Wychwyt elektronu (zwany też odwrotną przemianą beta) - reakcja jądrowa , w której jeden z elektronów atomu jest przechwytywany przez proton z jądra atomowego , w wyniku czego powstaje neutron (pozostający w jądrze) i neutrino elektronowe, które jest emitowane.

Przykładowo:

W konsekwencji tej reakcji liczba protonów w jądrze maleje, a liczba neutronów rośnie o 1. Tak więc nowo powstały atom ma również liczbę atomową mniejszą o 1, ale jego masa atomowa pozostaje bez zmian. Wychwytowi elektronu ulegają przeważnie jądra ciężkie; zazwyczaj jądra te ulegają też rozpadowi beta plus . Przechwytywanym elektronem jest zazwyczaj elektron najbliższy jądru atomowemu, czyli pochodzący z powłoki K , dlatego przemianę tę nazywa się też "wychwyt K" (choć zdarza się także wychwyt z powłoki L). Pochłonięcie elektronu przez jądro powoduje reorganizację elektronów na pozostałych powłokach. Na miejsce brakującego "przeskakuje" elektron z wyższej orbity. Nadwyżka energii jaką posiada "przeskakujący elektron" jest emitowana w postaci kwantu lub kilku kwantów charakterystycznego dla danego pierwiastka promieniowania rentgenowskiego , często dochodzi także do jonizacji atomu poprzez efekt Augera .

Wychwytowi elektronu towarzyszy też emisja promieniowania gamma przez jądro atomowe.

Zjawisko to odkrył Luis Alvarez za co otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki w 1968 .