Tadeusz Lehr-Spławiński (ur. 20 września 1891 w Krakowie, zm. 17 lutego 1965 tamże) - polski językoznawca , slawista , profesor UJ .

Urodził się w Krakowie . Był synem inżyniera Edwarda Lehra i Marii ze Spławińskich. Uczęszczał do krakowskiego Gimnazjum im. Króla Jana III Sobieskiego , w latach 1909 - 1915 odbywał studia z językoznawstwa, historii literatury polskiej i filologii klasycznej na UJ. Kontynuował studia w Wiedniu . W latach 1915 - 1918 uczył języka polskiego w Zakopanem . W 1918 r. został docentem UJ. Prowadził Katedrę Filologii Słowiańskiej UJ (1945-1962). 6 listopada 1939 r. został aresztowany przez hitlerowców w ramach akcji " Sonderaktion Krakau ". Zwolniony w lutym 1940 r., brał udział w tajnym nauczaniu.

Zajmował się gramatyką historyczną języków słowiańskich , historią słowiańszczyzny i etnografią . Napisał ponad 400 prac, m.in. O mowie Polaków w Galicji Wschodniej, O pochodzeniu i praojczyźnie Słowian, a jako współautor Kaszubi : kultura ludowa i język. Członek PAU , PAN , Instytutu Słowiańskiego w Pradze, Towarzystwa Naukowego we Lwowie . Doktor honoris causa uniwersytetów w Pradze i Sofii.

Linki zewnętrzne

• Karta aresztowania rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego Tadeusza Lehra-Spławińskiego z dnia 6 XI 1939 roku