Woda morska w postaci szczytu fali na Morzu Bałtyckim

Woda morska – woda występująca w morzach i oceanach . W wodzie tej jest rozpuszczone tysiące związków chemicznych i prawie wszystkie pierwiastki chemiczne obecne na kuli ziemskiej. Woda morska stanowi ponad 96% wody obecnej w formie ciekłej na powierzchni Ziemi, zaś tzw. woda słodka stanowi mniej niż 3%.

Charakterystyka

Najbardziej charakterystyczną cechą wody morskiej, jest wysokie stężenie kationów sodu (Na⁺), potasu (K⁺), magnezu (Mg²⁺) i glinu (Al³⁺) oraz anionów chlorkowych , siarczanowych oraz węglanowych , które łącznie nadają wodzie morskiej intensywnie gorzki lub gorzko-słony smak i powodują, że nie nadaje się ona do picia. Niewielkie ilości wypitej wody nie są szkodliwe dla człowieka, jednak picie wody aby zapobiec odwodnieniu jest nie tylko szkodliwe, ale i bezcelowe gdyż więcej wody jest wykorzystywanej do pozbycia się nadmiaru soli z organizmu niż znajduje się w wodzie morskiej. W efekcie spożycie wody morskiej tylko przyspiesza proces odwodnienia^[1]. Woda morska ma odczyn lekko alkaliczny (pH = 7,5 do 8,4).

Stężenie jonów w wodzie morskiej przelicza się często na taką zawartość wagową chlorku sodu w 1 dm³ wody, która dawałaby podobne średnie stężenie molowe wszystkich jonów. Stężenie to w oceanach jest względnie stałe i zależy głównie od strefy klimatycznej w której dokonuje się pomiar. Wynosi ono 32–40 promila . W morzach stężenie to waha się w granicach od 3 do 50  ‰ . Woda o zasoleniu wynoszącym 35 ‰ zamarza w temperaturze -2 °C.

Zasoby słonej wody morskiej

Wszystkie oceany i morza otwarte zawierają takie same sole będące w takim samym stosunku procentowym. Woda z poszczególnych zbiorników różni się między sobą jedynie stężeniem, czyli stosunkiem ilości wszystkich soli do ilości wody. Jest to podstawowa reguła stałości składu wody morskiej zwana regułą Dittmara.

Porównanie z wodą słodką

Wody słodkie poza ilością rozpuszczonych soli różnią się od wody morskiej także składem chemicznym. W wodzie morskiej dominują chlorki , które w wodzie słodkiej występują w ilościach znikomych, a za to dominują węglany . Najważniejszym z nich, stanowiącym około 60% wszystkich rozpuszczonych ciał stałych jest węglan wapnia.

Przypisy