André Le Brun
Andrzej Le Brun właściwie André Le Brun - ur. w 1737 w Paryżu, zm. 30 września 1811 w Wilnie) - rzeźbiarz klasycystyczny, pochodzenia francusko-flamandzkiego, pracujący w Polsce.
Uczeń Pigalle`a, otrzymał nagrodę paryskiej Królewskiej Akademii, po czym studiował w Rzymie. W 1767 roku, za pośrednictwem Madame Geoffrin, został powołany na dwór Stanisława Augusta do Warszawy. W latach 1768-1795 pracował jako nadworny artysta polskiego króla. Wykonał rzeźby o tematyce alegorycznej, historycznej i mitologicznej do Zamku Królewskiego, a później do Łazienek. Na zlecenie Poniatowskiego, w latach 1773-1778 mieszkał w Rzymie, gdzie kopiował zabytki rzeźby antycznej. Od 1793 roku przebywał wraz z królem w Sankt Petersburgu. Od 1802 roku pracował jako profesor w katedrze rzeźby na Uniwersytecie Wileńskim.
Najważniejsze dzieła
- posągi Apolla i Minerwy oraz alegorie Sprawiedliwości i Pokoju, ujmujące medalion z podobizną Stanisława Augusta na Zamku Królewskim w Waszawie (Sala Wielka, Pokój Marmurowy), we współpracy z Jakubem Monaldim.
- posąg Sławy oraz odlane w brązie popiersia sławnych Polaków w Sali Rycerskiej, na Zamku Królewskim w Warszawie.
- rzeźba Bachantki, stojąca przed fasadą Łazienek.
- popiersie Jerzego Ossolińskiego, ok. 1781, w Pałacu na Wodzie
Inne hasła zawierające informacje o "André Le Brun":
Hector Berlioz
...
Ludwik XVIII
...
1878
...
1932
...
Tadeusz Boy-Żeleński
...
Christiaan Barnard
...
1933
...
1758
...
1929
...
1980
...
Inne lekcje zawierające informacje o "André Le Brun":
˝Wokulski kocha to, co go niszczy˝ - ˝Lalka˝ Bolesława Prusa (plansza 15)
...
001. O powstaniu filozofii. (plansza 3)
...
109 Kultura europejskiego baroku (plansza 8)
...
|