Redukcja (inna nazwa elektronacja) to proces, w trakcie którego atom lub ich grupa przechodzi z wyższego na niższy stopień utlenienia .

Każdej redukcji musi towarzyszyć utlenienie . Łącznie takie procesy nazywa się reakcjami redoks .

W praktyce, daną reakcję nazywamy reakcją redukcji (zwłaszcza w chemii organicznej ), gdy struktura głównego substratu i głównego produktu różnią się tylko tym, że jedna grupa lub pojedynczy atom zmniejszył w jej wyniku swój stopień utlenienia, kosztem utlenienia, zwykle nieorganicznego, prostego związku zwanego w tym przypadku środkiem redukującym.

Redukcja związków metali zawartych w ich rudach jest podstawową przemysłową metodą otrzymywania wielu metali. Redukcji przeprowadza się np. za pomocą węgla (→ wielki piec ) lub w procesie aluminotermii ). Redukcja zachodzi także na katodzie podczas elektrolizy , co wykorzystywane jest m.in. do otrzymywania reaktywnych metali, takich jak glin (→ proces Halla-Heroulta ) lub sód .

• Redukcja tlenku żelaza(III) tlenkiem węgla (powstałym w wyniku półspalania węgla):

Fe₂O₃ + 3CO → 2Fe + 3CO₂

• Elektrolityczna redukcja kriolitu ; reakcja katodowa:

AlF₆^3- + 3 e → Al + 6F^-

Silnymi środkami redukującymi są np. wodór , metale alkaliczne , wodorki metali, krzemowodory , borowodory , siarczki .

Przykładowe zastosowania glinowodorku litu jako reduktora w chemii organicznej.