Wiek Nowy
Częstotliwość	dziennik
Kraj	Polska
Adres	Lwów, ul. Sokoła 4
Wydawca	Hipolit Śliwiński
Rodzaj czasopisma	dziennik informacyjny
Pierwsze wydanie	1901
Ostatnie wydanie	wrzesień 1939
Redaktor naczelny	Bronisław Laskownicki
Średni nakład	40-80 tys. egz.

Wiek Nowy – dziennik w języku polskim, ukazujący się we Lwowie w latach 1901 - 1939 . Wydawcą i przewodniczącym spółki wydającej "Wiek Nowy" był Hipolit Śliwiński (1866-1932). Redaktorem naczelnym przez cały okres istnienia dziennika był Bronisław Laskownicki. Redakcja mieściła się przy ul. Sokoła 4.

Dziennik wzorowany był na założonej o rok wcześniej wiedeńskiej "Kronen-Zeitung", której nazwa pochodziła nie od korony cesarskiej, lecz od ceny wynoszącej 1 koronę. W roku 1912 „Wiek Nowy” osiągnął nakład 20 tys. egzemplarzy, w latach 1920-1939 wynosił 40 - 80 tysięcy.

Dziennik powstał jako organ demokratów galicyjskich, potem demokratyczno-liberalnego Polskiego Stronnictwa Postępowego, podczas wojny popierał powstały w roku 1914 Naczelny Komitet Narodowy , po przewrocie majowym 1926 poparł rządy sanacji . Dziennik ukazywał się również w okresie I wojny światowej. W okresie II wojny światowej ukazywał się do wkroczenia do Lwowa Armii Czerwonej.

W okresie międzywojennym dziennik ukazywał się w godzinach popołudniowych i kosztował 15 groszy. Dodruk wieczorny kosztował 10 groszy.

Z dziennikiem współpracowali wybitni pisarze. Andrzej Strug publikował w latach 1912 - 1913 w odcinkach powieść satyryczną "Zakopanoptikon". O sztuce pisała Janina Kilian-Stanisławska, (1898-1974), matka scenografa Adama Kiliana . Gabriela Zapolska pisała w latach 1910 - 1913 felietony i recenzje teatralne. Recenzje muzyczne pisali Zdzisław Jachimecki i Jan Karol Gall , swój debiut poetycki ogłosiła w roku 1921 Zofia Bohdanowiczowa , Bruno Jasieński nadsyłał korespondencje z Paryża.

Źródło

• Wiesław Władyka: Krew na pierwszej stronie: sensacyjne dzienniki Drugiej Rzeczypospolitej, "Czytelnik", Warszawa, 1982