Spółgłoska zwarta iniektywna dwuwargowa dźwięczna – rodzaj dźwięku
spółgłoskowego
występujący w
językach naturalnych
. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej
IPA
oznaczanej symbolem: [ɓ].
modulowany jest prąd powietrza powstały w wyniku zasysającego ruchu krtani do dołu przy drgających wiązadłach głosowych, czyli artykulacja tej spółgłoski wymaga
inicjacji
krtaniowej i
ingresji
,
dolna warga
kontaktuje się z
górną wargą
, tworząc
zwarcie
. Dochodzi do całkowitego zablokowania dostępu powietrza do jamy ustnej. Następuje rozwarcie, powietrze jest zasysane do wewnątrz w wyniku ssącego ruch krtani, co nadaje głosce charakterystyczny głuchy dźwięk.
wiązadła głosowe periodycznie drgają, spółgłoska ta jest
dźwięczna
Roślina mająca największe liście dorastające do 20 metrów długości to palma Raphia farinifera (Raphia ruffia), która rośnie na wyspach Oceanu Indyjskiego.