Witamina B12 (nazwy chemiczne: cyjanokobalamina, kobalamina) - złożony
organiczny
związek chemiczny
zawierający
kobalt
jako
atom centralny
. W
organizmach żywych
pełni rolę regulatora produkcji
erytrocytów
(czerwonych ciałek krwi). Jego niedobór powoduje
niedokrwistość
. Zaliczany jest do
witamin
z grupy B, tj. rozpuszczalnych w wodzie prekursorów
koenzymów
.
Rola w organizmie
Witamina B12 jest bardzo ważnym
koenzymem
w reakcjach
metylacji
w organizmie:
Powyższe reakcje istotne są w przemianach
węglowodanów
,
białek
,
tłuszczów
i w innych procesach. Uczestniczy także w wytwarzaniu
czerwonych ciałek
krwi, przeciwdziała
niedokrwistości
, umożliwia syntezę
kwasów nukleinowych
w komórkach, przede wszystkim
szpiku kostnego
; wpływa na funkcjonowanie
układu nerwowego
, uczestniczy w tworzeniu
otoczki mielinowej
ochraniającej
komórki nerwowe
i
neuroprzekaźników
nerwowych, zapewnia dobry nastrój, równowagę psychiczną, pomaga w uczeniu się, skupieniu uwagi; dzięki niej zmniejsza się poziom
lipidów
we
krwi
; wpływa na układ kostny, pobudza apetyt.
Skutki niedoboru
Skutki nadmiaru
Witamina B12 nie jest
toksyczna
, jednakże przy stosowaniu przez dłuższy czas bardzo dużych dawek tej witaminy zaobserwowano u niektórych ludzi objawy uczuleniowe. W bardzo wysokich dawkach może również wystąpić krwotok z jam nosowych.
Źródła w pożywieniu
Witamina B12 produkowana jest przez bakterie żyjące w układzie pokarmowym zwierząt. U człowieka powstaje w symbiozie z bakteriami układu pokarmowego. Następuje to dopiero w dystalnych częściach układu trawiennego, to jest w
jelicie grubym
. Ma to znaczące konsekwencje, gdyż w tych częściach jelita witaminy nie podlegają wchłanianiu i wszystko co wyprodukują bakterie zostaje wydalone wraz z
kałem
. Witamina B12 występuje wyłącznie w produktach pochodzenia zwierzęcego, takich jak
wątroba
,
nerki
i
serce
, a także chudym mięsie, rybach, skorupiakach, serach i jajach. Wbrew wcześniejszym poglądom, glony nie zawierają witaminy B12, tylko jej analog strukturalny. Jest to o tyle niebezpieczne, ponieważ w przypadku człowieka ów związek jest nieprzyswajalny, dodatkowo, zmniejsza wchłanianie właściwej witaminy. Znaczącym źródłem tej witaminy jest
mleko
, które dodatkowo zawiera duże ilości
wapnia
pomagające ją przyswajać.
Zapotrzebowanie
Zapotrzebowanie dorosłego człowieka na witaminę B12 wynosi około 1-2 μg na dobę.
Prawidłowe stężenie witaminy B12 w surowicy krwi - 165–680 ng/l[].
Struktura chemiczna
Z chemicznego punktu widzenia witamina B12 jest złożonym
związkiem kompleksowym
,w którym centralny atom
kobaltu
na III
stopniu utlenienia
jest koordynowany do atomów
azotu
sprzężonych pierścieni
pirolowych
tworzących
makrocykliczny
układ korynowy. Jedno
wiązanie koordynacyjne
azot-kobalt występuje prostopadle do płaszczyzny korynu. Drugie wiązanie prostopadłe do tej płaszczyzny jest labilne, tzn. mogą być w tym miejscu przyłączone różne
ligandy
, które stosunkowo łatwo się odrywają od całej cząsteczki.
Na ilustracji przedstawiona jest cyjanokobalamina, czyli witamina B12 z podstawnikiem
cyjanowym
w miejscu gdzie dochodzi do łatwej wymiany ligandów. Oprócz tego mogą w tym miejscu występować też grupy:
grupa metylowa
(metylokobalamina, MeCbl) i reszta 5'-deoksyadenozyny (5'-deoksyadenozylokobalamina, AdoCbl). Cyjanokobalamina jest najbardziej stabilna i dlatego występuje ona w preparatach handlowych. W organizmie ulega ona szybkiemu przekształceniu do metylokobalaminy, która po wymianie na ligand 5'-deoksyadenozynowy staje się aktywnym biologicznie
koenzymem
-B12[2]. Metylokobalamina zawierająca wiązanie
Co
-CH3 jest unikalnym przykładem naturalnego
związku metaloorganicznego
[3][4]. Strukturę przestrzenną witaminy B12 z trwałymi wiązaniami węgiel-metal rozwiązano za pomocą
badań rentgenograficznych
w
1956
roku, za co
Dorothy Crowfoot Hodgkin
otrzymała
Nagrodę Nobla
z chemii w
1964
roku[5].
Przypisy
Zobacz też
Linki zewnętrzne