Ptolemeusz II Filadelfos
Ptolemeusz II Filadelfos - (urodzony w 308 p.n.e. na wyspie Kos – zmarł w 246 p.n.e. w Egipcie) - drugi władca Egiptu z dynastii Ptolemeuszy, syn Ptolemeusza I Sotera i Bereniki I, mąż Arsinoe I i Arsinoe II, ojciec Ptolemeusza III, innego Ptolemeusza, Lizymacha i Bereniki. Panował od 285 p.n.e.-246 p.n.e..
Wychowanek wybitnych uczonych swoich czasów: filozofa Stratona z Lampsakos, poety i gramatyka Filetasa z Kos i pierwszego dyrektora Biblioteki Aleksandryjskiej, filologa Zenodota z Efezu.
Pierwsze lata rządów Ptolemeusza II nacechowane były walką o utrwalenie swojej władzy z przyrodnimi braćmi: nieznanym z imienia synem Eurydyki - który wzniecił bunt na Cyprze i został zgładzony, Argaiosem - który został posądzony o spisek przeciwko władcy i stracony, Ptolemeuszem Keraunosem - który znalazł schronienie na dworze króla Macedonii i Tracji Lizymacha, i Magasem - pełniącym funkcję namiestnika Cyrenajki, który w 274 p.n.e. ogłosił się królem tej prowincji.
W 279 p.n.e. wróciła do Egiptu po ucieczce z Macedonii siostra Ptolemeusza II, Arsinoe II, która w krótkim czasie doprowadziła do wypędzenia pierwszej żony króla Arsinoe I i sama zajęła jej miejsce w 277 p.n.e. Małżeństwo brata i siostry odbiło się głośnym echem w całym świecie greckim, wywołując wiele niepochlebnych opinii i komentarzy, w tym poety Sotadesa, który krytykę Ptolemeusza przypłacił życiem.
Na arenie międzynarodowej, dążąc do osłabienia pozycji Macedonii, zorganizował sieć sojuszy i wywołał wojny syryjskie, które nie przyniosły mu jednak oczekiwanych sukcesów. Utrzymywał przyjacielskie stosunki z Rzymem i Kartaginą, a w pierwszej wojnie punickiej zachował neutralność, występując nawet z postulatem mediacji. Prowadził aktywną, wielokierunkową politykę zagraniczną
Ptolemeusz był zręcznym administratorem oraz organizatorem życia gospodarczego i kulturalnego kraju, mecenasem nauki i sztuki. Za jego czasów Aleksandria zaczęła odgrywać wielką rolę jako ośrodek kulturalny Egiptu i świata helleńskiego. Do jego dworu należeli tacy poeci jak Teokryt i Kallimach z Cyreny, a także nieszczęsny, wcześniej wspomniany, Sotades. Również za jego panowania przetłumaczono w Aleksandrii Pięcioksiąg Mojżeszowy, patrz: Tora na język grecki i nadano mu nazwę Septuaginta (po śmierci Ptolemeusza stopniowo poszerzano tłumaczenie o inne księgi Biblii Hebrajskiej oraz o księgi apokryficzne, np. Księgi Machabejskie powstałe pod koniec II wieku p.n.e). Dziś Tora łączy żydów, chrześcijan i muzułmanów. W judaizmie i protestantyzmie uznaje się za kanon Starego Testamentu Biblię Hebrajską (bez apokryfów dołączonych w późniejszych wiekach do Septuaginty). Natomiast Septuaginta w poszerzonej formie jest kanonem Starego Testamentu w Kościele rzymsko-katolickim. Warto zwrócić uwagę na fakt, że prawosławie posługuje się Septuagintą rozbudowaną o dodatkowe księgi nieistniejące w Septuagincie rzymsko-katolickiej.
Inne hasła zawierające informacje o "Ptolemeusz II Filadelfos":
II wiek
...
I wiek
...
Klaudiusz Ptolemeusz
...
Almagest
...
Geografia
...
Lykeion
...
Teoria geocentryczna
...
Filip I
...
Strefa Gazy
...
Etymologia nazw państw
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Ptolemeusz II Filadelfos":
012. Islam (plansza 12)
...
027 Początki Słowian (plansza 2)
...
012 Macedonia Filipa II i Aleksandra Wielkiego (plansza 13)
...
|