Pogórze Karpackie (Pogórze Beskidzkie) – to północny pas Karpat polskich i czeskich – są to niższe partie Zewnętrznych Karpat Zachodnich , najdalej na północ wysunięta część Karpat Zachodnich , położona pomiędzy Beskidami na południu a Podkarpaciem Północnym na północy.

Pogórze Karpackie ma charakter wyżyny zbudowanej głównie z fliszu karpackiego o wysokościach miejscami przekraczających 500 m n.p.m. W trzeciorzędzie erozja wietrzna i wodna wyrównała płaskowyż , wypiętrzony wskutek ruchów tektonicznych. W czwartorzędzie , w czasie ostatniego zlodowacenia, nastąpiła inwazja lądolodu skandynawskiego.

Zgodnie z regionalizacją Polski Pogórze Karpackie dzieli się na następujące makroregiony i mezoregiony :

• Pogórze Zachodniobeskidzkie
  • Pogórze Śląskie ,
  • Pogórze Wielickie ,
  • Pogórze Wiśnickie ,

• Pogórze Środkowobeskidzkie
  • Pogórze Rożnowskie ,
  • Pogórze Ciężkowickie ,
  • Pogórze Strzyżowskie ,
  • Pogórze Dynowskie ,
  • Pogórze Przemyskie ,
  • Obniżenie Gorlickie ,
  • Kotlina Jasielsko-Krośnieńska ,
  • Pogórze Jasielskie ,
  • Pogórze Bukowskie .

Na wschód od Przemyśla pogórze zanika. W Zewnętrznych Karpatach Wschodnich brak zrównanego pogórza, przechodzi ono w Góry Sanocko-Turczańskie , a następnie w Beskidy Brzeżne , które zwężają się i zanikają.