Tatra T4 – oznaczenie tramwaju wytwarzanego w różnych odmianach w latach 1967 - 1986 w zakładach ČKD w Pradze w Czechosłowacji .

Konstrukcja

Tramwaj T4 jest wersją wozu T3 o węższym pudle (2200 mm zamiast 2500 mm). Modyfikacje dotyczą też wyposażenia elektrycznego, podwozia i możliwości stosowania wagonów doczepnych (B4).

T4 to jednokierunkowy wóz konstrukcji stalowej, wyposażony w troje drzwi składanych harmonijkowo, wysokopodłogowy. Wagony doczepne B4 nie posiadają kabiny motorniczego (na jej miejscu umieszczono dodatkowe miejsca siedzące).

Produkowane odmiany

T4D

Wozy T4D eksportowane były do NRD i eksploatowane w Dreźnie , Halle , Lipsku i Magdeburgu . Ogółem dostarczono 1766 wagonów silnikowych. Wagony doczepne typu B4D, dostarczone w ilości 789 sztuk, posiadały zamiast kabiny motorniczego dwa dodatkowe miejsca. Tramwaje T4D eksploatowane były w NRD w składach dwu (wagon silnikowy i doczepny) oraz trójwagonowych (dwa wagony silnikowe i jeden doczepny – tzw. Großzug).

Po zjednoczeniu Niemiec w 1990 rozpoczęto modernizacje wagonów typu T4. W obecnej chwili niezmodernizowane wagony eksploatowane są wyłącznie w Lipsku, a w pozostałych miastach zmodyfikowane wagony otrzymały nowe oznaczenia: T4D-C (Halle), T4D-M (Lipsk i Magdeburg) i T4D-MT (Drezno). Przewoźnicy niemieccy wycofują stopniowo wagony tego typu i zastępują je taborem niskopodłogowym, a wyeksploatowane wagony znajdują nabywców poza granicami Niemiec. W ten sposób Magdeburg sprzedał część swego taboru wozów T4D do rumuńskiego miasta Oradea , wozy z Halle eksploatowane są w Kaliningradzie i Jassy , a wagony z Lipska i Drezna eksploatowane są w Pjongjangu w Korei Północnej i Rostowie nad Donem w Rosji .

Wagony Tatra T4D i B4D w Lipsku

Historia wagonów T4D i B4D w Lipsku rozpoczyna się w roku 1969 , kiedy to dostarczono pierwszy wagon Tatra T4D. Równolegle z dostarczaniem wozów T4D dostarczano wagony B4D. Rozpoczęły one kursowanie w następujących konfiguracjach:

• T4D + B4D
• T4D + T4D + B4D

W późniejszych latach podjęto się ich modernizacji. Zmodernizowano kabinę motorniczego, wymieniono reflektory, wyremontowano wnętrze a w niektórych wagonach zakryto wózki. Przystosowano je również do ciągnięcia doczep niskopodłogowych typu NB4. Po dostarczeniu tramwajów NB4 część wagonów sprzedano do Rumunii oraz do Korei Północnej .

Równolegle z przyjazdem tramwajów T4D dostarczono wozy Tatra B4D. Kursowały one jako 2 lub 3 wagon w składzie. Te wagony również poddano modernizacji wstawiając część niskopodłogową, co doprowadziło do wydłużenia tramwaju. Tak zmodernizowane wagony oznaczono jako typ B4D-NF.

T4SU

Wersja T4SU dla ZSRR posiadała zamkniętą kabinę motorniczego. W latach 1977 – 1979 sprowadzono 431 wagonów silnikowych dla miast Kaliningrad , Lipawa , Lwów , Żytomierz , Tallinn i Winnica . Nie wprowadzono wagonów doczepnych.

T4R

Przeznaczona dla Rumunii wersja T4R nie różniła się zasadniczo od wersji T4SU. W latach 1973 – 1981 sprowadzono 321 wagonów silnikowych dla miast Arad , Braiła , Bukareszt , Gałacz i Jassy .

T4YU

Wersja T4YU przeznaczona została dla Jugosławii . Dwa prototypowe wagony zostały wyprodukowane w roku 1967 dla Belgradu . Po krótkiej eksploatacji w tym mieście jeden wrócił jednak do Pragi , gdzie eksploatowany jest do dziś jako wóz wycieczkowy, a drugi przebudowany został na doczepny i sprzedany do Halle. W Zagrzebiu (obecnie Chorwacja ) eksploatuje się do dziś wagony T4YU oraz doczepy B4YU. W latach 1972 – 1983 sprowadzono 117 wagonów silnikowych i 85 doczepnych.

Miasta, w których eksploatowane są wagony Tatra T4

Potrójny skład zmodernizowanych wagonów T4D-M w Lipsku

Podwójny skład wagonów T4R w Bukareszcie

Zobacz też

• Tramwaje Tatra