Panorama Przełęczy Karkonoskiej, z prawej strony - Schronisko Odrodzenie
| Schronisko "Odrodzenie" |
 | Schronisko PTTK "Odrodzenie" zimą – widok od strony Małego Szyszaka |
Schronisko PTTK "Odrodzenie" zimą – widok od strony Małego Szyszaka |
|
Państwo
|
Polska
|
| Pasmo |
Karkonosze
|
| Wysokość | 1236 m n.p.m. |
| Data otwarcia |
1928
|
| Właściciel |
PTTK
|
|
| |
Schronisko PTTK "Odrodzenie" (niekiedy określane jako obiekt noclegowy PTTK) to
schronisko
PTTK
położone w pobliżu
Przełęczy Karkonoskiej
poniżej
Małego Szyszaka
w
Karkonoszach
. Sąsiaduje z czeskim hotelem
Špindlerova bouda
.
"Odrodzenie" na mapie okolic Śnieżki
Budynek znajduje się na trasie
Głównego Szlaku Sudeckiego
, zwanego w tym miejscu
Drogą Przyjaźni Polsko-Czeskiej
, prowadzącego granią Karkonoszy od
Przełęczy Okraj
do
Hali Szrenickiej
. Do schroniska można również dostać się pieszo od strony Špindlerovej boudy, dokąd można dojechać samochodem od miejscowości
Špindlerův Mlýn
, lub od strony polskiej, zamkniętą dla ruchu drogą asfaltową z miejscowości
Przesieka
lub
Borowice
.
Budynek obecnego schroniska PTTK Odrodzenie został wzniesiony w
1928
w wyniku konkursu architektonicznego, na który napłynęły cztery prace. Zwyciężył Herbert Erasa z
Wrocławia
, architekta z Bund Deutscher Architecken. Zwycięski projekt miał zwartą bryłę i dach w formie schodkowo – piramidalnej. Na parterze mieściła się sień, sale jadalne, kuchnia, pomieszczenia gospodarcze i dla personelu. Na pierwszym piętrze zlokalizowano sale zbiorowe i tarasy widokowe, na drugim piętrze kolejne pomieszczenia sypialne, lecz o wyższym standardzie, podobnie jak na trzecim.
W wielu miejscach dochodzi do przekłamań na temat historii obiektu. Powszechnie sądzi się, jakoby obiekt, będąc mieniem pożydowskim, w
1933
roku przejęła młodzieżowa organizacja nazistowska Hitlerjugend i pod jej zarządem zmieniona została nazwa na "Adolf – Baude". Tymczasem obiekt o tej nazwie stał w rzeczywistości po czeskiej stronie (obecnie jest to wojskowy ośrodek wypoczynkowy Malý Šišak). Schronisko zbudowane zostało od podstaw, jako wzorcowe schronisko dla niemieckiej młodzieży, stąd jego niemiecka nazwa "Jugendkammhaus Rübezahl"[1]. Podczas wojny zorganizowano tu miejsce wypoczynku dla nazistowskich oficerów.
W
1947
przejęło je
Polskie Towarzystwo Tatrzańskie
i uruchomiło w
1949
. W latach 60. przeszło kapitalny remont i oferowało 139 miejsc noclegowych. Pod koniec lat 70. mogły w nim nocować 84 osoby.
Na przełomie XX i XXI wieku schronisko cieszyło się opinią obiektu zaniedbanego – w
2009
doszło do zmiany dzierżawców oraz rozpoczęto remont budynku, który jednak nadal jest dostępny dla turystów.
Przypisy
