Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Walerian Borowczyk

Walerian Borowczyk

Walerian Borowczyk (ur. 2 września 1923 w Kwilczu k. Poznania , zm. 3 lutego 2006 w Paryżu ) – artysta plastyk , scenarzysta i reżyser filmów animowanych oraz pełnometrażowych filmów aktorskich. Scenograf, autor zdjęć i pisarz.

Walerian Borowczyk uważany jest za największego na świecie twórcę artystycznego kina erotycznego , a także współtwórcę polskiej szkoły plakatu , polskiej szkoły animacji oraz pioniera surrealistycznego kina absurdu. Laureat wielu nagród za twórczość plastyczną i filmową, a także honorowych odznaczeń m.in. Złotego Medalu Prezydenta Włoch i nagrody Maxa Ernsta za całokształt twórczości w dziedzinie filmu animowanego.

Spis treści

Biografia

Walerian Borowczyk urodził się w rodzinie inspektora kolejowego. Pasją jego ojca Wawrzyńca było malarstwo, co miało wpływ na dalsze losy syna. Borowczyk w dzieciństwie własnoręcznie robił kukiełki i wystawiał przedstawienia dla bliskich.

W czasie II wojny światowej , jako nastoletni chłopak, pracował przymusowo w Zakładach Ziemniaczanych w Luboniu k/Poznania. Po wojnie, w wieku 22 lat, rozpoczął w Poznaniu przyspieszoną edukację. Po zdaniu matury chciał rozpocząć studia polonistyczne na Uniwersytecie Adama Mickiewicza, jednak został przyjęty do Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie , gdzie egzaminy odbywały się we wcześniejszym terminie. Już w czasie studiów na wydziale malarstwa i grafiki projektował plakaty dla teatru i filmu oraz publikował rysunki satyryczne w Szpilkach , Nowej Kulturze i Życiu Literackim . Realizował także amatorskie filmy animowane. Dyplom uzyskał w 1951 roku.

Dwa lata później opublikował z Janem Tarasinem album Rysunki satyryczne. W 1956 roku otrzymał Polską Nagrodę Narodową za cykl litografii Nowa Huta . Przełomem okazało się spotkanie w redakcji Szpilek z Janem Lenicą , który był szefem graficznym tego czasopisma. Borowczyk pokazał mu swoje amatorskie filmy animowane i zaraził Lenicę pasją do tego gatunku sztuki. W 1957 roku zrealizowali wspólnie film Był sobie raz (ruchomy kolaż wycinanek z papieru), który przyniósł im międzynarodowy rozgłos. Przez kolejne dwa lata zrealizował wspólnie z Lenicą jeszcze kilka innych głośnych tytułów, by w 1957 na stałe przenieść się wraz ze swoją żoną, aktorką Ligią "Branice" Borowczyk do Paryża .

We Francji Borowczyk początkowo realizował kolejne filmy animowane, nadal eksperymentując z wieloma technikami realizacyjnymi, by po kilku latach poświęcić się kinu aktorskiemu mówiącemu o erotyce. W 1966 zrealizował jeszcze krótkometrażowy, za to w pełni aktorski film Rozalia. Scenariusz powstał na kanwie opowiadania Guy de Maupassanta pod tym samym tytułem, a główną rolę zagrała żona Borowczyka - Ligia. Film uhonorowano kilkoma znaczącymi nagrodami, w tym Srebrnym Niedźwiedziem na MFF w Berlinie .

Dwa lata później Walerian Borowczyk zrealizował swój pierwszy pełnometrażowy film Goto, wyspa miłości, w którym główną rolę żeńską również zagrała jego żona.

W 1971 roku Borowczyk zainspirowany Mazepą Juliusza Słowackiego zrealizował w francuskim kostiumie historycznym, kolejny swój film – Blanche.

Zrealizowane w 1974 roku Opowieści niemoralne ugruntowały jego pozycję jako największego twórcę artystycznego kina erotycznego. Rok później powierzono mu reżyserię adaptacji powieści Stefana Żeromskiego Dzieje grzechu . W tym samym roku Borowczyk ukończył realizację ostatniego z najbardziej znanych filmów zatytułowanego Bestia na motywach powiadania Lokis Prospera Merimeego.

Przez następne lata kontynuował swą pasję realizując 10 pełnometrażowych filmów m.in. Heroiny zła, Lulu, czy Dr Jekyll i kobiety. W jednym z wywiadów powiedział: Erotyka, seks to przecież jedna z najbardziej moralnych stron życia. Erotyka nie zabija, nie unicestwia, nie nakłania do zła, nie prowadzi do przestępstwa. Wręcz przeciwnie: łagodzi obyczaje, przynosi radość, daje spełnienie, sprawia bezinteresowną przyjemność.[]

Borowczyk był twórcą absolutnym swych filmów, nie tylko reżyserem i scenarzystą, ale też scenografem. Narzucał sposób fotografowania, nawet wybitni operatorzy musieli w pełni mu się podporządkować. Do jednego ze swoich filmów ( Owidiusz : Sztuka kochania) sam zrobił zdjęcia, ponieważ nie znalazł odpowiedniego operatora. Borowczyk był również autorem plakatów do swoich filmów, a nawet zwiastunów kinowych. Pod koniec życia zaczął jednak realizować inne młodzieńcze marzenia - pisanie książek. Anatomia diabła to cykl zmysłowych opowiadań, a Moje polskie lata (napisane po francusku), to próba rozrachunku z krainą swej młodości.

Walerian Borowczyk zmarł w wieku 83 lat w podparyskim szpitalu w wyniku komplikacji wywołanych chorobą serca.

Twórczość

Ważniejsze prace plastyczne

    • Rysunki satyryczne – album (1953)
    • Nowa Huta – cykl litografii (1953)
    • Korzenie – plakat (1956)
    • Obcy ludzie – plakat (1956)
    • Sąd boży – plakat (1956)
    • Sobór w Konstancji – plakat (1956)
    • Tajemnica dzikiego szybu – plakat (1956)
    • Prawdziwy koniec wielkiej wojny – plakat (1957)

Filmografia

  • Filmy animowane, dokumentalne i fabularne krótkometrażowe
    • Sierpień - Polska 1946
    • Głowa - Polska 1949
    • Magik - Polska 1949
    • Tłum - Polska 1950
    • Żywe fotografie ( zrealizowany w Paryżu) - Polska 1955
    • Jesień - Polska 1955
    • Atelier De Fernand Leger (nakręcony we Francji, w pracowni Fernanda Legera)- Polska 1955
    • Dni oświaty (z Janem Lenicą - temat PKF) - Polska 1957
    • Strip-tease (z Janem Lenicą - temat PKF) - Polska 1957
    • Był sobie raz (z Janem Lenicą) - Polska 1957
    • Nagrodzone uczucie (z Janem Lenicą) - Polska 1957
    • Dom (z Janem Lenicą) - Polska 1958
    • Szkoła - Polska 1958
    • Sztandar Młodych (z Janem Lenicą) - Polska 1958
    • Les Astronautes/Astronauci - Francja 1959
    • Terra incognita Francja 1959
    • Le Magicien/Magik - Francja 1959
    • La Tete -Francja 1959
    • La Foule - Francja 1959
    • Les Stroboscopes: Magasins du XIX siecle / Stroboskopy: Magazyny XIX wieku Francja 1959
    • L'ecriture / Pismo- Francja 1960
    • La Boite a musique/Muzyczna walizka - Francja 1961
    • Solitude / Samotność - Francja 1961
    • Les Bibliotheques / Biblioteki - Francja 1961
    • Les Ecoles/Szkoły - Francja 1961
    • Le Concert de M. Et Mme Kabal / Koncert Pana i Pani Kabal - Francja 1961
    • La fille sage / Przyzwoita dziewczyna - Francja 1962
    • L'encyclopedie de grand-maman en 13 volumes / Encyklopedia babuni w 13 tomach - Francja 1963
    • Renaissance / Renesans - Francja 1963
    • Holy smoke - Francja 1963
    • Gancia - Francja 1963
    • Les jeux des anges / Zabawy anołów - Francja 1964
    • Le musee / Muzeum - Francja 1964
    • Le dictionnaire de Joachim / Słownik Joachima - Francja 1965
    • Un ete torride epizod długometrażowego filmu Teatr państwa Kabal - Francja 1965
    • Rosalie / Rozalia (aktorski) - Francja 1966
    • Le Petit poucet / Paluszek - Francja 1966
    • Dyptique / Dyptyk - Francja 1967
    • Le theatre de monsieur et madame Kabal / Teatr państwa Kabal (pełnometrażowy, animowany) - Francja 1967
    • Gavotte / Gawot - Francja 1967
    • Le Phonographe / Gramofon - Francja 1969
    • Une collection particuliere / Wyjątkowa kolekcja - Francja 1973
    • Brief von Paris - Francja 1975
    • Hyper-auto-erotic - Francja 1981
    • Hayaahi - Francja 1981
  • Filmy fabularne, pełnometrażowe
    • Goto l'ile d'amour / Goto, wyspa miłości - Francja 1968
    • Blanche - Francja 1971
    • Contes immoraux / Opowieści niemoralne - Francja 1974
    • Dzieje grzechu (tytuł ang. Story of a sin) - Polska 1975
    • La Bete / Bestia - Francja 1975
    • La Marge / Ulicznica lub Margines - Francja 1976
    • Interno di un convento / Za murami klasztoru - Włochy 1977
    • Les heroines du mal / Heroiny zła - Francja 1979
    • L'armoire nowela w Collections privees /Prywatne kolekcje - Francja 1979
    • Lulu - Francja-RFN-Włochy 1980
    • Docteur Jeckyll et les femmes / Dr Jekyll i kobiety - Francja 1982
    • Ovide: L'art d'aimer / Owidiusz: Sztuka kochania - Francja-Włochy 1983
    • Emmanuelle V (wspólnie ze Stevem Barnettem) - Francja 1986
    • Almanach des adresses des demoiselles de Paris i Un traitement merite epizody "Różowa Seria" - Francja 1986
    • Ceremonie d'amour / Ceremonie miłości - Francja 1988

Książki

    • Anatomia diabła - zbiór opowiadań (1992)
    • Moje polskie lata - wspomnienia (2002)

Nagrody

    • III nagroda w dziedzinie grafiki - Ogólnopolska Wystawa Plastyków – Warszawa’51
    • Polska Nagroda Narodowa – Warszawa’53 – za cykl litografii Nowa Huta
    • "Srebrny Lew Św. Marka" MFFiK Wenecja’57 -za film Był sobie raz
    • III Nagroda Polskiego Festiwalu Filmów Animowanych Warszawa’58 za film Był sobie raz
    • "Syrenka Warszawska" 1958 - nagroda polskiej krytyki filmowej dla najlepszego filmu krótkometrażowego za film Był sobie ra
    • "Złoty Dukat" - 7. MFFDiO Mannheim’58 za film Był sobie raz
    • Grand Prix MKFE EXPO’58 w Brukseli za film Dom
    • Wyróżnienie na MFFK Oberhausen’60 za film Szkoła
    • Nagroda FIPRESCI na MFFK Oberhausen’60 za film Astronauc
    • Nagroda Specjalna jury MFF Tours’63 za film Renesan
    • Nagroda specjalna jury na MFFK Torus’64 za film Zabawy aniłów
    • Nagroda FIPRESCI na MFFK Oberhausen’66 za film Słownik Joachima
    • Nagroda MFF Melbourne’66 za film Słownik Joachim
    • "Srebrny Niedźwiedź" na MFF Berlin’66 za filmRozalia
    • Wyróżnienie jury młodzieżowego 19. MFF Locarno za film Rozali
    • „Złoty Smok” MFFK Kraków,67 za film Rozalia
    • "Złoty Dukat" MFF Mannheim’67 za film Gavotte
    • Nagroda Maxa Ernsta za całokształt twórczości filmowej w dziedzinie filmu animowanego 1967
    • Nagroda im. Georgesa Sadoula, Francja’68 za film „Goto, wyspa miłosci”
    • Grand Prix MFF Berlin’71 za film Blanche
    • Złoty Medal Prezydenta Włoch - 1971
    • "Złoty Wiek" - nagroda Królewskiego Archiwum Filmowego w Belgii’74 za film Opowieści niemoralne
    • Catalonian IFF Sitges, Katalonia’82 za film Dr Jekyll i kobiety

Linki zewnętrzne


Inne hasła zawierające informacje o "Walerian Borowczyk":

1977 ...

Cesarze rzymscy ...

Jerzy Radziwiłł (biskup) ...

1962 ...

1785 ...

Bajkał ...

Imieniny ...

1947 ...

2006 prezydent Niemiec (ur. 1931 ) 3 lutego Józef Penkowski , polski etnolog , dyrektor muzeum watykańskiego (ur. 1930 ) Walerian Borowczyk , polski reżyser (ur. 1923 ) 6 lutego – Karin Struck , niemiecka pisarka ...

Zamość ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Walerian Borowczyk":

131. Powstanie Straconych Szans (plansza 4) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie