Piercing nosa

Piercing języka

Piercing (z ang. , wym. pirsing; inaczej kolczykowanie, przekłuwanie) – jedna z popularnych form ozdabiania ciała. Polega na wykonywaniu przekłuć w specyficznych miejscach ciała (np. nos , język , miejsca intymne) i wprowadzaniu w takie miejsca kolczyków wykonanych z tytanu, bioplastu, teflonu (PTFE) i stali chirurgicznej . Kolczyk po wygojeniu można zamienić na jakikolwiek inny, bardziej pasujący. Ze względu na radykalny charakter takiego ozdabiania ciała, piercing jest zaliczany do jednej z praktyk tzw. modyfikacji ciała .

Zabieg

Przekłuwanie ciała trwa z reguły około dwóch minut (przy czym samo przekłucie skóry – kilka sekund). Do wykonania zabiegu używa się specjalnych szczypiec do podtrzymywania fałd skórnych (z reguły wcześniej wysterylizowanych w autoklawie ), oraz igły wenflonowej bądź specjalnej igły iniekcyjnej . Kiedy piercer ustali z klientem które dokładnie miejsce ma zostać przekłute, łapie je szczypcami, następnie przebija je igłą w którą (lub w jej plastikową obwódkę w przypadku wenflonu) i po przebiciu wkłada bezpośrednio kolczyk. Czasem zamiast igły i szczypiec używa się specjalnego pistoletu do piercingu, jednak metoda ta może stosowana jedynie do przekłuwania miękkich części uszu (płatków ucha), gdyż w innych miejscach ciała może wyrządzić poważne uszkodzenia i niesie za sobą duże ryzyko wystąpienia komplikacji. Tzw. pistolety nie są przystosowane do żadnej innej części ciała niż płatek ucha, gdyż zamiast przekłuwać tkankę tak jak robi to igła – rozszarpują ją, co utrudnia gojenie, a w przypadku miejsca innego niż płatek ucha – zmniejsza możliwości dokładnego wymierzenia, włożenia kolczyka odpowiedniego rozmiaru i przebicia skóry pod odpowiednim kątem. Ponadto metoda ta uniemożliwia zachowanie sterylności, ponieważ nie da się wysterylizować pistoletu w autoklawie . Do niektórych przebić (między innymi tzw. tuneli) używa się skalpela .

Trendy w piercingu

Do najczęściej przekłuwanych części ciała należą: uszy , nos , wargi , język , łuki brwiowe , sutki , okolice podbródka, pępek , a także narządy płciowe (w tym u kobiet – wargi sromowe i okolice łechtaczki , u mężczyzn – prącie , moszna ). Coraz większą popularnością cieszą się tunele .

Najpopularniejsze rodzaje kolczyków używanych do piercingu to kółko zapinane kulką (tzw. CBR z ang. captive bead ring), a także "podkówka" (circular barbell), "banan" (bananabell), "sztanga" (barbell) i sztanga powierzchniowa (surface bar), nazywane tak ze względu na kształt.

Gojenie

Czas gojenia jest zależny od miejsca przekłucia oraz indywidualnych cech organizmu. W pierwszej fazie gojenia normalne jest odczuwanie dyskomfortu, lekkiego bólu, swędzenia i pieczenia. Często też wydziela się płyn zawierający limfę , który zasychając tworzy suche strupki na biżuterii. Powinien on być dokładnie zmywany przy pomocy Octeniseptu (błędnym stwierdzeniem jest, iż sól fizjologiczna jest do tego najlepsza). Przez pewien czas po przekłuciu nie powinno się spożywać większych ilości alkoholu ani kofeiny , nie polecane jest też zażywanie leków rozrzedzających krew , jak aspiryna , w przypadku przekłucia języka zalecane jest ograniczenie palenia papierosów (nie dotyczy to osób silnie uzależnionych od papierosów – ograniczenie palenia dodatkowo obciąża organizm). Czas gojenia najczęściej przekłuwanych części ciała:

• ucho :
  • Standard Lobe – od 1 do 2 miesięcy
  • Tunnels – od 4 tygodni do 3 miesięcy
  • Tragus – od 1,5 do 3 miesięcy
  • Vertical Tragus – od 1,5 do 3 miesięcy
  • Anti Tragus – od 1 do 3 miesięcy
  • Conch – od 1,5 do 2 miesięcy
  • Industrial – od 1,5 do 3 miesięcy
  • Forward Helix – od 2 do 3 miesięcy
  • Helix – od 1,5 do 2 miesięcy
  • Horizontal Lobe - od 6 do 9 tygodni
  • Daith – od 2 do 3 miesięcy
  • Rook – 1,5 do 2 miesięcy
• łuk brwiowy :
  • Standard Eyebrow – od 1,5 do 3 miesięcy
  • Horizontal Eyebrow – od 1,5 do 2 miesięcy
  • Anti Eyebrow – od 1,5 do 2 miesięcy
• nos :
  • Standard Nostril – od 1 do 2 miesięcy
  • Septum – od 1,5 do 2 miesięcy
  • Bridge – od 1 do 3 miesięcy
  • Vertical Bridge – od 1,5 do 3 miesięcy
  • Nasallang – od 1,5 do 3 miesięcy
• warga :
  • Standard Labret – od 1,5 do 2 miesięcy
  • Lip Ring – od 1,5 do 2 miesięcy
  • Madonna – od 1,5 do 2 miesięcy
  • Horizontal Lips – od 1,5 do 2 miesięcy
  • Lowbrets – od 1 do 2 miesięcy
• język :
  • Standard Tongue – od 1 do 3 tygodni
  • Double Tongue – od 2 do 3 tygodni
  • Horizontal Tongue – od 2 do 3 tygodni
  • Tongue Web – od 2 do 3 tygodni
  • Venom – od 2 do 3 tygodni
• sutki : od 2 do 4 miesięcy
• pępek – od 1 do 6 miesięcy

Świeża rana powinna być skrupulatnie czyszczona za pomocą gazy nasączonej solą fizjologiczną – ograniczy to ryzyko wystąpienia infekcji oraz innych powikłań. Wielu piercerów poleca również przemywanie miejsc przekłucia delikatnym mydłem antybakteryjnym (np. w czasie kąpieli; jednocześnie należy pamiętać, by nie narażać uszkodzonego naskórka na rozmoknięcie). Osoby z wadą krwi, gorszą krzepliwością czy hemofilią decyzję zrobienia sobie kolczyka powinny skonsultować z lekarzem.

Piercing a zdrowie

Z medycznego punktu widzenia kolczykowanie ciała jest równoznaczne jego okaleczaniu. Przekłucie, w którym umieszczono kolczyk, stanowi otwartą ranę, której gojenie jest długotrwałe. Z tego powodu w piercingu nie używa się biżuterii wykonanej ze srebra lub złota, jako metali niekorzystnie wpływających na proces gojenia. Do świeżych przekłuć używa się stali chirurgicznej 316L (bardziej polecana do zagojonych przekłuć ze względu na znikomą zawartość niklu), tytanu G23 , bioplastu i PTFE . Są to materiały hipoalergiczne, pozbawione niklu (który najczęściej jest przyczyną uczuleń) oraz są biokompatybilne. Stal chirurgiczna powoli zostaje wypierana przez te, nowocześniejsze materiały. Przekłucie powinno być wykonane w warunkach sterylnych przez osobę wykwalifikowaną (nazywaną piercerem), aby zminimalizować ryzyko zakażenia np. gronkowcem lub wirusem zapalenia wątroby typu C , wirusem zapalenia wątroby typu B , wirusem HIV . Piercing ze strony jamy ustnej zwiększa ryzyko urazów w uzębieniu, może prowadzić do odrętwienia części błony śluzowej bądź twarzy, zaburzenia smaku a także licznych ubytków próchnicowych prowadzących w swoim procesie do konieczności leczenia kanałowego^[1].

Przypisy