Flaga Partii Baas

Partia Baas ( arab. اﻟﺒﻌﺚ) czyli 'Odrodzenie' (skrót od Hizb al-Baas al-Arabi al-Isztiraki = 'Partia Socjalistycznego Odrodzenia Arabskiego') – partia polityczna oficjalnie założona 7 kwietnia 1947 w Damaszku w Syrii na skutek zjednoczenia dwóch partii Partia Odrodzenia Arabskiego (arab.Hizb al-Baas al-Arabi) założonej przez Michela Aflaqa i Salah al-Din al-Bitara oraz Arabskiej Partii Socjalistycznej (arab.Al-Hizb al-Arabi al-Isztiraki) założonej przez Akram Al-Horaniego i od tego czasu nosi obecną nazwę.

Zjednoczona Republika Arabska : Egipt i Syria

Partia o zasięgu panarabskim , jednak od 1966 pozbawiona jest ogólnoarabskiego kierownictwa. Swoje odłamy posiada w wielu krajach arabskich , m.in. w Syrii , Iraku , Libanie czy Jordanii . Od samego początku zwolennicy Baas nawoływali do fuzji krajów arabskich (m.in. istniejąca 3 lata, od 1 lutego 1958 do 28 września 1961, Zjednoczona Republika Arabska złożona z Egiptu i Syrii). Największą rolę odgrywa w Syrii, poprzednio także w Iraku. W Syrii zdobyła władzę 8 marca 1963 , w wyniku przewrotu. Pomimo wcześniejszych zapowiedzi nie doprowadziła jednak do zjednoczenia obu tych krajów, głównie z racji radykalizmu politycznego irackiego przywódcy Baas - Saddama Husajna , który opierając się o rodzinę przekształcił iracki odłam tej partii w swój własny aparat bezwzględnych i dyktatorskich rządów autorytarnych.

Pod koniec lat 60. w Syrii na czele partii stał m.in. Hafiz al-Assad , który został prezydentem w 1971. Po jego śmierci w czerwcu 2000 władzę przejął syn, Baszar al-Assad .

W 1968 Partia Baas zdobyła także władzę w Iraku, również w wyniku zamachu stanu . Przywódcą kraju został Ahmad Hasan al-Bakr, a od 1979 Saddam Husajn . Doprowadziło to, zwłaszcza po wybuchu wojny iracko-irańskiej (1980-88), do zaostrzenia stosunków pomiędzy obu frakcjami, tym bardziej, że Syria opowiedziała się za Iranem. Podobnie stało się w czasie konfliktu w Zatoce Perskiej (1990-91) . Rządy Partii Baas w Iraku przerwała amerykańska interwencja w 2003 .

Podstawą ideologiczną Partii Baas jest tzw. baasizm, który jest mieszanką nacjonalizmu , socjalizmu w wydaniu marksistowskim . Propaguje rewolucję , mającą na celu radykalną przebudowę struktur społecznych. W ramach tej ideologii istnieją dwa, częściowo przeciwstawne odłamy: regionalny, odwołujący się do nacjonalizmu lokalnego (syryjskiego i irackiego) oraz odłam narodowy, panarabski, który odwołuje się do ogólnoarabskiej wspólnoty narodowej.

Najważniejszymi ideologami baasizmu są: Michel Aflak (ur. 1910, zm. 1989) i Salah ad-Din al-Bitar.

Źródła

Patrick Seale – The Struggle for Syria

Linki zewnętrzne

(W drodze odnowienia) arab. Fi sabil el-baas Pełne opisy polityczne – Michel Aflaq