Lokalizacja Pola Marsowego

Model starożytnego Pola Marsowego w ok. 300 r.

Pole Marsowe ( łac. Campus Martius) to miejsce w starożytnym Rzymie , pozostające poza tzw. murami serwiańskimi , w zakolu Tybru , na zachód od Kapitolu . Obszar o powierzchni ok. 25 ha w czasach królewskich poświęcony był Marsowi .

Historia

Według tradycji Pole Marsowe należało do Tarkwiniusza Pysznego , ostatniego króla Rzymu. Po wygnaniu z Rzymu król usiłował przez posłów pertraktować w sprawie zwrotu nieruchomości, a w tajemnicy knuł spisek w celu przywrócenia władzy w mieście. Po wykryciu tych knowań posłowie zostali wydaleni z miasta a owe nieruchomości uznane za własność państwa i poświęcone Marsowi.

W V w. p.n.e. wybudowano tu świątynię Apollona , w III w. p.n.e. świątynie Bellony , Janusa i Spes , oraz Cyrk Flaminiusza; w II w. p.n.e. świątynie Herkulesa i Muz, Junony , Larów oraz portyki Metellusa i Minuciusa. W I w. p.n.e. powstały tu świątynie Juturny i Venus Victrix, Tabularium (archiwum państwowe), portyki Filipa i Pompejusza, teatr Pompejusza wraz ze świątynią Jowisza Statora oraz Saepta Julia . Cezar kazał tu założyć sztuczne jezioro, na którym inscenizowano bitwy morskie ( naumachia ). Pierwsza naumachia odbyła się w 46 p.n.e. Pole Marsowe włączył do Urbs dopiero cesarz Oktawian August .

Początkowo, w pierwszych wiekach republiki , odbywały się tu masowe imprezy pod gołym niebem: ogłaszany corocznie przez konsulów zaciąg do wojska, zebrania wyborcze, comitia centuriata ; tu cenzorowie przeprowadzali co 5 lat cenzus . Na zabudowę Pola Marsowego wpłynął dekret z 88 p.n.e. , na mocy którego południowa część Pola została przeznaczona na sprzedaż w celu pozyskania środków na wojnę z Mitrydatesem VI .

W okresie cesarstwa Pole Marsowe traci na znaczeniu politycznym, wobec zniesienia comitia centuriata , za to zaczyna powstawać tu wiele monumentalnych obiektów reprezentacyjnych. Za panowania Augusta na Polu Marsowym wybudowano wiele budowli o charakterze publicznym. Powstały tu termy Agryppy , teatry Marcellusa i Balbusa, Panteon , ołtarz Ara Pacis , Mauzoleum Augusta , portyk Oktawii. Tyberiusz wzniósł tu swój łuk triumfalny , Neron – łuk triumfalny, amfiteatr i termy, Domicjan – odeon i stadion , Hadrian – łuk triumfalny, Antoninus Pius – kolumnę i świątynię ubóstwionego Hadriana, Aleksander Sewer – bazylikę i termy, Aurelian – świątynię Słońca i koszary kohorty miejskiej.

W 271 r. Aurelian otaczając Rzym nowymi murami obronnymi włączył Pole Marsowe do zespołu miejskiego. Główną arterią komunikacyjną dzielnicy była Via Flaminia .

Zobacz też:

• architektura starożytnego Rzymu

Linki zewnętrzne

• Rejon Pola Marsowego na Google Maps