Sierra Leone – państwo położone w zachodniej
Afryce
, na wybrzeżu
Oceanu Atlantyckiego
. Sierra Leone na północy graniczy z
Gwineą
(652
km
), a na południowym wschodzie z
Liberią
.
Historia
Prawdopodobnie na tereny dzisiejszego Sierra Leone, Gwinei, Gambii i Wybrzeża Kości Słoniowej w V wieku p.n.e przybył , kartagiński żeglarz
Hannon
, to tutaj po raz pierwszy zobaczył takie zwierzęta jak goryle, wracając do Kartaginy przywiózł mnóstwo zwierząt, broni i niewolników z tamtejszych plemion, a sam pod bramy miasta zajechał na rydwanie ciągniętym przez lwy. Kartagińczycy go zabili, ponieważ uważali że człowiek którego się słuchają zwierzęta jest bardzo niebezpieczny.
Pierwsze zapiski o Sierra Leone pochodzą z
1462
, kiedy to
portugalscy
odkrywcy, między innymi Pedro de Cintra, przybili do brzegów kraju, który ochrzcili mianem "Gór Lwich" czyli Sierra Leone. Dwa główne plemiona: Mende i Temne, w tym okresie przywędrowały z innych terenów środkowej Afryki. Z tej krainy
Europejczycy
przez ponad trzy stulecia pozyskiwali
niewolników
. Kwitło tam także piractwo. Datą kończącą ten proces był rok
1787
. Właśnie wtedy brytyjskie Towarzystwo Antyniewolnicze wykupiło przybrzeżne tereny i założyło dzisiejszą
stolicę
-
Freetown
. Było to miasto dla byłych niewolników żyjących w
Londynie
.
Pod koniec
XVIII wieku
rozpoczęła się brytyjska kolonizacja Sierra Leone, przede wszystkim przez The Sierra Leone Company Alexandra Falconbridge'a. W
1808
Sierra Leone stało się kolonią brytyjską, pozostając nią do wieku
XX
, kiedy rozpoczął się proces dekolonizacji. W
1896
Sierra Leone uczyniono brytyjskim protektoratem, który był oddzielony od Freetown i przyległych terenów (do
1951
). Początek niepodległości tego afrykańskiego państwa to
27 kwietnia
1961
. Pierwszym
premierem
został Sir Milton Margai. W
1971
proklamowano republikę.
W latach 80. XX wieku na skutek korupcji, waśni plemiennych i biedy kraj pogrążył się w walkach wewnętrznych. Od
1985
Sierra Leone zaczęła rządzić monopartia Kongres Ogólnoludowy. W
1991
w republice rozgorzała
wojna domowa
. Przeciwko
rządowi
zbuntował się Zjednoczony Front Rewolucyjny (Revolutionary United Front - RUF) pod wodzą Fodaya Sankoha. Walka między dwoma bardzo zróżnicowanymi wewnętrznie obozami skupiała się wokół kontroli nad władzą i dochodami państwa, a przede wszystkim nad znacznymi złożami bogactw mineralnych: boksytu, tytanu, a zwłaszcza diamentów[1]. W wojnie śmierć poniosło około 100 tys osób. Należy dodać wielką ilość ofiar "pośrednich" – ludzi, którzy umarli z głodu i w wyniku chorób. Tragiczny bilans powiększa również bliżej nieokreślona liczba inwalidów oraz ok. 500 tys. uchodźców i 700 tys. ludzi przesiedlonych na terenie kraju[1].
W maju
1997
miał miejsce
zamach stanu
- dotychczasowy prezydent Ahmad Tejan Kabbah został obalony, a na jego miejsce powołano majora J.P.Koromaha (wkrótce jednak Kabbah został przywrócony na stanowisko).
Traktat pokojowy podpisany
7 lipca
1999
w Lomé,
Togo
dawał nadzieję na załagodzenie wewnętrznego konfliktu o
diamenty
oraz na odbudowanie zrujnowanej gospodarki i infrastruktury Sierra Leone. Od końca
1999
prawie 6000 ochotników starało się przywrócić ład i porządek w tym rejonie.
W rok później sytuacja stała się na tyle niebezpieczna, że musiały interweniować wojska brytyjskie. W "Operacji Palliser" ewakuowano zagranicznych obywateli. Żołnierze doprowadzili do zawieszenia broni i długo oczekiwanego końca wojny domowej, która oficjalnie zakończyła się w
2002
[1][2]. Od czasu jej zakończenia sytuacja polityczna w Sierra Leone jest stabilna. Ugrupowania rebelianckie się rozbroiły a ich przywódcy wzięli udział w
wyborach
i uczestniczą w życiu politycznym kraju. Byli rebelianci, którzy nie potrafili się znaleźć w nowej rzeczywistości, bądź nie znaleźli pracy odpowiadają za drobną przestępczość i napady rabunkowe, przed którymi często przestrzegają mieszkańcy kraju.
Ustrój państwa
Sierra Leone jest republiką w której obowiązuje
system wielopartyjny
, a władzę wykonawczą sprawuje wybierany co 5 lat prezydent. Kieruje on też Radą Ministrów. Jednoizbowy parlament składa się ze 124 posłów. 112 z nich wybieranych jest razem z prezydentem, pozostali zaś to najważniejsze osoby w państwie.
Prawa człowieka
oraz
wolność wyznania
są respektowane.
Sierra Leone znajduje się w strefie
klimatu podrównikowego
, wybitnie wilgotnego, z wyraźną sezonowością oraz różnorodnymi środowiskami od
sawann
do
lasów tropikalnych
. Średnie miesięczne temperatury powietrza wahają się w granicach od 25 do 28 °C, opady sięgają 3400 mm w skali roku.
Pora deszczowa
trwa od końca
maja
do
października
,
pora sucha
od
listopada
do
kwietnia
.
Geografia[4]
-
Długość geograficzna
: 10°-13°W
-
Szerokość geograficzna
: 7°-10°N
Z wyjątkiem
półwyspu
, na którym leży stolica kraju, tereny nadbrzeżne i wyspy Tasso, Banana,
Sherbro
oraz York są bagnistymi terenami nizinnymi, na których występują
lasy namorzynowe
. Reszta kraju to w większości wyżynny, pagórkowaty
płaskowyż
(ok. 300 m
n.p.m.
) pokryty
lasami
, w części wschodniej znajdują się
góry
z najwyższym szczytem -
Bintumani
(Loma Mansa) (1948 m n.p.m.). Największe
rzeki
to Mano, Moro, Sierra Leone, Sewa, Pampana,
Rokel
, Great Scarcies i Little Scarcies. Granice mają łączną długość 958 km. Z tego z
Gwineą
652 km, a z
Liberią
306 km.
Linia brzegowa
ma długość 402 km.
Podział administracyjny
Sierra Leone podzielone jest na 3 prowincje i
Obszar Zachodni
o statusie prowincji. Jednostki te dzielą się dalej na łącznie 14 dystryktów.
Główne miasta
Głównym ośrodkiem handlowo-kulturowym jest
Freetown
.
Gospodarka
Sierra Leone jest jednym z najbiedniejszych państw na świecie. Swoją gospodarkę opiera prawie wyłącznie na wydobyciu
diamentów
. Obecne są też złoża innych minerałów, takich jak
ruda
tytanu
-
rutyl
,
boksyty
. Około dwóch trzecich ludności żyje z
rolnictwa
i
rybołówstwa
, jednak te dziedziny, podobnie jak cała
gospodarka
i
infrastruktura
są bardzo słabo rozwinięte. Winę za to ponosi (zakończona już) dziesięcioletnia wojna domowa i panujący obecnie socjalizm (139 miejsce w
Rankingu Wolności Gospodarczej
według The Heritage Foundation[5]).
PKB
na mieszkańca 941
USD
(2007)
Ludność
Zmiany liczby ludności Sierra Leone w latach 1961-2003
W Sierra Leone żyje około 20
plemion
, które stanowią 90% populacji. Najważniejsze z nich to Temne na północy i
Mende
w centrum i na południu. Resztę mieszkańców stanowią
Kreole
,
Azjaci
i potomkowie angielskich kolonizatorów. Dominującą
religią
jest
islam
(70%), wierzenia miejscowe wyznaje 18% populacji, a
chrześcijaństwo
12%, gł.
metodyzm
i
pentekostalizm
. 68% populacji żyje poniżej granicy ubóstwa.
Grupy etniczne[6]
Grupy Etniczne w Sierra Leone |
---|
Mende
| 1 900 000 |
Temne | 1 900 000 |
Limba | 563 000 |
Kono | 480 000 |
Mandinka
| 450 000 |
Krio | 340 000 |
Kuranko | 270 000 |
Sherbro | 192 000 |
Susu | 180 000 |
Loko | 163 000 |
Kissi | 117 000 |
Yalunka | 29 000 |
Vai | 25 000 |
Język
Jako były brytyjski protektorat, językiem urzędowym Sierra Leone jest angielski. Wśród języków lokalnych dominuje krio, który jest językiem potomków wyzwolonych z byłych brytyjskich kolonii niewolników, jest rozumianym w całym kraju. Języki rodzime są tożsame z głównymi grupami etnicznymi, których w Sierra Leone jest kilkanaście. Największe z nich to dominujący na południu Mende oraz Temne na północy.
Ponadto w
2002
roku Sierra Leone ogłosiło
język bengalski
drugim oficjalnym językiem w kraju. Był to akt podziękowania dla
Bangladeszu
za wkład tego kraju w misję pokojową w Sierra Leone pod auspicjami
ONZ
. Bangladesz miał tam 5'800 żołnierzy z ponad szesnastu tysięcy stacjonujących[7].
Opieka zdrowotna
Na całym obszarze Sierra Leone występuje wysokie zagrożenie malarią, cholerą i wieloma chorobami przewodu pokarmowego.. Obowiązkowe jest regularne szczepienie na
żółtą febrę
. Szczepionki wykonuje
Państwowa Inspekcja Sanitarna
. Średnia
długość życia
w latach:
kobiety
: 45,5;
mężczyźni
: 40,3. Sierra Leone ma najwyższy na świecie wskaźnik zgonów podczas
porodów
oraz zgonów kobiet w ciąży.
Kuchnia
Jednym z podstawowych składników są liście ziemniaka. Z ich wykorzystaniem przyrządza się plasas - przypominający zupę sos, będący dodatkiem do ryżu lub makaronu. Są również zupy o innych smakach, jak na przykład zupa pieprzowa. Plasas jak i innych przekąsek można spróbować w małych lokalach, położonych zwykle w okolicach bazarów, placów autobusowych i innych często odwiedzanych przez podróżnych miejscach. Spożywana jest także ogromna ilość
ryb
oraz produktów wyprodukowanych przez tutejszych
rolników
. W Sierra Leone warzy się tylko jeden gatunek jasnego piwa, Star Lager (na licencji Browaru Kumasi, Ghana).
Ciekawostki
Przypisy
Linki zewnętrzne