Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Kołobrzeg

Kołobrzeg - (pom. Kòlberg, niem. Kolberg) – miasto i gmina w północno-zachodniej Polsce, w północnej części województwa zachodniopomorskiego, w powiecie kołobrzeskim, położone na Pomorzu Zachodnim u ujścia rzeki Parsęty do Bałtyku, przy drodze krajowej nr 11. Czwarty ośrodek miejski województwa (pod względem liczby ludności), duże kąpielisko morskie oraz uzdrowisko.

W ujściu rzeki znajduje się port handlowy, pasażerski, rybacki i jachtowy. W mieście i okolicach występują źródła wody mineralnej, solanki oraz pokłady borowiny. W Kołobrzegu leczy się głównie choroby górnych dróg oddechowych, krążenia i choroby stawów. Kołobrzeg jest także regionalnym ośrodkiem kulturalnym. W okresie letnim odbywają się tu liczne koncerty popularnych piosenkarzy, muzyków, kabarecistów. Miasto jest jedną z stolic diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej (konkatedra) Kościoła katolickiego.

Według danych z 30 czerwca 2008, miasto miało 44 876 mieszkańców.

Położenie

Kołobrzeg (przy współrzędnych 54°11`N 15°34`E / 54.183, 15.567) leży w środkowej części wybrzeża województwa zachodniopomorskiego, w północnej cześci powiatu kołobrzeskiego. Położony jest u ujścia rzeki Parsęty do Morza Bałtyckiego.

Miasto znajduje się w brzeżnej części Wybrzeża Trzebiatowskiego (do ujścia Parsęty). Dalej na wschód rozciąga się obszar Równiny Białogardzkiej i Wybrzeża Słowińskiego.

Kołobrzeg leży na historycznym Pomorzu Zachodnim, związany był z księstwem kamieńskim. Od 1815 roku w rejencji koszalińskiej, w prowincji Pomorze.

Po II wojnie światowej Kołobrzeg przyłączono do województwa szczecińskiego, a w 1950 roku został włączony do nowo powstałego województwa koszalińskiego.

Historia

Jedno z najstarszych miast na Pomorzu Zachodnim istniało już w VIII wieku, gdzie funkcjonował gród obronny słynny na całe Pomorze (pierwotna lokalizacja na terenie dzisiejszej wsi Budzistowo). W 1000 roku książę Bolesław Chrobry założył tu biskupstwo, które jednakże rychło podupadło. W XIII wieku Kołobrzeg dostał się pod kuratelę biskupów kamieńskich, ponadto po śmierci Bolesława Krzywoustego (1138) przeszedł pod zwierzchnictwo cesarza niemieckiego, a następnie króla Danii. W 1255 roku miasto otrzymało prawa miejskie. Było centrum warzelnictwa, handlu i rybołówstwa. Od XIV wieku członek bałtyckiej Hanzy.

W 1653 miasto przejęli brandenburczycy, którzy natychmiast zamienili je w twierdzę. Od tego czasu miasto zaczęło podupadać. W 1761 podczas wojny siedmioletniej miasto zdobyli Rosjanie.

W 1807 Twierdza Kołobrzeg (niem. Festung Kolberg) została oblężona przez wojska Napoleona. Polskie oddziały na Kołobrzeg prowadził płk Sułkowski. Komendantem twierdzy był hrabia pruski, major Gneisenau. Miasto broniło się aż do podpisania traktatu pokojowego w Tylży, który zakończył wojnę. Wydarzenie to urosło w Prusach do rangi legendy. Major Gneisenau otrzymał awans na podpułkownika i zyskał znaczną sławę jako dowódca.

W 1830 powstał pierwszy zakład kąpieli solankowych.

W 1859 Kołobrzeg uzyskał połączenie kolejowe ze Szczecinem i Gdańskiem. Szybki rozwój uzdrowiska nastąpił po utraceniu przez miasto statusu twierdzy. W roku 1899 został otwarty dom zdrojowy (Strandschloß).

Decyzją króla Prus twierdza została zlikwidowana w 1872 roku, rozpoczęła się rozbiórka fortyfikacji i stopniowo zaczął się zmieniać charakter miasta.

W czasie I wojny światowej Kołobrzeg wraz ze swoimi sanatoriami i domami wypoczynkowymi przekształcił się w wielki szpital wojskowy.

W 1933 roku wysoką liczbę głosów otrzymała tu NSDAP Adolfa Hitlera, który został honorowym obywatelem miasta.

W listopadzie 1944 roku rozkaz Hitlera ogłosił ponownie Kołobrzeg twierdzą, która była częścią systemu Wału Pomorskiego. Pierwszy atak na twierdzę Armia Czerwona przypuściła 4 marca 1945. Po kilku dniach do walki weszła 6 Dywizja Piechoty Wojska Polskiego, 3 Dywizja Piechoty i pododdziały saperów.

Po 14 dniach walki, 18 marca 1945 Kołobrzeg zdobyły przez I Armię Wojska Polskiego i wojska I Frontu Białoruskiego pod dowództwem marszałka Gieorgija Żukowa. Punktem zwrotnym było ściągnięcie ze zdobytego wcześniej Koszalina baterii katiusz, po 60 seriach wystrzelonych w kolegiatę (960 rakiet) została ona zniszczona, a oddziały polskie mogły wejść do śródmieścia. Ostatnim punktem oporu Niemców był Fort Ujście, na którym obecnie stoi wieża latarni morskiej. Większość żołnierzy niemieckich zdołano ewakuować do Świnoujścia.

Podczas działań wojennych w 1945 roku, znanych jako Bitwa o Kołobrzeg, miasto zostało doszczętnie zniszczone – 95% zabudowy obrócono w ruinę. Jeszcze w marcu 1945 roku odbyły się tu drugie w historii miasta zaślubiny Polski z morzem.

W roku 1998, w Kołobrzegu odnotowano największą liczbę ludności - 48 tys. ludzi. Od 1999 roku siedziba powiatu w granicach województwa zachodniopomorskiego. Honorową flagę Rady Europy Kolobrzeg otrzymał 30 września 2006 roku.


Inne hasła zawierające informacje o "Kołobrzeg":

Aleksandr Suworow ...

Stanisław Taczak ...

1000 ...

Jarząb szwedzki ...

Słupsk ...

Diecezja ...

Kamienica (architektura) ...

1945 ...

Polskie zamki i twierdze ...

Józef Piłsudski ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Kołobrzeg":

Transport i łączność (plansza 26) 48833 tys. ton, w tym sam port Gdański: 17073 tys. ton. Główne porty morskie: Gdynia Police Kołobrzeg Szczecin Świnoujście Pozostałe (Władysławowo, Stepnica, Ustka, Darłowo, Elbląg) - Przyjazdy pasażerów do Polski 763 tys. - ...

034 Państwo polskie za panowania Mieszka I (plansza 16) ...

Zlodowacenia w Polsce oraz formy polodowcowe (plansza 3) Wkroczyło ono na tereny Polski dwoma (jęzorami): na północ od Szczecina po Kołobrzeg oraz na linii Ustka – Kościerzyna – Kwidzyn – Mława – Warszawa ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie