Piotr (Wasilewicz) Fiodotow (ur.
1900
- zm.
1963
), funkcjonariusz
radzieckich
organów bezpieczeństwa, wywiadu i
kontrwywiadu
OGPU
/
GUGB
/
NKWD
/
MGB
/
KI
/
MVD
. Między innymi długoletni szef kontrwywiadu, czyli naczelnik Zarządu II
Ludowego Komisariatu Bezpieczeństwa państwowego
I Zarządu Głównego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, i
II Zarządu Głównego KGB Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego przy Radzie Ministrów ZSRR
.
Służbę w organach bezpieczeństwa rozpoczął pod koniec lat 20. w Zjednoczonym Państwowym Zarządzie Politycznym
OGPU
. Po reorganizacji aparatu OGPU i przyłączeniu go do Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych jako
Główny Zarząd Bezpieczeństwa Państwowego NKWD
(GUGB), stanął na czele Wydziału 2 (Tajno-Polityczny - SPO) GUGB. W
1940
roku Fiodotow brał udział w wymordowaniu polskich jeńców wojennych i więźniów, którzy dostali się do niewoli po inwazji
Armii Czerwonej
na
Polskę
17 września
1939
roku. (zob.
zbrodnia katyńska
). Po utworzeniu
Ludowego Komisariatu Bezpieczeństwa Państwowego
NKGB, stanął na czele jego kontrwywiadu, następnie w
1946
roku, po utworzeniu
Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwowego
MGB, pozostał na stanowisku szefa
kontrwywiadu
, czyli II Zarządu Głównego Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR, a we wrześniu
1946
roku stanął na czele I Zarządu Głównego, wywiadu zagranicznego, ów funkcję sprawował do końca maja
1947
roku. W 1947 roku po przejęciu obowiązków wywiadu zagranicznego przez nowo utworzony Komitet Informacji, został zastępcą przewodniczącego KI
Wiaczesława Mołotowa
, nadal kierując wywiadem zagranicznym. W
1949
roku po odejściu Mołotowa ze stanowiska przewodniczącego KI i zastąpieniu go przez Andrieja Wyszyńskiego, dawnego krwawego prokuratora z czasów stalinowskich czystek, Fiodotow na krótko został jego zastępcą, parę miesięcy później zastąpił go
Siergiej Sawczenko
. Od lutego
1952
do
1953
roku, pozostawał w rezerwie MGB, następnie po likwidacji Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwowego, został przeniesiony do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, gdzie był członkiem kolegium. Następnie na początku marca 1953 r powrócił do kontrwywiadu, gdzie
12 marca
1953
roku, Fiodotow został naczelnikiem 1 Zarządu Głównego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych odpowiedzialnego za kontrwywiad, stał na jego czele aż do utworzenia Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego (
KGB
), i przejęcia przez niego wywiadu i kontrwywiadu. W marcu po przejściu do KGB stanął na czele 2 Zarządu Głównego (kontrwywiad), którym dowodził do kwietnia
1956
roku. Następnie został zastępcą naczelnika jednego z zarządów w wyższej szkole KGB, gdzie pracował aż do odejścia na emeryturę w
1959
roku.
Zobacz też