Warunki standardowe – ściśle określona
temperatura
i
ciśnienie
otoczenia, które stanowią rodzaj punktu odniesienia do rozmaitych obliczeń fizykochemicznych.
Warunkami tymi są:
-
ciśnienie
: p = 1
bar
= 1000
hPa
(według aktualnych ustaleń – do
1990
roku było to 1013,25
hPa
)
-
temperatura
: T = 298,15
K
= 25 °
C
(w niektórych opracowaniach można znaleźć: T = 298,16
K
)
Wg zaleceń
IUPAC
z roku 1990 jako warunki standardowe należy rozumieć ciśnienie 1000 hPa i temperaturę 0 °C[1].
W
termodynamice
i
chemii fizycznej
w warunkach standardowych wyznacza się tzw. standardowe wartości różnych
funkcji stanu
rozmaitych procesów fizycznych i chemicznych.
Ponieważ nie można wyznaczyć bezwzględnej wartości
molowej
energii wewnętrznej
pierwiastków
i
związków chemicznych
, a także np. bezwzględnej wartości molowej
entalpii
reakcji chemicznych
przyjmuje się umownie, że tzw. standardowa entalpia, energia wewnętrzna i inne wartości podstawowych funkcji stanu wszystkich substancji prostych (czystych
pierwiastków
) wynoszą 0. Wartości wszystkich standardowych entalpii, energii wewnętrznych i innych funkcji stanu substancji złożonych oraz reakcji chemicznych i rozmaitych procesów fizycznych oblicza się przyjmując to założenie.
Tradycyjnie symbolem wartości standardowych funkcji stanu jest ΔX°298, gdzie X to symbol danej funkcji stanu np. ΔH°298 (entalpia) albo ΔU°298 (energia wewnętrzna).
Przypisy
- ↑ J. G. Calvert. Glossary of atmospheric chemistry terms (Recommendations 1990). „Pure Appl. Chem.”. 62 (11), ss. 2167-2219 (1990).
doi:10.1351/pac199062112167
.
Zobacz też