Sól potasowa

Sól potasowa, sylwinit – skała osadowa, chemiczna powstała podczas ewaporacji z mórz i słonych jezior .

Strącanie się soli następuje, gdy parowanie przewyższa dopływ wody słodkiej do odciętych zatok lub mórz otoczonych pustynnymi lądami. W ten sposób tworzą się osady soli kamiennej , soli glauberskiej , soli potasowych, soli magnezowych, gipsu .

Właściwości

Sól potasowa składa się przede wszystkim z sylwinu i halitu , także z polihalitu, anhydrytu , gipsu , kizerytu , kainitu , karnalitu , epsomitu i minerałów ilastych.

• Sól potasowa jest podobna pod względem najważniejszych cech do soli kamiennej,
• jest miękka, plastyczna i łatwo rozpuszcza się w wodzie ,
• ma drobno- lub średnioziarnistą strukturę
• ma masywną, przeważnie warstwowaną teksturę
• różni się:
  • smakiem (przeważnie gorzki),
  • nieco większą twardością
  • barwą: biała, szara, żółtawa, czerwonawa, niebieskawa, szarozielona, zielono - czerwonawa

Mielona używana jest jako nawóz mineralny .

Występowanie

Największe złoża na świecie znajdują się w:

• Rosji - Solikamsk na Uralu, zatoka Kara-Bogaz (wschodnie wybrzeże Morza Kaspijskiego )
• Białorusi - Soligorsk
• Kanadzie - prowincja Saskatchewan
• Niemczech - Hanower , Merkers
• W Polsce występuje w kujawskich słupach solnych w Inowrocławiu , Wapnie , Kłodawie .

Zobacz też

• mineralogia
• sól kuchenna
• sól warzona