Wybrzeże fiordowe - rodzaj
wybrzeża wysokiego
, które powstaje w wyniku zalania morzem długich, wąskich, głębokich (U-kształtnych) dolin polodowcowych (
fiordów
) na obszarach górskich. Doliny te tworzą zatoki o stromych ścianach sięgających do kilku setek metrów wysokości.
W dawnych czasach wybrzeża te służyły za kryjówkę
Wikingom
; ludowi północnemu, który jako jedyny znał tajemnicę przepływania przez wąskie doliny. Pościg nie był w stanie dogonić barbarzyńców, kiedy zdecydowali się ukryć pośród wybrzeża fiordowego północnej Europy.
Najdłuższy fiord:
Scoresby Sund
we wschodniej części
Grenlandii
(350km)
w
Europie
:
Sognefjord
w Norwegii (204 km)
Występowanie: płn.-zach.
Norwegia
,
Nowa Zelandia
,
Szkocja
,
Alaska
,
Antarktyda
,
Grenlandia
, pd.
Chile
.
Zobacz też:
fiord
,