Obraz przedstawiający spotkanie Totila z św. Benedyktem

Totila (zwany również Totila Baudila, Nieśmiertelny) - (zm. 552 ) król Ostrogotów w latach 541 - 552 .

Na monetach bitych przez niego występuje pod imionami Badvila, Badua. Urodził się w Treviso , a na króla został wybrany przez Gotów z Pawii w 541 . Zimą tego samego roku cesarskie wojska wyruszyły z Rawenny w celu odebrania Gotom terenów leżących na północ od Padu . Wiosną 542 Totila odniósł nad tymi wojskami wspaniałe zwycięstwo w bitwie pod Faventia ( Faenza ). Po tym zwycięstwie Totila na czele liczniejszej już armii oblegał Florencję . Oddziały Justyniana pozamykały się w twierdzach, a Totila wypadem na południe zajął Brindisi i Cumae i po oblężeniu Neapol ( 543 ). W czasie podbijania południa półwyspu Apenińskiego jak głosi św Grzegorz Wielki w swoich dialogach około roku 542 Totila spotkał się w Cassinum (Monte Casino) z świętym Benedyktem, który przepowiedział mu rychły koniec jego panowania.

W następnym roku w Rawennie wylądował wódz Justyniana Belizariusz . Wojna toczyła się po myśli Gotów, którym się udało zająć opuszczone przez Ilirów miasta Asyż , Ascoli , Fermo i Osimo , co groziło przecięciem połączenia Rzymu z Rawenną. W grudniu 545 Totila rozpoczął oblężenie Rzymu, które się zakończyło wkroczeniem do miasta 17 grudnia 546 . Silny sławą zdobywcy Rzymu i sojuszem z Frankami Teudeberta wyruszył w kwietniu 547 ku Rawennie. Belizariusz wykorzystał osłabienie załogi pozostawionej w Rzymie i zdołał odbić Wieczne Miasto. Kiedy Belizariusza odwołano do Konstantynopola , Totila próbował dwukrotnie odzyskać Rzym . Udało się to ponownie dokonać w styczniu 550 . Zginął 12 czerwca 552 roku w bitwie pod Busta Gallorum , prowadząc ciężką jazdę Ostrogotów do ataku. Bitwa zakończyła się całkowitą klęską Gotów. Jego następcą został Teja ^[1], ostatni król Ostrogotów.

Totila według Popa Duklanina

Przedstawiony wyżej król ostrogocki, zdaje się być realnym, choć zniekształconym, podłożem postaci legendarnego władca Gotów o tym samym imieniu u Popa Duklanina . Według kronikarza miał on być synem Swewlada I , bratem Brusa i Ostroila . Za radą najstarszego brata Brusa , wraz z Ostroilem podbił Panonię i "Teutonię". Po zwycięstwie nad chrześcijańskimi królami Dalmatyńczyków i Istrii , wojska obu braci rozdzieliły się. Totila udał się do Italii , zaś Ostroil do Ilirii ^[2].

Przypisy