzie oceniono wody na III klasy czystości. Podczas badań jakości wód w punktach monitoringu stwierdzono przekroczenie wskaźników eutrofizacji, prócz badań ujścia rzeki do Roztoki Odrzańskiej, gdzie jednak wody oceniono na IV klasy czystości[16].
Urbanizacja
Lista miast leżących nad Odrą:
Ochrona przyrody
Obszar wód Odry i tereny nadrzeczne są chronione prawnie w kilku obszarach. Na odcinku granicznym między byłym
przejściem granicznym Chałupki-Bogumin
na południu do ujścia
Olzy
, czyli obszar
Granicznych Meandrów Odry
, który po polskiej stronie stanowi
obszar chronionego krajobrazu
a po czeskiej
pomnik przyrody
.
Od ujścia Kanału Ulgi za
Raciborzem
do ujścia Pogonicy koło przysiółka Księża Łąka – Odra jest zachodnią granicą
Parku Krajobrazowego Cysterskie Kompozycje Krajobrazowe Rud Wielkich
.
Od przysiółka Biedaszka za Opolem do miasta
Brzeg
rzeka płynie na terenie
Stobrawskiego Parku Krajobrazowego
.
Od okolic wsi
Czarnowo
i dalej wzdłuż granicy polsko-niemieckiej do okolic wsi
Kłopot
po polskiej stronie, Odra biegnie w
Krzesińskim Parku Krajobrazowym
.
Odcinek od okolic wsi
Pamięcin
do obszaru wyżej ujścia
Myśli
, dolina rzeki po polskiej stronie znajduje się
Parku Krajobrazowym Ujście Warty
.
Od wsi
Czelin
do obszaru powyżej
Krajnik Dolny
po polskiej stronie
Cedyński Park Krajobrazowy
.
Obszar Międzyodrza po rozwidleniu na
Odrę Zachodnią
i
Wschodnią
do
Skośnicy
obejmuje
Park Krajobrazowy Dolina Dolnej Odry
, który razem z niemieckim
Nationalpark Unteres Odertal
tworzy Międzynarodowy Park Dolina Dolnej Odry.
Przy ujściu rzeki został utworzony obszar sieci
Natura 2000
–
Ujście Odry i Zalew Szczeciński
(
rezerwat Czarnocin
).
 |
Odra w okolicy Brzegu Dolnego |
Hydronimia
Fragment planu
Wrocławia
z 1591 roku, autorstwa Georgiusa Hayera
Nazwa rzeki nie została poświadczona w starożytnych źródłach, większość autorów nie wspomina o wielkiej rzece pomiędzy
Łabą
a
Wisłą
.
Ptolemeusz
natomiast wymienił w tym miejscu dwie rzeki: Suebos i Oviadoua, które zostały najprawdopodobniej zmyślone[]. Najwcześniejszą nazwę można zrekonstruować jako *Odra (inne nazwy pochodzą od niej, np. Viadrus to forma pochodząca dopiero z XVI wieku). Etymologii nazwy Odra nie można wytłumaczyć przekonująco na podstawie żadnego znanego języka historycznego, choć podejmowano liczne próby i uznawano ten
hydronim
za
celtycki
,
germański
,
słowiański
,
iliryjski
czy
wenetyjski
[].
Jan Miodek
uważa że nazwa pochodzi od praindoeuropejskiego uodr, inny pogląd ma Z. Babik[17].
W
Dolnej Saksonii
płynie także druga rzeka o niemieckiej nazwie
Oder
. W Czechach podobną nazwę posiada rzeka
Odrava
.
Nazwę rzeki przyjęło kilka klubów sportowych m.in.
Odra Opole
,
Odra Wodzisław Śląski
. Od łacińskiej nazwy rzeki wziął nazwę
Euroregion
"Pro Europa Viadrina" utworzony 21 grudnia 1993 oraz nazwa polsko-niemieckiego
Uniwersytetu Europejskiego Viadrina
we
Frankfurcie nad Odrą
.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1
Ogólna charakterystyka obszaru działania RZGW w Szczecinie
(
pol.
). RZGW w Szczecinie. [dostęp 2009-12-15].
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Nowa encyklopedia powszechna PWN. T. 4. Warszawa: PWN, 1996, s. 600.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Świat w porach roku. Demart, 2004, seria: Atlas do przyrody. .
- ↑ 4,0 4,1
Charakterystyka parametrów fizyczno-geograficznych Odry i jej dopływów
- ↑
Śródlądowe drogi wodne w regionie
(
pol.
). RZGW w Szczecinie. [dostęp 2009-12-15].
- ↑
Elektrownia Wodna Janowice
. 4 czerwca 2005. [dostęp 2010-05-21].
- ↑
Program Odra - Dorzecza
. [dostęp 2009-12-16].
- ↑ 8,0 8,1 8,2 Z. Mikulski: Wasserhaushalt der baltischen Haffs Beiträge zur Meereskunde. Berlin: 1966, s. 19.
- ↑ Gospodarka Wodna. W: M. Piotrowicz: Ocena dopływu rzecznego do Bałtyku z terenu Polski w latach 1961-1970. 1973, s. 3.
- ↑ 10,0 10,1 Hydrografia zlewiska Zalewu Szczecińskiego. W: A. Majewski: Zalew Szczeciński. Warszawa: Wyd. Komunikacji i Łączności, 1980, ss. 116-130.
- ↑ W. Buchholz (red.): Materiały do monografii dolnej Odry. Warunki hydrologiczno-hydrodynamiczne. Gdańsk: Prace IBW PAN, 1990, s. 117, seria: nr 22.
- ↑ J. Rybiński, E. Niemirycz, Z. Makowski. Pollution load W:Marine Polution (2), An assessment of the effects of pollution in the Polish coastal area of the Baltic Sea 1984-1989. „Studia i Materiały Oceanologiczne”, ss. 21-52 (1992) (
ang.
).
- ↑ Niemirycz E., Borkowski T.: Charakterystyka jakości wód. W: Warunki środowiskowe polskiej strefy południowego Bałtyku. Gdańsk: Materiały Oddziału Morskiego IMiGW, 1995, ss. 161-172.
- ↑ Tab. 6 /98/. Odpływ metali ciężkich rzekami do Morza Bałtyckiego według województw w 2006. W:
Rocznik statystyczny gospodarki morskiej
. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2007-12, s. 244. Cytat: "Wyniki Państwowego Monitoringu Środowiska w zakresie Monitoringu Wód" – Inspekcja Ochrony Środowiska.
- ↑ IV. Wody. W:
Stan środowiska w województwie lubuskim w 2007 roku
. Zielona Góra: WIOŚ w Zielonej Górze, 2008, s. 58.
ISSN
1898-5580
. [dostęp 2009-12-16].
- ↑ V2 Rzeki. W:
Raport o stanie środowiska w województwie zachodniopomorskim w latach 2006-2007
. Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Szczecinie, 2008-12-30, s. 69.
- ↑
Narodziny Międzymorza, L. Moczulski
Linki zewnętrzne