Włókna drzewne - grubościenne, wydłużone komórki drzew liściastych, rozmieszczone pojedynczo lub grupami pomiędzy innymi komórkami lub tkankami , wypełnione są powietrzem lub wodą. Zdrewniałe ściany włókien mogą posiadać nieliczne jamki proste lub jednostronnie lejkowate. Dojrzałe włókna drzewne są najczęściej martwe, pełnią rolę wzmacniającą lub (żywe) podwójną: wzmacniającą i jednocześnie spichrzową (np u klonów ). Stanowią główną część masy drzewnej, decydują o twardości, ciężarze właściwym i właściwościach technicznych drewna.

Gatunki drzew o włóknach grubościennych, o bardzo małym świetle komórkowym jak buk , grab , dąb , jesion , mają drewno twarde o wysokich właściwościach mechanicznych. Gatunki o włóknach mniej grubościennych, z większym światłem jak topole , lipa lub wierzba , mają drewno miękkie, o niższych właściwościach wytrzymałościowych. Zróżnicowanie grubości ścian włókien drzewnych może wystąpić w obrębie jednego gatunku w zależności od warunków wzrostu.

Włókna drzewne - nieanatomiczna nazwa tkanek roślin drzewiastych, stosowana w znaczeniu włókna naturalnego , najczęściej w kontekście kierunku ich osiowego położenia. Pojęcie używane w języku leśników i drzewiarzy.