Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Skoczkowce

Skoczkowce

Skoczkowce
Spizellomycete

Spizellomycete
Systematyka [1]
Domena : jądrowce
Supergrupa : Opisthokonta
Królestwo : grzyby
Typ :skoczkowce
Nazwa systematyczna
Chytridiomycota M. J. Powell
D. Hibbett et al. A higher-level phylogenetic classification of the Fungi, Mycological Research, 5 (111), 2007
Typ nomenklatoryczny
Chytridium A. Braun 1851
Synonimy

Archemycota Caval.-Sm. 1998 pro parte

Skoczkowce (Chytridiomycota) – typ (gromada), jedna z głównych linii rozwojowych grzybów . Jest to prawdopodobnie takson parafiletyczny . Ciała jednokomórkowe lub małe komórczakowe grzybnie . Wytwarzają wici , co jest nietypowe dla grzybów. Zaliczani też czasem do królestwa Protista . Skoczki zachowały wiele cech pierwotnych grzybów m.in. gamety opatrzone wicią . Występują zarówno kinetosomy , jak i niefunkcjonalne centriole . Plecha monocentryczna, policentryczna lub nitkowata. Funkcję spichrzową pełni kulka tłuszczu. Rozmnażanie bezpłciowe przez zoospory z jedną wicią skierowaną ku tyłowi lub autospory. Rozmnażanie płciowe na drodze izogamii lub oogamii .[1]. Żyją w glebie lub pasożytniczo. Należy do nich ok. 600 gatunków. Takson wyróżniany jako typ od połowy XX w., opisany zgodnie z wymaganiami nomenklatury botanicznej w systemie Hibbetta i in[1]. W systemie tym podzielone są na następujące taksony:

  • Gromada (klasa): Chytridiomycetes Caval.-Sm. 1998 (syn. Archimycetes A. Fisch. (Fischer 1892) pro parte)
    • Rząd: Chytridiales Cohn (1879) (np. Chytridium, Chytriomyces, Nowakowskiella)
    • Rząd: Rhizophydiales Letcher 2006 (np. Rhizophydium, Kappamyces, Terramyces, Boothiomyces, Batrachochytrium )
    • Rząd: Spizellomycetales D. J. S. Barr 1980 (np. Spizellomyces, Powellomyces, Kochiomyces)
  • Gromada (klasa): Monoblepharidomycetes J. H. Schaffn. (1909) (syn. Monoblepharideae J. H. Schaffn.)
    • Rząd: Monoblepharidales J. Schröt. (1893) (syn. Monoblepharidineae J. Schröt., Monoblepharidomycetes) (np. Monoblepharis, Harpochytrium, Oedogoniomyces)

W tym systemie Blastocladiales i Neocallimastigales – grupy zaliczane niekiedy do skoczkowców – są wydzielone z tego typu w celu uniknięcia jego polifiletyzmu i nadano im rangę typu. Również status niektórych taksonów niższej rangi (Caulochytrium, Olpidium, Rozella, Rhizophlyctis rosea, które tradycyjnie tworzyły rodzinę Olpidiaceae w obrębie Spizellomycetales[2]) jest niepewny i zostały uznane za taksony incertae sedis .

We wcześniejszych systemach taksonomicznych przedstawiciele tej grupy byli zaliczani do glonowców . Rzędy Chytridiales, Monoblepharidales i Blastocladiales łączono w podklasę glonowców Uniflagellatae (jednowiciowce)[3]. W miarę poznawania szczegółów budowy i filogenezy, grupie tej nadawano coraz wyższą rangę taksonomiczną i oddzielano od pozostałych grzybów niższych , a podkreślano związki z grzybami wyższymi . W jednym z systemów z końca XX w[4]. nadawano im status monotypowej podgromady w gromadzie Eumycota (grzyby właściwe). W systemie tym podgromada Chytridiomycotina (biczykowe, skoczki, skoczniaki) zawiera tylko jedną klasę Chytridiomycetes (skoczkowe) podzieloną na następujące rzędy: Olpidiales (olpidiowce), Chytridiales (skoczkowce), Blastocladiales (blastokladiowce, różnogametowce), Harpochytriales (harpochytriowce) i Monoblepharidiales (jednowiciowce, jednorzęskowce).

Do skoczkowców należy Synchytrium endobioticum wywołujący raka ziemniaczanego.

Cykl rozwojowy

(na przykładzie Synchytrium endobioticum):

Zoospora skoczkowców dostając się do komórki żywiciela (ziemniaka) traci wić i przybiera postać pełzaka. Żywiciel reaguje na infekcję pasożyta hipertrofią (wytworzeniem na bulwie nieforemnych narośli). We wnętrzu komórki przechodzi kariokinezę i powstaje wielojądrowa grzybnia. Po jej pęknięciu powstają zoospory, które się wysypują. Ten cykl powtarza się całe lato.

Jesienią łączą się gamety ( izogamia ) i powstaje zygota diploidalna z dwiema wiciami. Wnikając do komórki żywiciela traci obie wici i otacza się grubą ścianą (funkcja przetrwalnikowa). Wiosną przechodzi mejozę, następnie mitozy i wytwarza nowe zoospory.

Przypisy

  1. 1,0 1,1 1,2 David S. Hibbett i in. A higher level phylogenetic classification of the Fungi . „Mycological Research”, ss. 509–547 (2007). doi:10.1016/j.mycres.2007.03.004 . 
  2. Sina M. Adl, Alastair G.B. Simpson i in.. The New Higher Level Classification of Eukaryotes with Emphasis on the Taxonomy of Protists . „J. Eukaryot. Microbiol.”. 5 (52), ss. 399–451 (2005). International Society of Protistologists. doi:10.1111/j.1550-7408.2005.00053.x ( ang. ). 
  3. Richard Harder: Systematyka. W: Botanika: podręcznik dla szkół wyższych. Eduard Strasburger (red.). Wyd. 2 pol. wg 28 oryg. Warszawa: PWRiL, 1967, ss. 590–607. 
  4. Jerzy Szweykowski : Dodatek. Grzyby. W: Słownik botaniczny. Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.). Warszawa: Wydawnictwo "Wiedza Powszechna", 1993. . 


Inne hasła zawierające informacje o "Skoczkowce":

Grzyby ...

Zawilec gajowy ...

Skoczkowce SkoczkowceSpizellomyceteSpizellomycete Systematyka Domena : jądrowce Supergrupa : Opisthokonta Królestwo : grzyby Typ :Skoczkowce Nazwa systematyczna Chytridiomycota M. J. PowellD. Hibbett et al. A higher-level phylogenetic classification ...

Sprzężniaki ...

Eukarionty ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Skoczkowce":

Hasło nie występuje w innych lekcjach!





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie