Polski Czerwony Krzyż (PCK) - najstarsza polska
organizacja
humanitarna
będąca członkiem
Międzynarodowego Ruchu Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca
. Zajmuje się udzielaniem pomocy humanitarnej w czasie klęsk i wojen, pomocą socjalną, nauką pierwszej pomocy, prowadzeniem zabezpieczeń medycznych imprez masowych, propagowaniem idei honorowego krwiodawstwa, rozpowszechnianiem znajomości międzynarodowego prawa konfliktów zbrojnych.
Podstawy prawne funkcjonowania
Polski Czerwony Krzyż działa na podstawie Ustawy z dnia 16 listopada 1964 r. o Polskim Czerwonym Krzyżu (
Dz. U. z 1964 r. Nr 41, poz. 276
) oraz wydanego na jej podstawie Statutu zatwierdzonego Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 25 października 2004 r. (
Dz. U. z 2004 r. Nr 237, poz. 2372
).
PCK jest stowarzyszeniem krajowym Czerwonego Krzyża Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu Konwencji Genewskich o ochronie ofiar wojny z dnia 12 sierpnia 1949 roku (
Dz. U. z 1956 r. Nr 38, poz. 171
) i Protokołów dodatkowych do tych Konwencji z dnia 8 czerwca 1977 roku (
Dz. U. z 1992 r. Nr 41, poz. 175
).
Podstawowe zasady
Polski Czerwony Krzyż jako część składowa Międzynarodowego Ruchu Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca kieruje się następującymi Siedmioma Zasadami Ruchu:
- Humanitaryzm - Międzynarodowy Ruch Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca, zrodzony jest z troski o niesienie pomocy rannym na polu bitwy bez czynienia jakiejkolwiek między nimi różnicy. Podejmuje działania na płaszczyźnie międzynarodowej i krajowej w celu zapobiegania we wszelkich okolicznościach cierpieniom ludzkim i ich łagodzenia. Zmierza do ochrony życia i zdrowia oraz zapewnienia poszanowania osobowości człowieka. Przyczynia się do wzajemnego zrozumienia, przyjaźni i współpracy oraz do trwałego pokoju między wszystkimi narodami.
- Bezstronność - Czerwony Krzyż nie czyni żadnej różnicy ze względu na
narodowość
, rasę,
wyznanie
, pozycję społeczną lub przekonania polityczne. Zajmuje się wyłącznie niesieniem pomocy cierpiącym, kierując się ich potrzebami i udzielając pierwszeństwa w najbardziej naglących przypadkach.
- Neutralność - W celu zachowania powszechnego zaufania Ruch powstrzymuje się od uczestnictwa w działaniach zbrojnych oraz - w każdym czasie - w sporach natury politycznej, rasowej, religijnej lub ideologicznej.
- Niezależność - Ruch jest niezależny. Stowarzyszenia krajowe, służąc pomocą władzom publicznym w ich działalności humanitarnej i podlegając
prawu
obowiązującemu w ich państwach, powinny zawsze korzystać z samodzielności pozwalającej im na działania w każdym czasie, zgodnie z zasadami Ruchu. W praktyce oznacza to pewną, niewielką
autonomię
od rządu państwa.
- Dobrowolność -
Wolontariusze
i pracownicy Ruchu niosą pomoc dobrowolnie, nie kierując się chęcią osiągania jakiejkolwiek korzyści.
- Jedność - W każdym kraju działa tylko jedno
stowarzyszenie
Czerwonego Krzyża lub Czerwonego Półksiężyca. Powinno ono być otwarte dla wszystkich i obejmować swoją humanitarną działalnością obszar całego
kraju
.
- Powszechność - Międzynarodowy Ruch Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca, w którym wszystkie stowarzyszenia mają równe prawa i obowiązek niesienia sobie nawzajem pomocy, obejmuje swoją działalnością cały świat.
Zadania PCK
Cele statutowe PCK to:
- wspomaganie w czasie konfliktu zbrojnego wojskowej i cywilnej
służby zdrowia
- prowadzenie działalności humanitarnej na rzecz ofiar konfliktów zbrojnych
- upowszechnianie znajomości międzynarodowego prawa humanitarnego konfliktów zbrojnych
- prowadzenie Krajowego Biura Informacji i Poszukiwań w celu odnajdywania zaginionych w czasie konfliktów zbrojnych i scalania rozdzielonych przez wojny rodzin
- upowszechnianie zasad i ideałów Międzynarodowego Ruchu Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca
- współpraca z władzami publicznymi w trosce o zapewnienie poszanowania międzynarodowego prawa humanitarnego
- prowadzenie działalności na rzecz rozwoju
krwiodawstwa
i krwiolecznictwa oraz pozyskiwania honorowych dawców krwi
- niesienie pomocy ofiarom
klęsk żywiołowych
lub katastrof w kraju i za granicą
- przygotowywanie społeczeństwa do właściwych zachowań w przypadku wystąpienia klęski i katastrofy
- prowadzenie działalności w dziedzinie opieki i
pomocy społecznej
- prowadzenie działalności w dziedzinie ochrony zdrowia, w tym w zakresie poprawy zdrowia publicznego
- przeciwdziałanie
uzależnieniom
- prowadzenie szkolenia w zakresie pierwszej pomocy
- działania na rzecz osób poszkodowanych w wypadkach komunikacyjnych
- prowadzenie działań upowszechniających zasady bezpiecznego zachowania się na drodze
- rozwijanie działalności dzieci i młodzieży
- organizacja i prowadzenie placówek edukacyjno-oświatowych, opiekuńczych i socjalnych, wypoczynkowych,
rehabilitacyjnych
, leczniczych oraz innych
- działania na rzecz osób niepełnosprawnych
- prowadzenie działań na rzecz
mniejszości narodowych
- prowadzenie szkoleń w zakresie aktywizacji zawodowej osób podlegających wykluczeniu społecznemu
- realizacja innych zadań zgodnych z celami PCK, w tym zadania publiczne zlecone przez organy administracji państwowej i
samorządowej
- rekrutacja i szkolenie
personelu
i wolontariuszy niezbędnych do wykonywania swoich zadań
Struktura organizacji
Podstawowymi jednostkami organizacyjnymi PCK są: koła, kluby, grupy i inne zespoły, w których są zrzeszeni członkowie. Są to tzw. "jednostki podstawowe". Jednostki podstawowe są organizowane w każdym środowisku: miejscu zamieszkania,
szkoły
, zakłady pracy i in.
Obecnie w PCK działają następujące rodzaje jednostek podstawowych:
- Kluby Wiewiórka
- Szkolne Koła PCK
- Akademickie Koła PCK
- Grupy Społecznych Instruktorów Młodzieżowych
- Kluby Honorowych Dawców Krwi
- Grupy Ratownictwa
- Grupy Pomocy Humanitarnej
Jednostki podstawowe wchodzą w skład struktury rejonowej PCK. Rejony, poza nielicznymi przypadkami, obejmują swoim zasięgiem jeden powiat. Organem zarządzającym w rejonie jest Zarząd Rejonowy PCK. Nadrzędnym organem uchwałodawczym w rejonie jest Zjazd Rejonowy zwoływany co najmniej raz na 4 lata. W okresie między zjazdem władzę uchwałodawczą pełni Rejonowa Rada Reprezentantów powoływana przez zjazd.
Rejony wchodzą w skład struktury okręgowej PCK. Okręgi zasięgiem swoich działań obejmują teren województwa. Analogicznie do rejonów naczelną władzę uchwałodawczą pełni Zjazd Okręgowy (co najmniej raz na 4 lata), wybierający Okręgową Radę Reprezentantów. Organem wykonawczym w okręgu jest Zarząd Okręgowy PCK. Bieżącym zarządzaniem strukturami okręgowymi zajmuje się Dyrektor Okręgowy podlegający Zarządowi Okręgowemu.
Okręgi wchodzą w skład struktury krajowej PCK. Najwyższym organem w organizacji jest Krajowy Zjazd PCK zwoływany co najmniej raz na 4 lata. W okresach pomiędzy Krajowymi Zjazdami najwyższym organem uchwałodawczym jest Krajowa Rada Reprezentantów, wybierana przez Zjazd. Naczelnymi organami wykonawczymi są Zarząd Główny PCK i wyłonione przez niego Prezydium. Obecnie Prezesem Zarządu Głównego jest
Andrzej Podsiadło
[1]. Bieżącym, operacyjnym zarządzaniem jednostkami PCK na poziomie krajowym zajmuje się Dyrektor Generalny Zarządu Głównego. Aktualnie dyrektorem generalnym jest Elżbieta Śmietanka.
Zarządy wszystkich trzech szczebli mogą prowadzić swoje biura, w których zatrudnienie znajdują pracownicy PCK. Mogą także tworzyć rady i zespoły problemowe.
Poza tym w PCK działają jeszcze:
- Sąd Organizacyjny
- Kapituła Odznaki Honorowej PCK
- Rady Młodzieżowe: Rejonowe, Okręgowe i Krajowa
- Rady Honorowych Dawców Krwi: Rejonowe, Okręgowe i Krajowa
Kadencja
władz PCK trwa 4 lata.
Historia
- Ta sekcja jest . Jeśli możesz, .
Polski Czerwony Krzyż powstał tuż po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Z inicjatywy Stowarzyszenia Samarytanin Polski zwołano
18 stycznia
1919
naradę wszystkich istniejących na ziemiach polskich organizacji kierujących się w działaniu ideałami
Czerwonego Krzyża
. Organizacje te podczas narady odbywającej się pod patronatem
Heleny Paderewskiej
utworzyły Polskie Towarzystwo Czerwonego Krzyża.
Po zatwierdzeniu przez rząd statutu Polskiego Towarzystwa Czerwonego Krzyża na zebraniu konstytucyjnym
27 kwietnia
1919
wybrano Zarząd Główny, prezesem został
Paweł Sapieha
, a po jego rezygnacji
Helena Paderewska
.
PTCK zostało zarejestrowane przez
Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża
i uznane za jedyną organizację czerwonokrzyską działającą na całym terytorium państwa polskiego
24 lipca
1919
. Do Ligi Stowarzyszeń Czerwonego Krzyża zostało przyjęte
16 września
1919
. W pierwszym okresie działalności Towarzystwo wspierało głownie rannych i chorych w czasie
powstania wielkopolskiego
i
powstań śląskich
.
PTCK udzielało pomocy poszkodowanym w wyniku wojen, poszukiwało zaginionych. Prowadziło szereg zakładów lecznictwa. Szkolono pielęgniarki i ratowników. W
1921
powstały pierwsze Szkolne Koła PCK. PTCK zmieniło nazwę na Polski Czerwony Krzyż w
1927
roku. Wtedy patronat nad stowarzyszeniem objął Prezydent RP. Ustalone zostało, że w czasie wojny PCK będzie podporządkowane ministrowi spraw wojskowych. W
1935
roku powołana została w
Łodzi
Centralna Stacja Wypadkowa z ośrodkiem przetaczania krwi. Rok później w
Warszawie
utworzony został pierwszy Instytut Przetaczania i Konserwacji Krwi.
Władze
PRL
pozbawiły PCK autonomii. Począwszy od
1948
PCK był systematycznie pozbawiany przez władze możliwości prowadzenia działalności w zakresie opiekuńczym i leczniczym. Państwo przejęło od PCK majątek stowarzyszenia w postaci m.in. szpitali, prewentoriów, sanatoriów, izb zdrowia, przychodni lekarskich i dentystycznych, stacji opieki nad matką i dzieckiem oraz stacji pogotowia ratunkowego.
Prezesi PCK
Symbole
Znakiem Polskiego Czerwonego Krzyża jest równoramienny
krzyż
koloru czerwonego na białym tle występujący w połączeniu z nazwą "Polski Czerwony Krzyż". Nazwa stowarzyszenia i czerwone obwódki wokół znaku odróżniają go od znaku używanego przez wojskowe służby medyczne. Znak ten i nazwa pozostają pod ochrona prawną.
PCK posiada także swój
hymn
. Jest nim Pieśń o Czerwonym Krzyżu. Autorami są Irena Prusicka (słowa) i Aleksander Rosłan (muzyka).
Zarządy wszystkich szczebli i jednostki podstawowe mają prawo posiadania własnych
sztandarów
.
Ruch Młodzieżowy
Kluby Wiewiórka
Kluby Wiewiórka działają w
przedszkolach
oraz w klasach I-III
szkół podstawowych
. Pierwsze kluby powstały w
1965
roku. Mogą do nich należeć
dzieci
w wieku od 5 do 10 lat. Cele główne Klubów Wiewiórka to:
- kształtowanie podstawowych
nawyków
higieniczno-sanitarnych i żywieniowych
- popularyzacja zasad higieny
jamy ustnej
- wdrażanie dzieci do przestrzegania zasad higieny otoczenia i środowiska
- kształtowanie
humanitarnych
postaw dzieci w zakresie wrażliwości na potrzeby innego człowieka oraz gotowości do niesienia pomocy innym
- nauczanie podstawowych pojęć z zakresu pierwszej pomocy poprzez program "Ratowniczek"
- przygotowanie do dalszej działalności w ruchu młodzieżowym PCK
Szkolne Koła PCK
Zakładane są począwszy od klasy IV szkół podstawowych, a następnie w
szkołach gimnazjalnych
oraz
ponadgimnazjalnych
. Pierwsze SK PCK powstały w roku
1921
, są zatem najstarszą częścią ruchu młodzieżowego PCK. Zadania kół to:
- pomoc potrzebującym uczniom
- promowanie idei humanitaryzmu i bezinteresownej pracy na rzecz drugiego
człowieka
- działania na rzecz poprawy
bezpieczeństwa
poprzez
edukację
dzieci i
młodzieży
w zakresie pierwszej pomocy i profilaktyki przedwypadkowej i zdrowotnej
- opieka nad Klubami Wiewiórka
- kształtowanie postaw brania
odpowiedzialności
za najbliższe otoczenie
- przygotowanie młodzieży do dalszej działalności w PCK
Kluczową rolę w działalności SK pełni jego opiekun. Opiekunem jest najczęściej jeden z
nauczycieli
danej szkoły. Powinien on być animatorem działań koła i łącznikiem z Zarządem PCK, któremu koło podlega.
Akademickie Koła PCK
Akademickie Koła PCK działają przy
wyższych uczelniach
. W swojej działalności realizują zadania statutowe PCK.
Grupy Społecznych Instruktorów Młodzieżowych
Zapis skrócony nazwy: Grupy SIM PCK. Pierwsze grupy SIM powstały w latach 60. XX wieku. Działają przy Zarządach Rejonowych i Okręgowych. Obecnie w Polsce jest ich ponad 70. Zrzeszają w swoich szeregach młodzież od 14 roku życia. Zadania Grup SIM to:
- współpraca z Klubami Wiewiórka i Szkolnymi Kołami PCK
- opieka nad ludźmi pokrzywdzonymi przez los
- przeprowadzanie szkoleń pierwszej pomocy
- przedstawianie pokazów pierwszej pomocy
- promocja
zdrowego
stylu życia
- prowadzenie kampanii przeciw
uzależnieniom
- upowszechnianie
idei
humanitaryzmu
- promocja międzynarodowego prawa humanitarnego
- działania na korzyść społeczności lokalnych
Tytuł Społecznego Instruktora Młodzieżowego PCK może uzyskać osoba będąca członkiem grupy SIM PCK od roku, która ukończyła obóz szkoleniowy dla kandydatów na SIM lub specjalnie zorganizowane szkolenie. Społeczny Instruktor Młodzieżowy otrzymuje specjalną i prawo noszenia znaczka SIM PCK. Złota i Srebrna
odznaka
SIM jest odznaczeniem nadawanym osobom najaktywniej działającym w swych grupach.
Rejonowe i Okręgowe Rady Młodzieżowe
Ich skład stanowią przedstawiciele jednostek podstawowych Młodzieży PCK z danego obszaru. Stanowią organ doradczy. Ich celem jest koordynowanie działań młodzieży oraz inicjowanie akcji charytatywnych.
Krajowa Rada Młodzieżowa
Jest najwyższym organem ruchu młodzieżowego w PCK. Reprezentuje ona środowisko młodzieżowe przed "dorosłymi" władzami ruchu, oraz poza organizacją, także poza granicami kraju. Koordynuje także działania grup młodzieżowych na terenie całego kraju.
Ruch Honorowego Krwiodawstwa
Medal "Honorowe Krwiodawstwo 1958-2008"
Do
1958
PCK prowadziło stacje krwiodawstwa. W tymże roku zadanie to przejęło państwo. Od tego czasu PCK zajmuje się propagowaniem idei
krwiodawstwa
i pozyskiwaniem honorowych dawców krwi. Krwiodawcy zrzeszają się w Klubach Honorowych Dawców Krwi. Obecnie liczba ich członków wynosi ok. 200 tys.
Kluby Honorowych Dawców Krwi
Podejmowane przez Kluby HDK inicjatywy to m.in.: doraźne akcje poboru np. w odzewie na apel służby zdrowia, szkolenia, pogadanki, konkursy, wspólne wyjazdy lub imprezy sportowe.
Rady HDK
Działają przy zarządach wszystkich szczebli. Działalność rad dotyczy przede wszystkim koordynacji i inspiracji prac klubów oraz współpracy ze służbą krwi. Nad całokształtem prac Ruchu HDK oraz jego ogólnopolską strategią czuwa, powołana przy Zarządzie Głównym, Krajowa Rada HDK.
Pomoc socjalna
PCK świadczy opiekę socjalna na różnych płaszczyznach. Główne z nich to:
- dożywianie
- pomoc doraźna
- opieka nad chorymi oraz starszymi ludźmi w domu
- prowadzenie ośrodków
- pomoc uchodźcom przebywającym w Polsce
Dożywianie
Jest realizowane w placówkach ośrodkach PCK, stołówkach szkolnych,
barach mlecznych
. Wydawane są także paczki żywnościowe. Z okazji ważnych świąt organizowane są także specjalne akcje "Czerwonokrzyska gwiazdka" oraz "Wielkanocny Koszyczek" (ich celem jest zbiórka słodyczy dla dzieci z ubogich rodzin). Dla osób samotnych i bezdomnych urządzane są także spotkania
opłatkowe
i śniadania
wielkanocne
.
Pomoc doraźna
PCK przekazuje potrzebującym najpotrzebniejsze rzeczy takie jak: odzież, środki czystości, sprzęt gospodarstwa domowego i meble. Co roku odbywają się akcje "Wyprawka dla Żaka" i "Gorączka Złota". Mają one za zadanie wesprzeć dzieci z ubogich rodzin. Podczas tej pierwszej zbierane są artykuły potrzebne w szkole, podczas tej drugiej pieniądze na tzw. "Akcję letnią", dzięki której najmłodsi mogą jechać na
wakacje
.
Ośrodki PCK
PCK prowadzi noclegownie, domy pobytu dziennego, domy interwencji kryzysowej dla maltretowanych kobiet z dziećmi, świetlice terapeutyczne, integracyjne. Zapewniona jest w nich opieka lekarska i psychologiczna.
Pomoc uchodźcom
Organizacja pomaga cudzoziemcom w kontaktach z rodziną i urzędami państwowymi przy załatwianiu formalności dotyczących statusu uchodźcy.
Pierwsza pomoc
Od samego początku swojego istnienia PCK zajmuje się nauczaniem
pierwszej pomocy
. Kursy przeprowadzają wykwalifikowani Instruktorzy Pierwszej Pomocy PCK. W szkoleniach uczestniczą często członkowie Grup SIM i Grup Ratownictwa. PCK prowadzi kursy dla różnych grup wiekowych i zawodowych. Ponadto organizowane są z tego zakresu pogadanki w szkołach, pokazy udzielania pierwszej pomocy. Organizacja prowadzi także zabezpieczenia medyczne imprez masowych. Co roku pod patronatem PCK rozgrywane są Ogólnopolskie Mistrzostwa Pierwszej Pomocy dla szkół ponadgimnazjalnych.
System Ratownictwa PCK
Pierwsze grupy ratownicze PCK powstały już w dwudziestoleciu międzywojennym. Na Śląsku działał Związek Drużyn Ratowniczych, w innych rejonach kraju Grupy Ratownicze. Grupy prowadziły takie działania, jak: tworzenie posterunków drogowych, pokazy sprawności czy program pogotowia sanitarnego. Wybuch
II wojny światowej
zahamował budowę systemu. Po wojnie PCK zajęło się organizacją
pogotowia ratunkowego
, jednak podobnie jak inne placówki służby zdrowia prowadzone przez Czerwony Krzyż, zostało ono szybko
znacjonalizowane
.
W latach 90. powstają pierwsze zalążki nowoczesnego systemu ratownictwa PCK. Są nimi Grupy Ratownictwa Medycznego i Grupy Ratownictwa Specjalnego. Wkrótce pojawiają się próby zbudowania spójnego systemu w skali ogólnopolskiej. Wejście w życie Ustawy o
Państwowym Ratownictwie Medycznym
przyspieszyło ten proces. Pojawiają się standardy wyposażenia oraz oznakowania
ratowników
i pojazdów. Wypracowywane są procedury wspólnego działania Grup z różnych miast w razie potrzeby podjęcia działań ponadregionalnych. Obecnie system tworzą wolontariusze, z których wielu jest
lekarzami
lub
ratownikami medycznymi
. Przechodzą oni specjalistyczne szkolenia z różnych zakresów ratownictwa. Wyposażeni są w sprzęt, który jest stale unowocześniany. Co raz częściej nawiązywana jest współpraca z zawodowymi jednostkami ratowniczymi (
Państwowa Straż Pożarna
,
Pogotowie ratunkowe
i in.). Mimo znacznych sukcesów w budowie spójnego, ogólnopolskiego systemu trzeba jednak powiedzieć, że proces ten jeszcze się nie zakończył i potrwa jeszcze kilka lat.
Grupy Ratownictwa PCK uczestniczą w zabezpieczeniach medycznych wielu imprez masowych. Tworzone są wtedy polowe punkty medyczne, a teren imprezy jest patrolowany przez ratowników. Ratownictwo PCK uczestniczyło w akcjach ratunkowych wielu znacznych klęsk w Polsce (m.in. akcje poszukiwawcze po zawaleniu gdańskiego wieżowca (
1995
), po zawaleniu się hali
Międzynarodowych Targów Katowickich
(
2006
), po
szkwale
na Mazurach (
2007
zob: )
Krajowe Biuro Informacji i Poszukiwań
Informacja Czerwonego Krzyża z Łodzi z roku
1940
zawiadamiająca o miejscu pobytu rannego żołnierza (powiększ)
PCK na zlecenie państwa Prowadzi Krajowe Biuro Informacji i Poszukiwań. Zajmuje się ono poszukiwaniem i ustalaniem losu ofiar wojen i klęsk żywiołowych. Biuro wystawia zaświadczenia o losach poszukiwanych, próbuje uzyskać dokumenty potwierdzające ich losy wojenne. Poszukuje także mogił wojennych w kraju i poza granicami. W
ekshumacjach
mogił wojennych formalnie musi brać udział przedstawiciel Czerwonego Krzyża. W Polsce uczestniczą w nich pracownicy PCK. Biuro poszukuje także rodzin uchodźców zaginionych na terenie Polski. Przekazuje także tzw. czerwonokrzyskie messages - wiadomości rodzinne do krajów ogarniętych wojną lub klęską.
W celu wypełnienia swojej misji Biuro współpracuje ściśle z Międzynarodowym Komitetem Czerwonego Krzyża w
Genewie
i stowarzyszeniami krajowymi CK innych państw.
W okresie 1945 - 2003 roku do Biura wpłynęła korespondencja dotycząca ok. 4.300.000 indywidualnych spraw związanych z wojną i jej skutkami. Biuro w tym okresie wydało ok. 290.000 zaświadczeń potwierdzających losy wojenne. Udało się odnaleźć ok. 623.000 osób rozdzielonych przez wojnę.
Biuro Informacji i Poszukiwań Polskiego Czerwonego Krzyża posiada taki zasoby archiwalne jak:
- oryginalne kartoteki polskich
jeńców
wojennych osadzonych w
obozach jenieckich
- oryginalne kartoteki więźniów obozów koncentracyjnych i więzień hitlerowskich
- akty zgonów Polaków zmarłych w czasie
II wojny światowej
w obozach i więzieniach na terytorium
Niemiec
i Polski
- częściowa dokumentacja dzieci polskich wywiezionych w celu
germanizacji
- niewielka kartoteka Polaków zatrudnionych przymusowo na terytorium Niemiec
- protokoły z ekshumacji ofiar wojny
- spisy zmarłych i poległych żołnierzy
Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie
- kserokopie wykazów polskich jeńców wojennych osadzonych w obozach w
Kozielsku
,
Ostaszkowie
i
Starobielsku
- kartoteka żołnierzy Armii Czerwonej, poległych i pochowanych na terytorium Polski
- księgi rannych, przebywających w szpitalach PCK w czasie wojny
- spisy uchodźców polskich, przebywających na terenie
Afryki Wschodniej
i
Rodezji
- własna kilkumilionowa kartoteka osób poszukiwanych od zakończenia wojny
Niestety przedwojenne, bezcenne archiwa Biura spłonęły w większości na skutek bombardowań
Warszawy
we wrześniu
1939
roku. Obejmowały one informacje z czasów powstań narodowowyzwoleńczych przeciw
zaborcom
,
I wojny światowej
,
wojny polsko-bolszewickiej
oraz o więźniach politycznych wywiezionych w głąb
ZSRR
.
Biuro Informacji i Poszukiwań PCK jest największą tego typu placówką działającą przy stowarzyszeniach krajowych CK i CP.
Przypisy
Bibliografia
- Folder informacyjny Polskiego Czerwonego Krzyża, Warszawa, 2004
- Folder informacyjny "W obronie ludzkiej godności. 85 lat PCK 1919-2004", Warszawa, 2004
- "Polski Czerwony Krzyż - Oficjalna strona polska",
www.pck.org.pl
, stan na wrzesień 2007
- Struktura i Zasady Działania Ruchu Młodzieżowego Polskiego Czerwonego Krzyża, Polski Czerwony Krzyż, Warszawa 2003,
- Statut Polskiego Czerwonego Krzyża, Dz. U. 3.11.2004, nr 237, poz. 2372.
- Ustawa o Polskim Czerwonym Krzyżu z dnia 16 listopada 1964 roku, Dz. U. 1964, nr 41, poz. 276.
- Z 85-letniej historii Polskiego Czerwonego Krzyża, dodatek do Informatora Młodzieży Polskiego Czerwonego Krzyża, nr 2/2004
Zobacz też
Linki zewnętrzne