Francja Godło Francji

Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i politykaFrancji Ustrój polityczny V Republika Konstytucja Parlament Zgromadzenie Narodowe Przewodniczący Bernard Accoyer Senat Przewodniczący Gérard Larcher Kongres Parlamentu Francuskiego Rada Społeczno-Ekonomiczna Rada Konstytucyjna Prezydent Nicolas Sarkozy Premier François Fillon Kolejność precedencji Rząd Podział administracyjny Partie polityczne Francji Wybory parlamentarne Wybory prezydenckie Referendum 2005 Polityka zagraniczna Wikiprojekt Polityka

Historia Francji
	Monografie:	Systemy ustrojowe:
	Historia Galii Francja wczesnośredniowieczna Francja średniowieczna Francja wczesnonowożytna Francja w XVIII wieku Francja w XIX wieku Francja w XX wieku	Państwo frankijskie Imperium Karolińskie Państwo zachodniofrankijskie Królestwo Francji I Republika Francuska Dyrektoriat Konsulat I Cesarstwo Francuskie Restauracja Burbonów Monarchia lipcowa II Republika Francuska II Cesarstwo Francuskie III Republika Francuska Francja Vichy IV Republika Francuska V Republika Francuska
	Dynastie:
	Merowingowie Karolingowie Kapetyngowie Walezjusze Burbonowie Bonapartowie

Piąta Republika – okres piątej konstytucji republikańskiej Francji , który rozpoczął się 5 października 1958 r. Piąta Republika jest bezpośrednią następczynią IV Republiki i zastępuje kontrowersyjny, podzielony na frakcje parlamentarne rząd bardziej scentralizowaną demokracją.

Impulsem do dokonania zmian była wojna algierska . Chociaż Francja zrezygnowała z wielu swoich kolonii, jak posiadłości w Afryce Zachodniej czy Azji Południowo-Wschodniej, ciągle utrzymywała status kolonialny w Algierii , w której mieszkała duża liczba Francuzów. Algieria uzyskała ostatecznie niepodległość 5 lipca 1962 r.

Generał Charles de Gaulle wykorzystał kryzys algierski jako okazję do utworzenia nowego rządu francuskiego z silniejszym urzędem prezydenta, który poprzednio był jedynie figurantem. Francuscy prezydenci zyskali większą władzę niż większość ich europejskich odpowiedników w demokracjach parlamentarnych. 28 września 1958 r. miało miejsce referendum i 79,2% głosujących poparło projekt nowej konstytucji. Prezydent był poprzednio wybierany przez ciało elektorskie, ale w 1962 r. de Gaulle zaproponował, aby prezydent był wybierany przez obywateli w bezpośrednich wyborach. Chociaż metoda i intencje de Gaulle'a w tym referendum były kontestowane przez wiele ugrupowań politycznych, zmiana została przyjęta przez francuski elektorat. System ten daje prezydentowi republiki dostateczną legitymację, gdyż zwycięzca wyborów prezydenckich musi uzyskać większość bezwzględną głosów w pierwszej lub ostatecznie w drugiej turze głosowania. Do 2002 kadencja prezydenta Republiki trwała 7 lat, zaś począwszy od drugiej kadencji Jacques'a Chiraka ( 2002 - 2007 ) trwa 5 lat. Decyzja o skróceniu długości i zsynchronizowaniu kadencji prezydenta z kadencją parlamentu zapadła w drodze referendum przeprowadzonego 24 września 2000 r. (opowiedziało się za nią 73% głosujących).

Następcami de Gaulle'a na stanowisku prezydenta Francji byli Georges Pompidou ( 1969 – 1974 ), Valéry Giscard d'Estaing ( 1974 – 1981 ), François Mitterrand ( 1981 – 1995 ), Jacques Chirac ( 1995 - 2007 ) i Nicolas Sarkozy (od 2007 ).