Wilhelm Gustloff (ur.
30 stycznia
1895
r. w
Schwerinie
, zm.
4 lutego
1936
r. w
Davos
w
Szwajcarii
) - narodowy socjalista, szef zagranicznego oddziału organizacji
NSDAP
w Wiedniu.
Życiorys
Wilhelm Gustloff zdał małą maturę i następnie ukończył edukację jako bankowiec. Cierpiał na chroniczną chorobę płuc oraz krtani i z tego powodu nie był powołany do wojska w czasie pierwszej wojny światowej. W 1917 przeprowadził się do Davos w celu podleczenia płuc. W 1921 został członkiem nacjonalistycznego i antysemickiego związku Deutschvölkischer Schutz- und Trutzbund, w 1929 wstąpił do NSDAP w której od 1932 pełnił funkcję szefa krajowego zagranicznego oddziału organizacji NSDAP w Szwajcarii. Był tu m.in. odpowiedzialny za rozpowszechnianie materiałów
antysemickich
, w tym książki pt.
Protokoły Mędrców Syjonu
. Do 1936 zwerbował w Szwajcarii ponad 5 tys. członków.
4 lutego 1936 W.Gustloff został zastrzelony w Davos czterema strzałami z rewolweru przez żydowskiego studenta medycyny
Davida Frankfurtera
, syna rabina. Z tego powodu propaganda nacjonalistyczna wykorzystała go jako męczennika ruchu nazistowskiego. Pogrzeb państwowy zorganizowano w Schwerinie w
Meklemburgii
, w rodzinnym mieście W. Gustloffa. Zwłoki przewieziono specjalnym pociągiem żałobnym z Davos do Schwerina, który po drodze zatrzymywał się w
Stuttgarcie
,
Würzburgu
,
Erfurcie
,
Halle
,
Magdeburgu
i
Wittenberdze
. Tysiące członków
Hitlerjugend
stało na trasie przejazdu. Prócz wdowy, matki i brata zabitego, którym kondolencje złożył osobiście
Adolf Hitler
, w pogrzebie wzięli udział:
Joseph Goebbels
,
Hermann Göring
,
Heinrich Himmler
,
Martin Bormann
i
Joachim von Ribbentrop
.
Propaganda
Zabójstwo W. Gustloffa było jednym z pretekstów do uzasadnienia przeprowadzenia pogromu w 1938 r. znanego jako
Noc kryształowa
. Bezpośrednim powodem, dla którego zorganizowano Noc kryształową było zabójstwo dyplomaty Ernsta von Ratha przez
Herszela Grynszpana
w 1938 roku. Na fali pogromów związanych z Nocą kryształową spłonęła m.in. celowo podpalona, 36-letnia Synagoga w Słupsku (zaprojektowana przez Eduarda Kocha).
Najnowszy wówczas i największy statek pasażerski organizacji
Kraft durch Freude
, który miał być nazwany imieniem "Adolf Hitler" został osobiście przez
Führera
przemianowany na "
Wilhelm Gustloff
". Chrztu dokonała Hedwig Gustloff, wdowa po zamordowanym i była sekretarka Hitlera. Statek ten został storpedowany przez
radziecki
okręt podwodny
S-13
30 stycznia
1945
z wielkimi stratami w ludziach.
Imieniem W.Gustloffa nazwano wiele ulic, m.in. w
Magdeburgu
i Benneckenstein. Ulica Wilhelma Gustloffa znajdowała się również w w Stolp-in-Pommern (dziś Słupsku). Obecnie jest to ulica St. Czarnieckiego.
27 maja 1936 w
Weimarze
założono fundację Die Wilhelm-Gustloff-Stiftung, której bazą przemysłową początkowo były, poddane tzw. "aryzacji" (tj. "odżydzeniu"), zakłady braci Simsonów Simson Werk w
Suhl
, potem również inne przejmowane zakłady zbrojeniowe. W 1939 nastąpiło przemianowanie na "Wilhelm Gustloff Werke, Nationalsozialistische Industriestiftung" które było największym koncernem zbrojeniowym w środkowych
Niemczech
.