Pokłon Trzech Króli - obraz namalowany w latach
1481
-
82
przez włoskiego artystę
renesansowego
,
Leonarda da Vinci
.
Zlecenie
W marcu 1481 r. artysta podpisał umowę z klasztorem S. Donato a Scopeto na wykonanie obrazu ołtarzowego w ciągu trzydziestu miesięcy.
Wykonanie
Leonardo nie dokończył obrazu. Prawdopodobnie uświadomił sobie, iż nie jest w stanie zrealizować wszystkich założonych celów. Zakonnicy nigdy nie otrzymali dzieła. Po piętnastu latach zlecili jego ponowne wykonanie
Filippo Lippiemu
. Mimo nieukończenia obraz zajmuje kluczową pozycję w twórczości artysty.
Technika
Na początku artysta narysował delikatnymi liniami na jasno zagruntowanej drewnianej tablicy postacie. Na niektóre części obrazu nałożył jasny podmalunek, by wypracować plastycznie formy poprzez zastosowanie gry światła i cienia. Po czym cienkimi, przezroczystymi warstwami naniósł farbę. Technika ta polegała na posługiwaniu się jasnymi i ciemnymi tonacjami.
Przedstawienie
W tym dziele malarz pierwszy raz ukazał swoje nowe wyobrażenia twórcze. W centrum jest usytuowana
Madonna
, trzymająca na kolanach Dzieciątko
Jezus
. Maryja stanowi ostoję spokoju wśród impulsywnie poruszających się postaci na kompozycji. Jako reprezentanci ludzkości do Dzieciątka zbliżają się m.in.
Trzej Królowie
, aby oddać należny mu hołd. W ukazanych gestach widać bogactwo ludzkich reakcji, ukazanych z głębią psychologiczną. Niektóre elementy dzieła np.: gesty, typy głów, pojawiły się w późniejszych malowidłach. Jako przykład można podać żołnierzy na koniach w tle, występujących też w Bitwie pod Anghiari. Artysta pierwszy raz ustawił postacie w formie piramidy, co wywarło potem wielki wpływ na malarstwo renesansowe. Artysta wybrał dla swego dzieła duży format, wymagający wielkich umiejętności.
Zobacz też
Bibliografia
- Buchholz E. L., Leonardo da Vinci, Życie i twórczość, Pracownia Wydawnicza "ElSet", 2005,
Linki zewnętrzne
