Jan Szczęsny
Herburt
(ur.
12 stycznia
1567
, zm.
31 grudnia
1616
, w
Dobromilu
), (
ru.
Ян Щасний-Гербут), pisał pod pseudonimami Andrzej Maczuski, Grzegorzkowic, starosta
dobromilski
,
mościcki
oraz
wiszeński
,
sekretarz królewski
, polski pisarz polityczny (
rokoszowy
), wydawca, dyplomata, poseł na
Sejm
.
Był synem
Jana Herburta
. Sam siebie nazywał Rusinem. W swojej polityce popierał stronnictwo Kanclerza
Jan Zamoyski
, wziął udział w wielu misjach dyplomatycznych (do
Szwecji
,
Anglii
,
Watykanu
oraz
Imperium Otomańskiego
). Następnie był stronnikiem Króla
Zygmunt III Waza
, ale również jego oponentem, był jednym z przywódców tzw.
rokoszu Zebrzydowskiego
w roku
1607
, uwięziony przez rojalistów od 1607 do
1609
. Jako wydawca miał również kłopoty z cenzurą królewską w okresie
kontrreformacji
. Był autorem wielu pism politycznych oraz antymagnackich. W rozważaniach politycznych bronił polemicznie obrządku prawosławnego przeciwko Unii oraz Rusinów, pisał piosenki w gwarze rusińskiej.
[1]
. Wydał m.in przywilej budowy cerkwi w
Mościskach
w roku
1604
, cerkiew wybudowano w roku
1611
. Drukował w
Dobromilu
m.in. pisma
Wincentego Kadłubka
oraz VI tomów Kronik
Jana Długosza
. Wydane w Dobromilu książki sygnował herbem Herburt oraz hasłem " Prawdą a Pracą ". Spory z Wapowskimi i
Stadnickimi
. Jan Szczęsny umiera w roku 1616 pozostawiając miasto Dobromil w kompletnej ruinie, przez historiografów określony później mianem uczonego warchoła. Miał syna: Jana Lwa
Herburta
(~1603,+ 1631) właściciela ziemskiego.
Wydawca:
- "Dialog o obronie Ukrainy", W. Kicki,
- "Wizerunk utrapioney Rzeczypospolitey"
- "О przyjaźniach i przyjaciołach"
- "Zdanie o narodzie ruskim"