Ryboflawina |
|
 | Witamina B2 |
Witamina B2 |
Ogólne informacje |
Nomenklatura systematyczna (
IUPAC
): |
7,8-dimetylo-10-[(2S,3S,4R)-2,3,4,5- tetrahydroksypentylo]benzo[g]pterydyno-2,4-dion |
Inne nazwy | E101, laktoflawina |
Wzór sumaryczny | C17H20N4O6 |
SMILES
| CC1=CC2=C(C=C1C)N(C3=NC (=O)NC(=O)C3=N2)C[C@@H] ([C@@H]([C@@H](CO)O)O)O |
Masa molowa
| 376,36
g
/
mol
|
Wygląd | krystaliczny proszek o barwie żółtej do pomarańczowej, o delikatnym zapachu |
Identyfikacja |
Numer CAS
| 83-88-5 |
PubChem
| 1072[1] |
DrugBank
| DB00140[2] |
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
warunków standardowych (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Klasyfikacja |
ATC
|
A 11 HA 04
|
Farmakokinetyka |
Działanie |
witamina
|
Witamina B2 (
E101
, ryboflawina,
łac
. riboflavinum) –
organiczny
związek chemiczny
zbudowany z reszty
rybitolu
, którego
grupa hydroksylowa
w pozycji 1 zastąpiona jest flawiną. W organizmie człowieka pełni funkcję
witaminy
, której niedobór może powodować zaburzenia w funkcjonowaniu
układu nerwowego
oraz stany zapalne
błon śluzowych
.
Ryboflawina jest zaliczana do witamin z grupy B, gdyż jest prekursorem dwóch ważnych
koenzymów
i jest rozpuszczalna w wodzie. Jest degradowana przez
UV
.
Dzienne zapotrzebowanie
na witaminę B2 wynosi około 1,5
mg
na
dobę
.
Forma aktywna
W formie koenzymów:
Rola w organizmie
Ryboflawina bierze udział w
procesach utleniania i redukcji
, współdziała w prawidłowym funkcjonowaniu
układu nerwowego
, współuczestniczy z
witaminą A
w prawidłowym funkcjonowaniu
błon śluzowych
,
dróg oddechowych
, śluzówki
przewodu pokarmowego
,
nabłonka
naczyń krwionośnych
i
skóry
, uczestniczy w przemianach
aminokwasów
i
lipidów
, odgrywa ważną rolę w funkcjonowaniu
narządu wzroku
.
Skutki niedoboru
Opóźnienie wzrostu, uszkodzenie
gałek ocznych
i
rogówki
, pogorszenie ostrości wzroku,
światłowstręt
, łzawienie, łatwe męczenie się oczu i okołorogówkowe wrastanie
naczyń
, swędzenie w okolicy ujścia
pochwy
, wypadanie włosów, kłopoty z koncentracją,
zawroty głowy
,
bezsenność
, zaburzenia oddychania, obrzmienie lub pękanie
błony śluzowej
jamy ustnej, zapalenie czerwieni
warg
,
języka
lub błon śluzowych,
pleśniawki
,
zajady
jamy ustnej,
łojotok
,
pelagra
, choroby
układu nerwowego
,
dystrofie
mięśni
, łuszczące się zmiany skórne okolice
nosa
,
ust
,
czoła
i
uszu
.
Źródła występowania
Występuje w
wątrobie
, chudych
serach
,
migdałach
,
grzybach
,
dziczyźnie
,
jajach
, zielonych częściach warzyw,
łososiu
,
pstrągu
,
makreli
, pełnoziarnistym pieczywie,
małżach
,
fasoli
,
grochu
,
soi
,
mleku
,
jogurcie
,
kefirze
,
maślance
,
drożdżach
i
orzechach włoskich
, a także w różnych rodzajach
mięs
.
W preparatach może pochodzić z
roślin genetycznie zmodyfikowanych
w kierunku wytwarzania ryboflawiny[3].
Zastosowanie spożywcze
Ryboflawinę stosuje się przy produkcji
płatków kukurydzianych
(także
zbożowych
),
masła orzechowego
, napojów
kakaopodobnych
, a także
kawy
.[3]
Przypisy
Bibliografia
- Farmakologia: podstawy farmakoterapii. Podręcznik dla studentów medycyny i lekarzy pod redakcją Wojciecha Kostowskiego i Zbigniewa S. Hermana. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008, ss. 394-5. .
- Jan Kazimierz (-1997) Podlewski, Alicja Chwalibogowska-Podlewska, Robert Adamowicz: Leki współczesnej terapii. Warszawa: Split Trading, 2005, ss. 559-560. .