|
|
|
Otton I Wielki
Otton I Wielki - (ur. 23 listopada 912, zm. 7 maja 973 w Memleben) – książę Saksonii 936–961, król niemiecki 936–973 i cesarz rzymski 962–973 z dynastii Ludolfingów.
Był synem Henryka I Ptasznika, króla Niemiec i jego drugiej żony Matyldy z Ringelheim, córki saskiego hrabiego Dytryka.
Otto został królem Niemiec w drodze elekcji w roku 936. Prowadził politykę ekspansywną wobec Słowian tworząc na ich terenach liczne marchie, osiągając brzegi Odry. Uzależnił od Niemiec Włochy, Czechy i Danię. Podbitą ludność chrystianizował. 12 sierpnia 955 pokonał Madziarów w bitwie na Lechowym Polu koło Augsburga, powstrzymując ich najazdy na środkową Europę. Od 963 roku Otton otrzymywał trybut od Mieszka I, księcia Polan (według przekazu kronikarza Thietmara) z części jego ziem – ta informacja bywa jednak kwestionowana przez znaczną część badaczy.
2 lutego 962 papież Jan XII koronował Ottona w Rzymie na cesarza rzymskiego; chcąc jednak ułatwić sobie uznanie ze strony Bizancjum używał tego tytułu bez przymiotnika ,,rzymski". Jeszcze za swego życia w 967 Otto I uczynił cesarzem swego syna Ottona II. W roku 972 zaproponował Cesarstwu Bizantyjskiemu zwrot podbitych ziem na terenie Włoch w zamian za wzajemne uznanie tytułów cesarskich. Układ ten został przypieczętowany małżeństwem Ottona II z księżniczką Teofano, krewną cesarza bizantyjskiego Jana I Tzimiskesa.
Otton I zmarł w wieku 61 lat i został pochowany w katedrze w Magdeburgu.
Inne hasła zawierające informacje o "Otton I Wielki":
Adwentyzm
...
I wiek
...
Brno
...
Uznam
...
Vytautas Landsbergis
...
Władysław Komar
...
1484
...
1499
...
Iwan IV Groźny
...
XVI wiek
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Otton I Wielki":
010c. Rzym (plansza 12)
...
010b. Rzym (plansza 19)
...
010c. Rzym (plansza 5)
...
|
|
|
|
