Surowiec zielarski - część rośliny zielarskiej (jej organ), tkanka lub wydzielina, w której koncentracja substancji czynnych (np. olejków eterycznych ) jest największa. Najczęściej z jednej rośliny zbiera się jeden typ surowca (np. u mięty są to liście), ale z niektórych roślin pozyskuje się kilka surowców (np. mniszek lekarski ).

Oznaczenia surowców:

• Amylum - skrobia
• Anthodium - koszyczek (jako kwiatostan)
• Bacca - jagoda
• Bulbus - cebula
• Calyx - kielich
• Caput - makówka
• Corolla - korona
• Cortex - kora
• Embryo - zarodek
• Farina - mąka
• Flos - kwiat
• Folium - liść
• Fructus - owoc
• Fungus - grzyb
• Gemma - pąk
• Glandula - gruczoł
• Herba - ziele, zioło, zioła
• Inflorescentia - kwiatostan
• Lichen - plecha porostu
• Lignum - drewno
• Nux - orzech
• Oleum - olej , olejek
• Pericarpium - owocnia
• Radix - korzeń
• Rhizoma - kłącze
• Rhizoma cum radicibus - kłącze z korzeniami
• Saccharum - cukier
• Semen - nasienie
• Spora - zarodnik
• Stigma - znamię słupka
• Stipes - szypułka
• Strobilus - 'szyszka' chmielu
• Succus - sok (wyciśnięty w prasie ze świeżego surowca roślinnego: ziela, owoców, korzenia.
• Thallus - plecha (najczęściej glonu)
• Tinctura - nalewka
• Tuber - bulwa