Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Parzystokopytne

Parzystokopytne

Parzystokopytne (Artiodactyla) – rząd ssaków łożyskowych .

Spis treści

Występowanie

Naturalny obszar występowania parzystokopytnych obejmuje wszystkie kontynenty poza Antarktydą i Australią . Zajmują różne środowiska – lasy, sawanny, pustynie, góry, a nawet zbiorniki wodne.

Cechy charakterystyczne

Wspólną cechą parzystokopytnych jest obecność dwóch wyraźnie większych palców (trzeci i czwarty) zakończonych racicami . U wielu gatunków występują rogi lub poroże , częściej u samców, ale również u samic. Wśród samców dochodzi do walk w okresie godowym . Poszczególne gatunki różnią się znacznie rozmiarami – od 25 cm wysokości liczonej w kłębie u karłowatych antylop do 250 cm u samców żubra oraz do ponad 5 m całkowitej wysokości u żyrafy.

Są zwierzętami głównie roślinożernymi, rzadziej wszystkożernymi. Mają żołądek jedno lub wielokomorowy ( żołądek przeżuwacza ).

Ewolucja

Najstarsze materiały kopalne zwierząt parzystokopytnych pochodzą z eocenu . Rozkwit (zwłaszcza jeleniowatych i krętorogich) nastąpił na przełomie miocenu i pliocenu .

Znaczenie gospodarcze

Świnia domowa – samica karmiąca młode

Zwierzęta parzystokopytne miały zawsze bardzo duże znaczenie dla człowieka jako zwierzyna . Dostarczały ludziom mięsa, skór, trofeów, a po udomowieniu niektórych gatunków, również mleka i wełny. Niektóre wykorzystywane są jako zwierzęta juczne, pociągowe, a nawet jako wierzchowce. W warunkach naturalnych parzystokopytne stanowią bazę pokarmową ssaków drapieżnych .

Systematyka

Baktrian

Artiodactyla jest taksonem parafiletycznym , gdyż nie obejmuje zaawansowanych parzystokopytnych z kladu waleni (Cetacea)[2].

Przypisy

  1. W starszych klasyfikacjach wielbłądowate były zaliczane do przeżuwaczy.
  2. Maureen A. O'Leary, Jonathan H. Geisler. The Position of Cetacea Within Mammalia: Phylogenetic Analysis of Morphological Data from Extinct and Extant Taxa. „Systematic Biology”. 48 (3), ss. 455–490 (1999). doi:10.1080/106351599260102 ( ang. ). 

Literatura przedmiotu

  • Ssaki kopytne – przewodnik Halina Komosińska, Elżbieta Podsiadło, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002,


Inne hasła zawierające informacje o "Parzystokopytne":

Łożyskowce ...

Żyrafa ...

Renifer ...

Żubr ...

Sarna ...

Suhak ...

Daniel (zwierzę) ...

Tur ...

Wół ...

Antylopa ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Parzystokopytne":

027a. Ssaki – sukces złożoności (plansza 2) ...

027b. Ssaki – sukces złożoności (plansza 20) ...

027b. Ssaki – sukces złożoności (plansza 18) pozostałe mogą ulegać redukcji (poczynając od skrajnych). Do tej grupy, określanej jako nieParzystokopytne (Perissodactyla), należą między innymi nosorożce i konie; ich przodkowie przypominali żyjące ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie