Łaciński Patriarchat Jerozolimy (
łac.
Patriarchatus Hierosolymitanus Latinorum,
arb.
كنيسة اللاتين في القدس,
heb.
הפטריארכיה הלטינית) -
rzymskokatolicki
patriarchat
ze stolicą w
Jerozolimie
. Nie wchodzi w skład żadnej
metropolii
.
Na terenie patriarchatu pracuje 498 zakonników i 1144 siostry zakonne[1].
Terytorium
Łaciński patriarchat Jerozolimy obejmuje w całości obszar
Izraela
,
Jordanii
,
Cypru
oraz
Autonomii Palestyńskiej
.
Historia
Łaciński patriarchat Jerozolimy został utworzony
1099
r. po zdobyciu Jerozolimy przez krzyżowców. Jerozolima została stolicą patriarchalną jeszcze w czasach jedności chrześcijan. W
451
r.
sobór chalcedoński
wydzielił z patriarchatu Antiochii obszar Palestyny i Arabii, ustanawiając na tych terenach odrębny patriarchat w Jerozolimie. Po
schizmie wschodniej
działał jedynie
prawosławny patriarchat Jerozolimy
.
W okresie
Królestwa Jerozolimskiego
patriarchą jerozolimskim podlegali arcybiskupi Tyru, Cezarei, Nazaretu i Petry oraz ich biskupi sufragani.
Po zdobyciu
Jerozolimy
przez
Saladyna
siedzibę patriarchy przeniesiono do
Akki
, a po jej upadku w
1291
r. na
Cypr
W
1342
r. patriarchat został zniesiony przez papieża
Klemensa VI
, jednak zachowano tytuł Wielkiego Mistrza Grobu Świętego, nadawany jednemu z rzymskich biskupów.
W
1847
r. papież
Pius IX
przywrócił łaciński patriarchat w Jerozolimie.
Łacińscy patriarchowie Jerozolimy
Obecnie patriarchą Jerozolimy, Wielkim Mistrzem Grobu Świętego jest
Fouad Twal
. Posługę tą sprawuje od
21 czerwca
2008
Ponadto w archidiecezji służą biskupi pomocniczy:
Biskupi seniorzy:
Linki zewnętrzne
Źródła
Przypisy