EUROPEJSKIE PRAWO WALUTOWE

Europejskie prawo walutowe opiera się na prawie pierwotnym. Pierwszym aktem prawnym mającym znaczenie dla wprowadzenia euro było rozporządzenie Rady 1103/97 z dnia 17 czerwca 1997 roku o postanowieniach odnoszących się do wprowadzenia euro .

Rozporządzenie to zawiera przypisy dotyczące trzech kwestii :

1)Przyjęto że ECU zamienia się na euro w stosunku 1:1,

2)Przyjęto zasadę ciągłości stosunków prawnych (treść kontraktów nie ulega zmianie, zmienia się jedynie waluta oraz wartość kontraktu ) oraz zasadę zachowania określonej waluty świadczenia w okresie przejściowym,

3) Kursy wymienne euro do walut narodowych składają się z sześciu znaczących cyfr i nie mogą być zaokrąglane, natomiast kurs euro jest zaokrąglany do dwóch miejsc po przecinku .

Podstawowym aktem wykonawczym w europejskim prawie walutowym jest rozporządzenie Rady 974/98 z dnia 3 maja 1998 roku w sprawie wprowadzenia euro . Na podstawie tego aktu prawnego z dniem 1 stycznia 1999 roku euro zostało wprowadzone do rozliczeń bezgotówkowych. Rozporządzenie to ustaliło także kalendarz procedur związanych z wprowadzeniem nowej waluty do obrotu w państwach członkowskich które zdecydowały o jej przyjęciu.

W celu zbliżenia polityk makroekonomicznych państw członkowskich oraz umożliwieniu przepływu kapitału , Rada Unii Europejskiej sformułowała decyzje:

• Decyzja Rady Unii Europejskiej Nr 71/141/ EWG w sprawie wzmocnienia koordynacji krótkookresowych polityk gospodarczych państw członkowskich ,

• Decyzja Rady Unii Europejskiej Nr 71/142/ EWG oraz 71/143/EWG w sprawie wzmocnienia współpracy pomiędzy bankami centralnymi państw członkowskich ,

• Decyzja Rady Unii Europejskiej Nr 74/120/ EWG w sprawie osiągnięcia wysokiego poziomu konwergencji polityk gospodarczych państw członkowskich Wspólnot .