Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Werner Heisenberg

Werner Heisenberg

Werner Heisenberg

Urodzony 5 grudnia 1901
Würzburg
Zmarł 1 lutego 1976
Monachium
Werner Heisenberg (1901-1976)

Werner Karl Heisenberg (ur. 5 grudnia 1901 w Würzburgu , zm. 1 lutego 1976 w Monachium ) - niemiecki fizyk teoretyk .

Był jednym ze współtwórców mechaniki kwantowej , laureat Nagrody Nobla z dziedziny fizyki w roku 1932 za fundamentalny wkład w stworzenie mechaniki kwantowej [1]. Był także ważnym filozofem nauki , pozostającym pod wpływem platonizmu i neokantyzmu .

Spis treści

Wkład w rozwój mechaniki kwantowej

W 1920 roku wstąpił na Uniwersytet w Monachium. Studiował tam fizykę pod kierunkiem m.in. Arnolda Sommerfelda i Wilhelma Wiena . W 1923 roku Heisenberg uzyskał stopień doktora.

Heisenberg poznał Nielsa Bohra w Göttingen w 1922 roku będąc jeszcze studentem. Był to początek owocnej współpracy. W latach 1924 - 1926 został jego asystentem w Kopenhadze , a od 1927 roku został profesorem fizyki teoretycznej na Uniwersytecie w Lipsku .

Wiosną 1925 roku Heisenberg opracował pierwszą formę mechaniki kwantowej nazywaną mechaniką macierzową. Teoria ta podaje ogólne zasady opisu wszystkich zjawisk mikroświata i jak dotąd jest całkowicie zgodna z doświadczeniem. Alternatywną formę mechaniki kwantowej, mechanikę falową, odkrył Erwin Schroedinger jesienią 1925 roku, a w 1926 roku wykazał jej zgodność z teorią Heisenberga.

Pracował razem z Bohrem nad tzw. kopenhaską interpretacją mechaniki kwantowej. W 1927 roku odkrył zasadę, nazywaną potem zasadą nieoznaczoności Heisenberga , która stwierdzała, że w przypadku cząstek o rozmiarach porównywalnych lub mniejszych od średnicy atomu, niemożliwe jest jednoczesne, dokładne ustalenie ich położenia i pędu , przy czym iloczyn błędu (a dokładniej nieokreśloności) pomiarów położenia oraz pędu nie może być mniejszy niż pewna stała (zobacz stała Plancka ).

Po dokonaniu odkrycia miał wypowiedzieć następującą myśl: "Miałem uczucie, że patrzę przez powierzchnię zjawisk atomowych na leżące pod nią podłoże o zadziwiającej wewnętrznej urodzie... "

Później, aż do wybuchu II wojny światowej pracował nad wieloma zagadnieniami dotyczącymi fizyki kwantowej, cząstek elementarnych i kwantowej teorii pola.

W 1932 roku otrzymał Nagrodę Nobla z fizyki, za dokonania w fizyce kwantowej, ze szczególnym uwzględnieniem odkrycia dwóch form alotropowych wodoru (tzw. tripletowej i normalnej).

Praca w czasie II wojny światowej

W momencie napaści Niemiec na Danię w 1940 roku Heisenberg przebywał już w Niemczech. Został przez Otto Hahna ściągnięty do jego zespołu opracowującego na specjalne zlecenie Hitlera bombę atomową . Po roku zastąpił Hahna w kierowaniu tym zespołem.

Po wojnie Heisenberg twierdził, że został kierownikiem tych badań, aby maksymalnie je spowolnić i nie dopuścić do wyprodukowania przez hitlerowskie Niemcy bomby atomowej. Na podstawie relacji Heisenberga Thomas Power napisał książkę Wojna Heisenberga, a Michael Frayn sztukę Kopenhaga.

W 1941 odbyło się spotkanie Heisenberga z Bohrem . Heisenberg utrzymywał, że próbował przekazać Bohrowi między wierszami, iż nie dopuści do wyprodukowania bomby atomowej przez Niemcy i namawiał go, żeby starał się torpedować takie prace prowadzone przez aliantów. Sam Bohr twierdził jednak zawsze, że Heisenberg nakłaniał go w tej rozmowie tylko do współpracy. Od tego czasu Bohr zerwał przyjaźń z Heisenbergiem, a później, po ucieczce z Danii, dołączył do amerykańskiego projektu budowy bomby atomowej.

W kwietniu 2002 odkryto list, który Bohr zamierzał wysłać Heisenbergowi w 1952 roku. Przypominał w nim jasno prawdziwą treść rozmowy z 1941 roku i prosił Heisenberga, aby ten przestał w tej sprawie kłamać[2].

Późniejsze życie Heisenberga

Po II wojnie światowej Heisenberg był początkowo przetrzymywany w amerykańskim obozie jenieckim. Po przekazaniu Amerykanom dokładnego sprawozdania z działalności jego zespołu badawczego, został skazany przez amerykański sąd wojskowy na 5 lat więzienia. Zwolniono go już po dwóch latach. Po opuszczeniu więzienia wyjechał najpierw do Szwajcarii, gdzie pracował razem z Linusem Paulingiem , dawnym przyjacielem ze studiów. W 1956 roku wrócił do Niemiec i aż do emerytury pracował na Uniwersytecie w Heidelbergu .

Publikacje

  • "Fizyka a filozofia", przeł. S. Amsterdamski, Warszawa, lipiec 1962

Źródła

  • Beata Tarnowska (red.), Nagrody Nobla. Leksykon PWN, Warszawa 2001, .

Linki zewnętrzne

Przypisy


Inne hasła zawierające informacje o "Werner Heisenberg":

1972 ...

Klemens Maria Hofbauer ...

Ekranizacje dzieł Williama Szekspira ...

Boris Blacher ...

Adolf Hitler ...

1932 1850 ) Zdarzenia astronomiczne 31 sierpnia - całkowite zaćmienie Słońca Nagrody Nobla z fizyki - Werner Heisenberg z chemii - Irving Langmuir z medycyny - Edgar Douglas Adrian , sir ...

1969 ...

1983 ...

1979 ...

1929 ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Werner Heisenberg":

241. Postęp czy zagrożenie? (plansza 4) ...

Podstawy informatyki - podstawowe pojęcia, systemy liczbowe - część I (plansza 14) ...

23. Dochody ze świadczeń (plansza 20) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie