Silnik czterosuwowy o zapłonie iskrowym - zasada działania
Silnik o zapłonie iskrowym (ZI) jest
silnikiem
cieplnym
spalinowym
o
spalaniu wewnętrznym
, w którym spalanie ładunku zainicjowane jest
iskrą
powstającą pomiędzy
elektrodami
świecy zapłonowej
.
Paliwem
spalanym w silniku iskrowym musi być paliwo intensywnie parujące w układzie zasilania silnika w paliwo lub w cylindrze silnika. Stosowanymi paliwami są:
Silnik o zapłonie iskrowym znany jest także pod nazwą: silnik benzynowy i
silnik gaźnikowy
, chociaż znaczenie tych nazw nieco się różni.
Silnik iskrowy może być zbudowany w układzie
silnika dwusuwowego
, jak i w układzie
czterosuwowym
, istnieje jeszcze tzw.
silnik Wankla
z obrotowym tłokiem (rotorem), jest jednak bardzo rzadko stosowany. Odmiana czterosuwowa w wielu krajach nazywana jest silnikiem Otto, od nazwiska konstruktora - Nicolausa Augusta Otto, syna chłopa, który nigdy nie uczęszczał do szkoły technicznej, a mimo to opracował najpopularniejszy typ silnka stosowany we współczesnych samochodach osobowych i motocyklach.
Zaletami silnika iskrowego są:
- łatwy rozruch niezależnie od temperatury zewnętrznej silnika
- dobra szybkobieżność (szybka reakcja na "dodanie gazu")
- łatwość uzyskiwania wysokich obrotów pracy
- stosunkowo wysoka uzyskiwana
moc
- dość lekka konstrukcja
- niezbyt skomplikowana konstrukcja
układu zasilania
Te ważne zalety są jednak okupione kilkoma istotnymi wadami takimi jak