Wydra europejska (Lutra lutra) – gatunek niewielkiego
drapieżnego
ssaka
z rodziny łasicowatych, jedyny żyjący w
Polsce
w stanie naturalnym przedstawiciel rodzaju
Lutra
.
Występowanie i biotop
Występuje w prawie całej
Europie
, w
Azji
od koła podbiegunowego do
Japonii
, na południu dochodzi do
Wysp Sundajskich
. Zamieszkuje również
Afrykę Północną
[3][4]. Występuje na terytorium całej Polski, ale wszędzie jest bardzo rzadka. Związana jest ze środowiskiem wodnym. Spotkać ją można nad brzegiem
Bałtyku
, nad brzegami rzek, potoków, stawów i jezior. Buduje na ich brzegu nory, wejście do których znajduje się pod powierzchnią wody. Oprócz tego otworu wejściowego, nory wydry posiadają jeszcze otwory wentylacyjne, znajdujące się pod korzeniami drzew. Czasami zajmuje też gotowe nory wykonane przez
lisa
, czy
borsuka
.
Charakterystyka
Opis. Długość ciała: 70 – 90 cm, ogona 35 – 60 cm, masa ciała – około 10 kg. Górna część ciała ubarwiona na brunatno, spód ciała dużo jaśniejszy.
Tryb życia. Doskonale pływa. Główny jej pokarm stanowią ryby, ale uzupełnia pożywienie także gryzoniami, ptakami wodnymi i błotnymi. Na polowania wychodzi nocą. Od wody oddala się bardzo niechętnie. Jeśli jednak głód zmusi ją do szukania pożywienia, potrafi podejmować nawet dalekie wędrówki, w czasie których może czynić szkody również w gospodarstwach rolniczych, polując na drób domowy. Obecnie są to jednak bardzo rzadkie przypadki.
Rozród. Ciąża u samicy trwa od 9 do 10 tygodni. Samica rodzi, zwykle w maju lub w czerwcu, od 2 do 4 młodych. Są one ślepe po urodzeniu, oczy otwierają dopiero po 4 – 5 tygodniach. Usamodzielniają się dość szybko i wkrótce wraz z matką uczą się polować. Dojrzewają płciowo po 2 lub 3 latach. Żyją 10 – 15 lat.
Podgatunki
Wyróżnia się jedenaście podgatunków wydry[5]:
- L. lutra angustifrons Lataste, 1885
- L. lutra aurobrunneus
Hodgson
, 1839
- L. lutra barang
F. G. Cuvier
, 1823
- L. lutra chinensis
Gray
, 1837
- L. lutra hainana Xu & Lu, 1983
- L. lutra kutab Schinz, 1844
- L. lutra lutra (Linnaeus, 1758)
- L. lutra meridionalis Ognev, 1931
- L. lutra monticolus Hodgson, 1839
- L. lutra nair F. G. Cuvier, 1823
- L. lutra seistanica Birula, 1913
Ochrona
W
Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych
Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów
został zaliczony do kategorii LC (niższego ryzyka)[2]. W Polsce jest chroniona prawnie (ochrona częściowa – z wyjątkiem osobników występujących na obszarze stawów rybnych, uznanych za obręby hodowlane w rozumieniu przepisów o rybactwie śródlądowym[6]).
Wydra w kulturze
W bardzo ciekawy sposób opisał w swoich pamiętnikach życie oswojonej wydry
Jan Chryzostom Pasek
.
Przypisy
- ↑
Lutra lutra
w: Integrated Taxonomic Information System (
ang.
)
- ↑ 2,0 2,1
Lutra lutra
. Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (
ang.
)
- ↑ E. Keller, prof. dr. J. H. Reichholf, G. Steinbach i inni: Leksykon zwierząt: Ssaki. Cz. 2. Warszawa: Horyzont, 2001. .
- ↑ K. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Mały słownik zoologiczny: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991. .
- ↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.)
Lutra lutra.
w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (
ang.
) [dostęp 16 września 2009]
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 28 września 2004 w sprawie gatunków dziko występujących zwierząt objętych ochroną (Dz. U. z dnia 11 października 2004 r.)
Bibliografia
- Włodzimierz Serafiński: Ssaki Polski. Atlas. Elżbieta Fido-Drużyńska (ilustracje). Warszawa: Wyd. Szkolne i Ped., 1995. .
