Pioneer 11
Inne nazwy	Pioneer G
Zaangażowani	NASA Ames Research Center
Indeks COSPAR	1973-019A
Rakieta nośna	Atlas/Centaur/TE364-4
Miejsce startu	Cape Canaveral Air Force Station , Stany Zjednoczone
Cel misji	Jowisz
Cel misji	Saturn
Orbita (docelowa, początkowa)
Czas trwania
Początek misji	6 kwietnia 1973 (02:11:00 UTC)
Koniec misji	listopad 1995
Wymiary
Masa całkowita	258,5 k g
Masa aparatury naukowej	30,4 k g

Wielka Czerwona Plama na fotografii wykonanej przez Pioneera 11

Fotografia Saturna i Tytana wykonana 26 sierpnia 1979 roku

Pioneer 11 - bezzałogowa sonda kosmiczna NASA , wyniesiona z przylądka Canaveral na Florydzie 6 kwietnia 1973 roku przy użyciu rakiety nośnej Atlas-Centaur . Jako druga sonda kosmiczna w historii przeleciała w pobliżu Jowisza w 1974 roku. W 1979 roku Pioneer 11 stał się pierwszym obiektem zbudowanym przez człowieka , który zbliżył się do Saturna , odkrywając złożoność jego pierścieni.

Konstrukcja sondy

Masa sondy wynosiła 258,5 kg. Energii elektrycznej dostarczały 4 radioizotopowe generatory termoelektryczne (RTG) o całkowitej mocy przy starcie 155 W . Łączność zapewniała paraboliczna antena główna o średnicy 2,74 m oraz anteny pomocnicze.

Instrumenty naukowe

Na pokładzie sondy zostało zainstalowanych 12 instrumentów naukowych (do zestawu instrumentów z sondy Pioneer 10 dodano Fluxgate Magnetometer):

• Helium Vector Magnetometer - magnetometr
• Fluxgate Magnetometer - magnetometr
• Plasma Analyser - analizator plazmy
• Charged Particle Composition Instrument - detektor cząstek naładowanych
• Cosmic Ray Telescope - teleskop promieniowania kosmicznego
• Geiger Tube Telescopes - zestaw siedmiu liczników Geigera-Müllera
• Trapped Radiation Detector - detektor cząstek promieniowania uwięzionego
• Asteroid/ Meteoroid Detector (Sisyphus) - detektor planetoid i meteoroidów
• Meteoroid Detector - detektor meteoroidów
• Ultraviolet Photometer - fotometr ultrafioletu
• Imaging Photopolarimeter - fotopolarymetr obrazujący
• Infrared Radiometer - radiometr podczerwieni

Przebieg misji

Największe zbliżenie do Jowisza nastąpiło 3 grudnia 1974 roku. Sonda przeleciała w odległości 42 760 km od powierzchni chmur Jowisza, dokonując pierwszych obserwacji regionów okołobiegunowych tej planety, fotografując Wielką Czerwoną Plamę oraz mierząc masę księżyca Kallisto .

Pole grawitacyjne Jowisza wykorzystano do skierowania sondy w kierunku Saturna . Pioneer 11 zbliżył się do tej planety 1 września 1979 roku na odległość 20 900 km od jego widocznej powierzchni chmur. Podczas tego przelotu sonda dokonała pomiarów magnetosfery planety, odkryła pierścienie F i G , księżyc Epimeteusz ^[1] oraz określiła temperaturę panującą na Tytanie .

Odbiór danych z instrumentów sondy został oficjalnie zakończony 30 września 1995 roku. Ostatnia transmisja danych telemetrycznych z sondy została odebrana 24 listopada 1995 roku.

Na dzień 29 grudnia 2009 roku Pioneer 11 znajdował się w odległości 80,00 j.a. od Słońca (czyli blisko 12 mld km), wewnątrz pasa Kuipera , oddalając się z prędkością 11,448 km/s (2,415 j.a. rocznie)^[2]. Pioneer 11 podąża w kierunku gwiazdozbioru Orła .

Przypisy

Zobacz też

• Anomalia sond Pioneer
• Lot międzygwiezdny
• Płytka Pioneera
• Pioneer 10
• Program Pioneer

Linki zewnętrzne

• Strona podająca aktualną pozycję sondy w czasie rzeczywistym.