Stanisław Jopek (ur. 10 października 1935 we Lwowie , zm. 1 sierpnia 2006 w Warszawie ^[1]) – polski tenor .

Urodzony we Lwowie, przeniósł się wraz z rodzicami do Kościerzyc na Dolnym Śląsku , gdzie rodzice prowadzili sklep. Rozpoczął równolegle naukę w dwóch szkołach, w Brzegu – handlowej i muzycznej.

Kierująca szkołą muzyczną Jadwiga Kryńska zajęła się indywidualną edukacją wokalną ucznia. Nakłoniła go, aby spróbował sił w profesjonalnym, reprezentacyjnym Zespole Pieśni i Tańca Skolimów.

W 1952 r. został wybrany spośród kilku tysięcy kandydatów. W Skolimowie zdobywał szlif wokalny pod okiem wielu nauczycieli m.in. prof. Jerzego Sergiusza Adamczewskiego, prof. Jana Trybusa, prof. Feliksa Rudomskiego, prof. Zofii Bregy i innych. Wkrótce dostał angaż śpiewaka-solisty. W tym samym czasie trwały poszukiwania talentów do Państwowego Zespołu Ludowego Pieśni i Tańca "Mazowsze" . Mira Zimińska-Sygietyńska i Tadeusz Sygietyński oglądając występ zespołu Skolimów, zwrócili uwagę na Stanisława Jopka.

W 1956 r. rozpoczął pracę artystyczną w "Mazowszu" (już wtedy im. Tadeusza Sygietyńskiego ) jako śpiewak-solista (tenor). Od tamtej pory towarzyszył zespołowi na każdym koncercie. Wykonywał nie tylko ludowe piosenki "Mazowsza", ale też pieśni Chopina , Moniuszki i polskie kolędy . Z "Mazowszem" występował ponad 40 lat. Dużą popularnością cieszyła się wykonywana przez niego pieśń Furman.

Ożenił się z Marią Stankiewicz, z którą miał dwie córki: skrzypaczkę Patrycję oraz piosenkarkę jazzową Anne Marię .

Stanisław Jopek uhonorowany został licznymi odznaczeniami i wyróżnieniami. Najważniejsze z nich to:

• Złoty Krzyż Zasługi ( 1960 );
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski ( 1975 );
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski ( 1982 );
• Tytuł "Wybitnego Śpiewaka Ludowego" nadany przez ZASP ( 1998 );
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski ( 2000 );
• Statuetka "Prometeusz" ( 2004 ).

Przypisy