Papieska Komisja Biblijna (łac. Pontificia Commissio Biblica) – komisja złożona z kardynałów i naukowców, która decyduje o stanowisku
Kościoła Rzymskokatolickiego
wobec
Biblii
i
nauk biblijnych
. Komisja wchodzi w skład
Kurii Rzymskiej
.
Komisję oficjalnie powołał 30 października 1902 papież
Leon XIII
w liście apostolskim Vigilantiae studiique. Celem jej działania miał być rozwój studiów biblijnych w Kościele Katolickim oraz troska o ich wierność Magisterium kościelnemu. W 1904
papież Pius X
udzielił Komisji uprawnień do nadawania tytułów akademickich w zakresie nauk biblijnych.
W pierwszych latach działalności Komisja wydała kilka istotnych orzeczeń:
- orzeczenie o historycznym charakterze poszczególnych ksiąg Biblii (23 czerwca 1905)
- orzeczenie o Mojżeszowej autentyczności Pięcioksięgu (27 czerwca 1906)
- orzeczenie o historyczności trzech pierwszych rozdziałów Księgi Rodzaju (30 czerwca 1909)
Były one utrzymane w tradycyjnym rozumieniu autorstwa i historyczności ksiąg biblijnych, sprzeciwiały się liberalnej i racjonalistycznej krytyce. Orzeczenia te piętnowano jako "dekrety kagańcowe", powstrzymujące w istocie rozwój katolickiej egzegezy.[1] W latach 40. XX wieku, po opublikowaniu przez papieża
Piusa XII
encykliki
Divino afflante Spiritu
Komisja złagodziła swój ton, o czym świadczył m.in. List do kardynała Emmanuela Suharda, arcybiskupa Paryża.
Papież
Paweł VI
w piśmie
Motu Proprio
Sedula cura (1971) połączył Komisję z
Kongregacją Nauki Wiary
. Prefekt Kongregacji Nauki Wiary jest jednocześnie przewodniczącym Komisji. Od 2005 Komisji przewodzi kardynał
William Joseph Levada
, który zastąpił na tym stanowisku kard.
Josepha Razingera
, po wyborze tego ostatniego na papieża. Sekretarzem Komisji jest obecnie jezuita o. Klemens Stock.
Komisja liczy 19 członków. Jedynym Polakiem wchodzącym w jej skład jest ks. prof.
Henryk Witczyk
z
Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
. W latach
1978
-
1989
do Komisji należał też o.
Augustyn Jankowski
, a w latach
1998
-
2008
ks. prof.
Ryszard Rubinkiewicz
Współpraca Papieskiej Komisji Biblijnej z Polską datuje się od lat 50. W czerwcu 1967 Komisja miała odwiedzić Polskę, aby przeprowadzić egzaminy na stopień licencjata nauk biblijnych, jednak na parę dni wcześniej polskie władze wycofały wizy niektórym członkom Komisji.[2]
Współczesne publikacje Komisji
- De sacra Scriptura et christologia (Pismo święte a chrystologia, 1984)
- Unité et diversité dans l'église (Jedność i różnorodność w Kościele, 1988)
- L'interprétation de la Bible dans l'Eglise (Interpretacja Biblii w Kościele, 1993)
- Le peuple juif et ses Saintes Écritures dans la Bible chrétienne (Naród żydowski i jego Pisma święte w Biblii chrześcijańskiej, 2001)
Przypisy
Linki zewnętrzne
