Redarowie zamieszkiwali u źródeł
Tollense
. Głównym grodem był
Radogoszcz
- miejsce kultu m.in. boga
Swarożyca
. W latach 1973-1980 odkryto tzw.
Gross Raden
- gród znajdujący się na ziemiach Redarów z
IX
-
X
wieku n.e., który wg niektórych teorii ma być grodem Radogoszcz.
W
936
r. miał miejsce najazd
Ottona I
na Redarów. W
1005
Redarowie wzięli udział w wyprawie
Henryka II
przeciwko
Bolesławowi Chrobremu
. W połowie XI wieku, mimo kolejnych zwycięstw nad armią cesarska i ugruntowaniu niezależności od cesarstwa, Redarowie znacząco przyczynili się do rozbicia i skłócenia
Związku wieleckiego
- decydującą rolę odgrywały antagonizmy religijne. Od tamtej pory praktycznie znika zorganizowany opór przeciw germańskiej kolonizacji na
Połabiu
. W
1110
wśród Redarów i Doleńców wybucha antygermańskie powstanie. Na zbuntowanych uderza
Lotar III
. Zdobywa i zrównuje z ziemią dziewięć grodów, a ich ludność morduje lub uprowadza w niewolę. Pomimo okrutnych prześladowań powstanie zwiększa swój zasięg. Arcybiskup Magdeburga
Adelegoz
śle rozpaczliwe wezwania o pomoc do rycerstwa zachodu.