Pieczęcie Zygmunta II Augusta
Zygmunt II August (
lit.
Žygimantas Augustas,
białorus.
Жыгімонт Аўгуст), (ur.
1 sierpnia
1520
w
Krakowie
– zm.
7 lipca
1572
w
Knyszynie
) – od
1543
wielki książę litewski
, od
1548
król Polski
, od
1569
władca zjednoczonego państwa –
Rzeczypospolitej Obojga Narodów
.
Tytuł królewski
Zygmunt August z Bożej łaski król
Polski
, wielki książę
litewski
, a także książę ziem:
krakowskiej
,
sandomierskiej
,
sieradzkiej
,
łęczyckiej
,
kujawskiej
,
kijowskiej
,
ruskiej
,
wołyńskiej
,
pruskiej
,
mazowieckiej
,
podlaskiej
,
chełmińskiej
,
elbląskiej
,
pomorskiej
,
żmudzkiej
,
inflandzkiej
etc. pan i dziedzic. (
łac.
Sigismundus Augustus Dei gratia rex Poloniae, magnus dux Lithuaniae, nec non terrarum Cracoviae, Sandomiriae, Siradiae, Lanciciae, Cuiaviae, Kijoviae, Russiae, Woliniae, Prussiae, Masoviae, Podlachiae, Culmensis, Elbingensis, Pomeraniae, Samogitiae, Livoniae etc. dominus et haeres.).
Życie i działalność
Zygmunt II August, jedyny żyjący syn króla
Zygmunta I Starego
, był ostatnim królem z dynastii
Jagiellonów
. Przebywał od
1529
w Wilnie, jako wielki książę Litwy.
20 lutego
1530
arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski
Jan Łaski
koronował go
vivente rege
na króla Polski w
katedrze wawelskiej
.
Zygmunt II August, podobnie jak ojciec, oparł swe rządy na współdziałaniu z
Senatem
i
magnaterią
. Po śmierci w
1545
swej pierwszej żony
Elżbiety Austriaczki
z
Habsburgów
, zawarł w
1547
potajemnie małżeństwo z
Barbarą Radziwiłłówną
, przymuszony do niego przez jej braci, niektórzy sądzą, że z miłości (Król miał poznać Barbarę w Wilnie, długo przed ślubem, około 1544 roku), a wbrew woli swej matki
Bony
. Gdy małżeństwo to zostało ujawnione, zostało uznane przez magnaterię za
mezalians
, godzący w powagę korony polskiej. Mimo to Barbara została koronowana na królową Polski 7 grudnia
1550
, ale już w następnym roku zmarła. Pochowana została w
katedrze wileńskiej
. Zygmunt ożenił się jeszcze trzeci raz, z księżniczką austriacką, młodszą siostrą swej pierwszej żony –
Katarzyną
. Natomiast Bona, skłócona z synem i dworem królewskim, wyjechała do
Bari
we Włoszech, skąd pochodziła, i tam w
1557
zmarła, otruta przez zausznika hiszpańskich Habsburgów.
W 1568 roku Zygmunt II August zaciągnął od
Księstwa Pomorskiego
pożyczkę na kwotę 100 000
talarów
, którą jego następcy uważali za osobiste zobowiązanie króla i nie poczuwali się do jej spłaty[1].
Polityka
W
1557
przeprowadził udaną demonstrację zbrojną, tzw.
wyprawę pozwolską
, w wyniku której zmusił kawalerów mieczowych do jednoznacznego opowiedzenia się po stronie polsko-litewskiej w jej konflikcie z
Carstwem Rosyjskim
.
14 września
1557
podpisano
traktat poswolski
. W
1561
do Polski przyłączone zostały jako lenno
Inflanty
, od
XIII
w. opanowane przez
Krzyżaków
z Zakonu Kawalerów Mieczowych. Ostatni wielki mistrz tego zakonu,
Gotthard Kettler
, został lennikiem Polski z utworzonego świeckiego
Księstwa Kurlandii i Semigalii
. Rozpoczęła się wtedy
I wojna północna
o panowanie nad Bałtykiem (
1563
-
1570
). Między innymi z uwagi na problemy, związane z ciężką
wojną o Inflanty
, prowadzoną z carem Rosji
Iwanem IV
, król Zygmunt II August, szukając szerszego wsparcia wśród szlachty, zdecydował się na wprowadzenie postulowanych przez nią reform, m.in. podatkowych, gospodarczych i utworzenia stałego wojska. Skarb państwa zasiliła zwłaszcza tzw.
egzekucja dóbr
, tj. zwrot części majątków rozdanych magnatom.
W
1555
posiadająca przewagę w
izbie poselskiej
szlachta protestancka wysunęła na
sejmie
w
Piotrkowie
postulat utworzenia polskiego kościoła narodowego, niezależnego od
papieża
. Jego głową wzorem
Anglii
miał zostać sam władca. Król popierał ten projekt do czasu, gdy potrzebował wsparcia obozu średniej szlachty przeciwko magnatom. Już jednak w
1564
całkowicie z niego zrezygnował, ulegając perswazji
nuncjusza
Giovanni Francesca Commendoniego
.
Korona i Litwa
Zygmuntowi Augustowi nie udało się zrealizować wszystkich zamierzonych reform, w tym zwiększenia stanu wojska, wobec braku zgody szlachty na podwyższenie podatków. Pozytywnie natomiast przebiegła unifikacja państwa. Objęła część ziem
Śląska
,
Mazowsza
i
Prus Królewskich
, zaś przede wszystkim
1 lipca
1569
w Lublinie zawarta została
unia
, która połączyła ostatecznie
Koronę Królestwa Polskiego
i
Wielkie Księstwo Litewskie
w jedno państwo Rzeczpospolitą Obojga Narodów ze wspólnym królem, sejmem, pieniądzem i polityką zagraniczną. Odrębne pozostały prawa, wojsko, skarb i urzędy.
Podlasie
,
Wołyń
, Kijowszczyzna znalazły się w Koronie. Unia przyspieszyła rozwój gospodarczy, społeczny i kulturalny Wielkiego Księstwa Litewskiego, prowadziła do polonizacji szlachty litewskiej i ruskiej oraz rozszerzała wpływy kultury polskiej aż na państwo rosyjskie.
19 lipca
1569 złożył mu w
Lublinie
hołd lenny
książę pruski
Albrecht Fryderyk Hohenzollern
, co
Jan Kochanowski
uwiecznił w swoim wierszu
Proporzec albo hołd pruski
.
W lipcu
1570
zwołał do
Szczecina
kongres pokojowy, który zakończył się
13 grudnia
podpisaniem
pokoju w Szczecinie
, kończącego
I wojnę północną
. Potwierdzono stan posiadania stron walczących, Rzeczpospolita zachowała
Księstwo Kurlandii i Semigalii
oraz znaczną część
Inflant
.
Za panowania Zygmunta II Augusta miał miejsce rozkwit literatury i sztuki
renesansowej
. Od jego imienia pochodzi nazwa miasta
Augustów
.
Zygmunt II August zmarł w
1572
w
Knyszynie
, jako ostatni polski monarcha z linii męskiej dynastii jagiellońskiej. Kolejnym królem polskim, wybranym przez
sejm elekcyjny
był
Henryk Walezy
(
1573
-
1574
).
Rodzina
Żony
-
Elżbieta Habsburżanka
(ur.
1526
, zm.
1545
) – córka
Ferdynanda I Habsburga
,
cesarza
Austrii
-
Barbara Radziwiłłówna
(ur.
1520
lub
1523
, zm.
1551
) – córka
Jerzego Radziwiłła
,
kasztelana
wileńskiego
-
Katarzyna Habsburżanka
(ur.
1533
, zm.
1572
) – córka
Ferdynanda I Habsburga
,
cesarza
Austrii
Galeria
Zbroja paradna Zygmunta Augusta roboty Kunza Lochnera | | | |
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Wprowadzenie do tomu I. W: Źródła do kaszubsko-polskich aspektów Pomorza Zachodniego do roku 1945. T. I: Pomorze Zachodnie pod rządami książat plemiennych i władców z dynastii Gryfitów. Poznań – Gdańsk: Wydawnictwo Poznańskie, Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, 2006, s. 29. .
- ↑ Jej ojcem prawdopodobnie był Zygmunt II August; nie jest to pewne.
Linki zewnętrzne