Zhang Heng
Chińskie nazwisko i imię
Hanyu pinyin	Zhāng Héng
Wade-Giles	Chang Heng
Zn. tradycyjne	張衡
Zn. uproszczone	张衡

Zhang Heng (ur. 78 w Nanyangu , zm. 139 w Luoyangu ) – chiński astronom, matematyk, wynalazca, poeta i malarz.

Urodził się w rodzinie biednego właściciela ziemskiego. W młodości opuścił rodzinne strony i udał się do Xi'anu , a następnie do ówczesnej stolicy Chin Luoyangu , gdzie działał na będącej odpowiednikiem europejskiego uniwersytetu taixue.

Zhang Heng był zwolennikiem teorii o kulistości Ziemi w czasach, gdy w Chinach powszechnie uważano jej kształt za kwadratowy. Utrzymywał, że Księżyc nie emituje własnego światła, ale odbija światło słoneczne. Policzył gołym okiem gwiazdy na niebie i oszacował ich liczbę na 2500. Podzielił także dobowe równoleżniki ciał niebieskich na 365 i ¼ stopnia. Swoje obserwacje i teorie astronomiczne zawarł w pracach Hongtiantuzhu (Adnotacje do mapy świata) i Lingxian (Budowa wszechświata). Stworzył kilka przyrządów astronomicznych, m.in. "niebiański globus", dzięki któremu można było odtwarzać ruchy planet, Słońca i Księżyca. Skonstruował także prototyp sejsmografu .

Zhang był także literatem i malarzem. Jego najsłynniejszym dziełem jest Erjinfu – Oda o dwu stolicach ( Chang'anie i Luoyangu ).

Planetoida 1802 Zhang Heng została nazwana jego nazwiskiem.

Bibliografia

• Edward Kajdański: Chiny. Leksykon. Warszawa: Książka i Wiedza, 2005. .