Na mapach: 52°00'06″N 4°22'21″E / 52.00167, 4.3725

Uniwersytet Techniczny w Delft
Nazwa angielska	Delft University of Technology
Nazwa ojczysta	Technische Universiteit Delft
Zdjęcie głównego gmachu
Data założenia	8 stycznia 1842[1]
Typ uczelni	publiczna, techniczna
Lokalizacja	Holandia , Delft
- pracowników naukowych	2 100 (w tym 200 profesorów)
Liczba studentów	13 000[2] (stan na 2007)
Rektor	Prof. dr inż. J.T. Fokkema
Adres	Stevinweg 1 2628 CN Delft
Członkostwo	Międzynarodowe: Liga IDEA , CESAER, EUA , Lokalne: 3TU, SAE
Położenie na mapie Holandii Uniwersytet Techniczny w Delft
Strona internetowa uczelni

Uniwersytet Techniczny w Delft ( holenderski : Technische Universiteit Delft]) (w skrócie TU Delft, inne spotykane nazwy związane z polską nomenklaturą: Uniwersytet Technologiczny/(Technologii) (w) Delft, Delfijski Uniwersytet Technologiczny/(Technologii, Techniczny), Technologiczny/(Technologii, Techniczny) Uniwersytet Delfijski/((w) Delft), Politechnika Delfijska/((w) Delft) - największa i najstarsza uczelnia techniczna w Holandii położona w mieście Delft . Kształci ponad 13 000 studentów^[2], a w swoich szeregach posiada ponad 2 100 naukowców (w tym ponad 200 profesorów). Jest m.in. członkiem IDEA League . TU Delft plasuje się w setce najlepszych uniwersytetów technicznych na świecie.

Historia

Powstanie

Uniwersytet powstał jako Królewska Akademia przygotowująca inżynierów do pracy dla krajowego przemysłu i wsparcia dla handlu ( holenderski :Koninklijke Akademie ter opleiding van burgerlijke ingenieurs zoo voor 's lands dienst als voor de nijverheid en van kweekelingen voor den handel) 8 stycznia 1842 , dekretem króla Wilhelma II Holenderskiego . Pierwszym dyrektorem i założycielem był Antoine Lipkens, jeden z pierwszych wynalazców telegrafu optycznego. Wkrótce po otwarciu akademia otrzymała swą pierwszą lokację na ulicy Oude Delft 95.

Biblioteka TU Delft w porze zimowej.

Czterokrotny zdobywca tytyłu World Solar Channelge, Nuna zaprojektowany i zbudowany na TU Delft

Dawny i obecny Wydział Architektury.

Reaktor atomowy TU Delft.

Status uniwersytecki

2 maja 1863 szkolnictwo techniczne w Holandii podległo reglamentacji, w rezultacie czego podlegało ono w całości szkolnictwu średniemu. Dekretem królewskim rok później, 20 czerwca 1864, powstała Akademia Królewska, a Delft zostało desygnowane na miejsce Szkoły Politechnicznej. Nazwa Techniczna Szkoła Wyższa w Delft ( holenderski : Technische Hoogeschool van Delft) uznana została prawnie 22 maja 1905 . Wkrótce potem poziom akademicki nauczania został uznany, i szkoła zawodowa ( holenderski . Hoogeschool) otrzymała status uniwersytetu. W krótkim czasie szkoła uzyskała prawo do nadawania wyższych tytułów naukowych. Liczba studentów w tamtym czasie wynosiła około 450. Prawnie status wyższej szkoły zawodowej otrzymała 7 lipca 1956 roku.

Wydziały

Nauczanie i badania na różnych kierunkach w ramach TU Delft mają miejsce na wielu wydziałach. Od powstania uniwersytetu liczba nowych wydziałów powoli wzrastała i w roku 1998 TU Delft liczył prawie 16 wydziałów. Jednak stopniowo w ramach oszczędności i restrukturyzacji liczba ta spadła do 8 w 2008 . Obecnie wydziały te oferują łącznie 14 kierunków licencjackich i 28 magisterskich. Szczegółowo, TU Delft podzielony jest na następujące jednostki wydziałowe (w nawiasach podano skróty pochodzące od holenderskich nazw):

• Architektura (BK)
• Inżynieria lądowa i Geologia (CiTG)
  • Inżynieria lądowa
  • Geologia
• Elektrotechnika , Matematyka i Informatyka (EWI)
  • Elektrotechnika
  • Matematyka Techniczna
  • Informatyka Techniczna
• Projektowanie przemysłowe (IO)
• Mechanika, Żegluga i Inżynieria Materiałowa (3mE)
  • Inżynieria mechaniczna
  • Technika żeglugi
• Lotnictwa i Kosmonautyki (LR)
• Nauki Stosowane (TNW)
  • Nauki Biologiczne i Technologia Biologiczna (we współpracy z Uniwersytetem w Lejdzie )
  • Nauki Molekularne i Technologia Molekularna (we współpracy z Uniwersytetem w Lejdzie )
  • Fizyka Techniczna
• Technika , Zarządzanie i Administracja Publiczna (TBM)
  • Publiczna administracja w przemyśle

W roku 1987 TU Delft utworzyło instytut Delft TopTech dla osób pragnących kształcić się podyplomowo . Program nauczania skupia się na związkach technologii i specyfiki funkcjonowania korporacji.

Instytuty Badawcze

Dodatkowo TU Delft podzielone jest na następujące instytuty badawcze:

• Centrum Wiedzy [Batch kennis centrum (BKC)]
• Zintegrowane Wytwarzanie Komputerowe ['Computer Integrated Manufacturing' Centre Delft (CCD)]
• Delfijski Instytut Obserwacji Ziemi i Systemów Kosmicznych [Delft Institute of Earth Observation and Space Systems (DEOS)]
• Delfijski Instytut Energii Odnawialnej [Delft Instituut voor Duurzame Energie (DIDE)]
• Delfijski Instytut Mikroelektroniki i Technik Submikronowych [Delft Institute of Microelectronics and Submicron Technology (DIMES)]
• Delfijskie Badania Uniwersyteckie [Delft University Research (DISens)]
• Delfijski Instytut Technologii Informacyjnych w Zastosowaniach Inżynieryjnych [Delft Institute for Information Technology in Service Engineering (DITSE)]
• Klaster Delfijski [Delft Cluster]
• Instytut Adhezji TU Delft [Hechtingsinstituut TU Delft]
• Grupa badawcza Hyperbody [Hyperbody Research Group]
• ICTO Programma TU Delft
• Delfijski Instytut Reaktorowy [Reactor instituut Delft (RID) (dawniej zwany jako Interfacultair Reactor Instituut (IRI))]
• Międzynarodowe Centrum Badawcze Radarów i Systemów Transmisyjnych [International Research Centre for Telecommunications-transmission and Radar (IRCTR)]
• Interduct
• Delfijski Instytut Koitera Koiter Instituut Delft (KID)
• Centrum Wiedzy WMC AE [Knowledge Centre WMC AE]
• Holenderski Instytut Badań Materiałowych [Netherlands Institute for Metals Research (NIMR)]
• Instytut Badawczy OTB [Onderzoeksinstituut OTB]
• Międzynarodowe Centrum Badań nad Symulacjami, Ruchem i Technikami Nawigacyjnymi [International Research Institute for Simulation, Motion and Navigation Technologies (SIMONA)]
• Centrum Zasilania i Konwersji Elektromagnetycznej [Vermogenselektronica en Elektromagnetisch Conversie Centrum (VEMC)]
• Konsorcjum Systemów Inteligentnych [Intelligent Systems Consortium (ISC)]

Współpraca międzynarodowa

W 1996 rozpoczęła się współpraca pomiędzy Imperial College London , Uniwersytetem Technicznym w Helsinkach , RWTH w Akwizgranie oraz TU Delft dotycząca nauczania geologii na poziomie uniwersyteckim. Powstały wtedy dwa nowe programy nauczania, zwane EMC (techniki wydobycia) en EMEC (techniki przetwarzania). Współpraca ta dała początek Federacji Europejskich programów nauczania geologii, w ramach której uczestniczą następujące uniwersytety:

• RWTH , Niemcy
• TU Berlin , Niemcy
• TU Delft, Holandia
• University of Exeter, Szkoła górnicza Camborne, Wielka Brytania
• TU Bergakademie Freiberg, Niemcy
• TU Helsinki , Finlandia
• Politechnika w Koszycach , Słowacja
• Politechnika Przemysłu Ciężkiego w Miszkolcu , Węgry
• Politechnika Wrocławska , Polska

Imperial College London nie bierze więcej udziału w tej federacji.

We wrześniu 2006 roku ETH , RWTH oraz TU Delft rozpoczęły wspólny program magisterski geofizyki stosowanej, jako efekt współpracy w ramach IDEA League . Studenci z Akwizgranu , Zurychu i Delft mogą sami określić miejsce gdzie mogą dokończyć swoją pracę magisterską . Wyjątkowym jest to, iż wymagania egzaminacyjne, program i zajęcia są wspólne dla wszystkich wymienionych uniwersytetów .

Doktoraty Honoris Causa

Honorowe doktoraty zostały nadane przez TU Delft stu ludziom pomiędzy 1906 i 2006. Do ważniejszych osób, które taki tytuł otrzymały należą:

• Abraham Kuyper, (1907), holenderski premier i teolog
• Cornelis Lely, (1907), inżynier budownictwa, ojciec Planu Delta
• Petrus Cuypers, (1907), architekt Rijksmuseum w Amsterdamie i Dworca Głównego w Amsterdamie
• Gerard L.F. Philips, (1917), założyciel koncernu Philips
• Hendrik Antoon Lorentz , (1918), fizyk i zdobywca Nagrody Nobla
• Hendrik P. Berlage , (1925), architekt
• Albert Plesman, (1947), pionier lotnictwa
• Prins Bernhard, (1951), książę holenderski
• John Douglas Cockcroft , (1959), dyrektor Brytyjskiego programu atomowego
• Gerrit Th. Rietveld , (1964), architekt
• Santiago Calatrava , (1997), architekt

Rektorzy

• 1970 - 1973 : Prof. H.R. van Nauta Lemke
• 1984 - 1988 : Prof. Dr. J.M. Dirken
• 1988 - 1993 : Prof. Dr. P.A. Schenck
• 1993 - 1997 : Prof. K.F. Wakker
• 1997 - 1998 : Prof. Dr. J. Blaauwendraad
• 1998 - 2002 : Prof. K.F. Wakker
• 2002 - obecnie: Prof. Dr. J.T. Fokkema

TU Delft w rankingach uniwersyteckich

Poniższa tabela prezentuje zestawienie miejsca TU Delft w dwóch najważniejszych międzynarodowych rankingach: Akademicki Ranking Uniwersytetów Świata oraz THES QS Światowy Ranking Uniwersytetów . Puste miejsca oznaczają brak prowadzonego rankingu w danej kategorii w danym roku.

Ważniejsi absolwenci

Laureaci Nagrody Nobla

• Jacobus van 't Hoff , zdobywca Nagrody Nobla w Chemii
• Simon van der Meer , zdobywca Nagrody Nobla w Fizyce

Architekci

• Eric van Egeraat, architekt
• John Habraken, architekt
• Herman Hertzberger , architekt
• Francine Houben, architekt
• Winy Maas, architekt
• Willem Jan Neutelings, architekt
• Michiel Riedijk, architekt
• Natalie de Vries, architekt
• Kas Oosterhuis, architekt

Pozostali

• Ad Bax, biofizyk
• Lodewijk van den Berg, astronauta na Space Shuttle
• Martinus Beijerinck , mikrobiolog , twórca wirusologii
• Dirk Coster, odkrywca pierwiastka Hafnu
• Alexandre Horowitz, wynalazca maszynki Philishave
• Warner T. Koiter, inżynier mechanik
• Walter Lewin, profesor fizyki na MIT
• Felix Andries Vening Meinesz, geofizyk
• Jan Roskam, profesor inżynierii kosmicznej na Uniwersytecie w Kansas
• Jan Arnoldus Schouten, matematyk
• Bernard Tellegen, wynalazca pentody i żyratora
• Johan van Veen, ojciec Planu Delta
• Adriaan van Wijngaarden, informatyk
• Kazimierz Leski , żołnierz AK i wynalazca

Oficjele i ludzie biznesu

• Jan van Bemmel, były rektor Erasmus Universiteit
• Wim Dik, były przewodniczący zarządu KPN
• Paul Smits, były przewodniczący zarządu KPN
• Abdul Qadeer Khan , fizyk pakistański i ojciec pakistańskiej bomby atomowej
• Anton Mussert , holenderski polityk nazistowski w czasie II Wojnie Światowej
• Cornelis Lely, zarządca Surinamu and lider projektu Afsluitdijk
• Książę Johan-Friso of Orange-Nassau
• Gerard Philips, założyciel koncernu Philips
• Frits Philips , były przewodniczący zarządu koncernu Philips
• Jo Ritzen, były holenderski sekretarz edukacji
• Willem Schermerhorn, pierwszy holenderski premier po II Wojnie Światowej
• Jeroen van der Veer, przewodniczący zarządu Royal Dutch Shell
• Karien van Gennip, były zastępca holenderskiego sekretarza ekonomii
• Pieter Winsemius, były sekretarz w holenderskim ministerstwie budownictwa

Ciekawostki

• Zdecydowana większość studentów w Delft to mężczyźni, najmniejsza dysproporcja znajduje się na wydziale budownictwa i wzornictwa przemysłowego. Również wśród pracowników naukowych, liczba kobiet jest niska. Pierwszą kobietą profesorem (jeszcze w czasach Technicznej szkoły (TH) w Delft) została w latach 30. Toos Korvezee. W ostatnich dziesięcioleciach podjęto wiele inicjatyw do zwiększenia liczby kobiet na uniwersytecie i aby TU stała się "przyjazna kobietom". Dla uczniów szkół średnich w latach 90.zorganizowano dni "Thea studiuje technikę" (później dni "Dziewczyny studiują technikę" (w skrócie Dni MTS)), w czasie których potencjalnym studentom entuzjastycznie pokazywano czym mogą być studia techniczne na uniwersytecie. Istniała również oddzielna komisja wewnętrzna na TU dotycząca emancypacji. W praktyce, komisja ta nie była zaangażowany w wielu krytycznych przypadkach. Około 1998 r., prace komisji zdecentralizowano, co w praktyce oznaczało, że oficjalne organa emancypacyjne na TU przestały istnieć. Według holenderskiego Ministerstwa Edukacji Dni MTS nie były udane.
• W roku 2001 naukowcy z tego uniwersytetu zbudowali tranzystor składający się z jednej nanorurki węglowej, jego rozmiar wynosi zaledwie jeden nanometr , a do zmiany swojego stanu (włączony / wyłączony) potrzebuje on tylko jednego elektronu. Przewiduje się, że ten wynalazek pozwoli na konstruowanie układów miliony razy szybszych od obecnie stosowanych, a ich wielkość pozwoli na dalszą miniaturyzację urządzeń elektronicznych^[5]

Przypisy