Pinakle (inaczej fiala, sterczyna) – w
architekturze gotyckiej
pionowy element dekoracyjny w postaci smukłej wieżyczki, zakończonej od góry ostrosłupem, którego krawędzie często dekorowane są
żabkami
i często zwieńczonej
kwiatonem
.
Pinakiel, obok swojej dekoracyjnej roli, pełnił też funkcję dociążającą
przyporę
. Dodatkowe obciążenie pinaklem kierowało
wektor
ukośnej
siły
rozporu
sklepienia
(przenoszonej przez
łuk przyporowy
na przyporę) bardziej w dół. Chroniło to ścianę budynku przed skrzywieniem przez siłę rozporu sklepienia i dzięki temu pozwalało na zachowanie stateczności konstrukcji.
Pinakiel może stanowić zwieńczenie
skarpy
, naroża wieży,
wimpergi
,
szczytu
itp. Stosowany jest również w rzemiośle artystycznym (
snycerstwie
i wyrobach złotniczych).