Świątynia bogini Rzymu na Forum w Ostii
Ostia (
łac.
ostium ujście) –
antyczne
miasto portowe, być może pierwsza kolonia
Rzymu
, położone w ujściu rzeki
Tyber
do
Morza Tyrreńskiego
, około 30
km
na zachód od
Rzymu
– zachowane do dnia dzisiejszego ruiny są jednymi z największych pod względem powierzchni we
Włoszech
. Ponieważ od czasów starożytnych linia brzegowa odstępowała w ślad za morzem, obecnie port w dalszym ciągu znajduje się nad Tybrem, ale około 3 km od plaży.
Historia miasta
Na wschód od Ostii znajdują się wyrobiska
solne
, z których najprawdopodobniej wydobywano sól morską już w środkowym i późnym
okresie brązu
(
1400
–
1000 lat p.n.e.
). Obok wyrobisk mogły we wczesnej
erze żelaza
(1000–
700 lat p.n.e.
) istnieć niewielkie wioski.
Zgodnie z przekazami takich autorów jak
Enniusz
,
Liwiusz
,
Cyceron
i
Dionizjusz z Halikarnasu
Ostia była założona przez czwartego króla Rzymu,
Ankusa Marcjusza
, w roku
620 p.n.e.
Do tej pory nie udało się odnaleźć żadnych pozostałości
archeologicznych
, które można by datować na ten okres.
Za
Republiki
jako port wykorzystywano naturalne ukształtowanie terenu przy ujściu
Tybru
, dopiero w czasach
Cesarstwa
cesarz
Klaudiusz
zbudował sztuczną przystań, zaś cesarz
Hadrian
rozkazał wykonać kanał łączący port z Tybrem. Wówczas Ostia rozkwitła jako miasto, dodatkowo wzbogacona budowlami przez
Marka Aureliusza
i połączona z
wiecznym miastem
nową drogą – Via Portuensis idącą prawym brzegiem Tybru. Wraz z upadkiem politycznym i militarnym miasta
Rzymu
, Ostia straciła na znaczeniu, a port w ciągu stuleci zamienił się w bagno. Pomiędzy rokiem
827
a
844
Grzegorz IV odnowił miasto, zbudował fortyfikacje mające bronić je przed
Saracenami
i dał mu nową nazwę: Gregoriopolis[1].
Pozostałości starożytnego miasta
Główna ulica Ostii to Decumanus Maximus – oryginalna, antyczna droga prowadzi obok starożytnej
nekropolii
przez miejsce, w którym znajdowała się dawna główna brama – Porta Romana. Inne interesujące obiekty to kompleks łaźni "cesarskich", dawne magazynów portowych i
term
Neptuna
oraz położone tuż obok baraki straży. W centrum dawnej miejscowości, przy głównym placu, znajduje się antyczny
teatr
z
II wieku
, mogący pomieścić około 4000 widzów (częściowo zrekonstruowany w okresie rządów
Mussoliniego
).
W pobliżu głównego placu zrekonstruowano budynek Kapitolu, otoczony forum (ze świątynią Augusta) i budynkami term. Najlepiej zachowanym domem w Ostii jest Casa di Diana z dziedzińcem i zespołem licznych sal (można wejść na dach). Równie ciekawe jest Termopilum – antyczna kafejka z zachowanymi malowidłami ściennymi, spełniającymi funkcję menu.
Końcowy odcinek Decumano Massimo prowadzi w kierunku wschodnim, gdzie w starożytności mieściła się przystań, mijając pozostałości domów dawnych rzemieślników, kupców i sprzedawców (m.in. rzeźników, kowali) przez resztki bramy Porta Marina (inną główną bramą była Porta Laurentina, w południowej części murów miejskich). W pobliżu antycznej linii brzegowej znajdują się ruiny term Porta Marina.
Na terenie Ostia Antica funkcjonuje także niewielkie muzeum – prezentuje turystom
sarkofagi
, malowidła oraz cenniejsze posągi (m.in.
Mitry
zabijającego byka).
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne